Η τέχνη του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, από τα πραγματικά προβλήματα στα ήσσονος σημασίας ζητήματα, είναι χαρακτηριστικό της κάθε εξουσίας όταν χάνει την επαφή με την πραγματικότητα.
Η αισιόδοξη προσέγγιση ως προς τις τελευταίες αποφάσεις της κυβέρνησης είναι ότι, αφού ταλαιπωρήθηκαν για έναν και πλέον χρόνο στις ατραπούς της ουτοπίας, της ασχετοσύνης και των επικίνδυνων πειραματισμών και πληρώσαμε όλοι μαζί έναν βαρύ λογαριασμό για μια ανόητη αριστερή επαναστατικότητα, τώρα έβαλαν μυαλό και προσπαθούν να φέρουν τη χώρα σε μια κανονικότητα.
Αυτό που κυριολεκτικά με ξεπερνά με την κυβέρνηση είναι που ενώ έχει φορτώσει στην ελληνική κοινωνία τα πάνδεινα, αντί να απολογείται και να κάνει αυτοκριτική γιατί αναγκάστηκε να τα δώσει όλα στους δανειστές, βγαίνει από πάνω και επαίρεται για τη μεγάλη της επιτυχία!
Είναι στα αλήθεια αξιοθαύμαστοι. Μπορούν με πολλές πιθανότητες να διεκδικήσουν βραβεία για το μεγαλύτερο θράσος, τη μεγαλύτερη κοροϊδία και τις περισσότερες κωλοτούμπες στο μικρότερο χρόνο. Οι άνθρωποι "δεν παίζονται" κυριολεκτικά.
Στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για τη χώρα μας, η οποία συντάχθηκε πριν από το Eurogroup, το βασικό συμπέρασμα στο οποίο κατέληγε ο προσεκτικός αναγνώστης ήταν ότι για τα επόμενα 30 χρόνια η Ελλάδα δεν έχει καμιά ελπίδα να ανακάμψει.
"Η Ελλάδα κατανόησε ότι η λάθος δημοσιότητα δεν βοηθά".
Πέραν του κωμικοτραγικού του πολυνομοσχεδίου με τις 7.500 σελίδες, επί του οποίου αποφαίνονται και ψηφίζουν οι εθνικοί αντιπρόσωποι, υποστηρίζοντας μάλιστα -χωρίς να πείθουν- πως το έχουν διαβάσει κιόλας, το τελικό συμπέρασμα είναι ότι οι διατάξεις που έρχονται να προστεθούν με βάρη στις πλάτες σχεδόν όλων των Ελλήνων είναι εξοντωτικές και αφαιρούν και τις τελευταίες ελπίδες για ανάταξη της οικονομίας.
Ακούω συχνά εσχάτως την ανάλυση ότι ευτυχώς που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση γιατί αυτά τα μέτρα που επέβαλαν οι δανειστές δεν θα μπορούσε να τα περάσει κανένα άλλο κόμμα.
ΦΟΡΤΩΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ
