Εάν δεν γίνει κάποιου είδους γενικευμένη ευρωπαϊκή αναδιάρθρωση των «χρεών της πανδημίας», το ελληνικό χρέος θα πάψει να θεωρείται βιώσιμο και αργά ή γρήγορα το πρόβλημα θα εμφανιστεί και στην αγορά των ομολόγων
Για να μην το κουράζουμε με νούμερα, νουμεράκια και ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ, τα χρήματα είναι πολλά, αρκεί να γίνουν οι κατάλληλες επενδύσεις στη χώρα μας. Ακριβώς εκεί, δηλαδή, που έχει μια μόνιμη πληγή η ελληνική οικονομία, εκεί που ανέκαθεν χωλαίνει
Επειδή δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για άλλη μια χαμένη γενιά, ό,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει τάχιστα και τα σημάδια βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου να φανούν γρήγορα
Από τη μεγάλη κρίση της πανδημίας φάνηκε επίσης η «απόλυτη σχετικότητα» των δημοσιονομικών πολιτικών που με αυστηρή προσήλωση εφάρμοσαν για πάνω από μία δεκαετία πολλές χώρες και ειδικά η Ενωμένη Ευρώπη υπό τη σκληρή γερμανική επίβλεψη
Όταν ξέσπασε η πανδημία, η πρώτη σκέψη όλων, πέραν των φόβων για τη ίδια, ήταν πώς το πρόγραμμα ανασύνταξης της οικονομίας και η βελτίωση των οικονομικών των πολιτών, πήγε περίπατο.
Ο πόλεμος συνεχίζεται, θα έχουμε για πολύ καιρό τον κορωνοϊό ανάμεσά μας, το λιανεμπόριο ανοίγει ξανά τις πόρτες του, αλλά αν ξεφύγει η κατάσταση με τα κρούσματα είναι πολύ εύκολο να κλείσουν, πάλι, τα πάντα. Και αν θα μας σώσει κάτι, αυτό είναι τα self test… και τα νομοσχέδια
Η κληρονομιά της δεκαετούς κρίσης παραμένει έντονη όπως άλλωστε και η επενδυτική καχυποψία με την οποία αντιμετωπίζεται η χώρα. Δεν αποτελούμε πλέον οικονομική απειλή για την Ευρωζώνη αλλά η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία αποδίδεται συντηρητικά
Είναι πολύ πιθανόν η αποτυχία να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης να μην έχει δραματικές επιπτώσεις στην προσωπική ζωή των προσώπων που απαρτίζουν την οικονομική ελίτ της χώρας
ΦΟΡΤΩΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ
