Θέλαμε δεν θέλαμε, το σενάριο του "ξεχασμένου" Grexit και της δραχμής, επανήλθε και παίζει ξανά όχι ως φάρσα αλλά ως ένα πολύ πιθανό σενάριο.
Η εύκολη και βολική απάντηση που δίνουν τα κυβερνητικά στελέχη στις απανωτές δηλώσεις του Σόιμπλε είναι ότι απειλεί και εκβιάζει την ελληνική πλευρά με το θέμα της συμμετοχής ή μη του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Είναι όμως έτσι ή μας διαφεύγει κάτι, όπως συνήθως, και η λάθος ανάγνωση των γεγονότων μάς βουλιάζει πιο βαθιά στην κρίση και την αναξιοπιστία;
Πριν από λίγο καιρό, ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλ.Τσακαλώτος, είχε αποστείλει επιστολή στο ΔΝΤ με την οποία εξέφραζε τη βούληση της κυβέρνησης να παραμείνει το ταμείο στο Ελληνικό πρόγραμμα.
Τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται πάλι πάνω από τη χώρα για το μέλλον μας μέσα στην Ευρωζώνη δεν ήταν απρόσμενα.
Εκεί που σταματάει η λογική, αρχίζει ο στρατός λέγανε παλιά χαριτολογώντας οι στρατευμένοι νέοι.
Ωρες-ώρες, αναρωτιέμαι πόσο μένος, πόσο μίσος, εμπάθεια και εκδικητικότητα κρύβουν μέσα τους κάτι τύποι σαν τον κ. Κατρούγκαλο για συμπολίτες τους που δεν είχαν την ευκαιρία ή την προτίμηση να είναι δημόσιοι υπάλληλοι και αγωνίστηκαν να σπουδάσουν, να μάθουν μια τέχνη που να τους βγάζει από τη φτώχεια και την ανέχεια.
Αλήθεια, πόσο περήφανοι μπορούν να αισθάνονται τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη δημοσιοποίηση της ταπεινωτικής επιστολής υποτέλειας του Τσακαλώτου που σημειωτέον εκπροσωπεί και το πιο "αριστερό" κομμάτι του κόμματος;
Αν ο κ. Αλέξης Τσίπρας μπορούσε να ανακατευτεί αθέατος στις ουρές των συνταξιούχων στα ΑΤΜ την περασμένη Πέμπτη, ίσως να καταλάβαινε ότι η αψυχολόγητη ενέργειά του, να μοιράσει το έκτακτο εφάπαξ βοήθημα των 300 ευρώ που τίναξε στον αέρα τη β' αξιολόγηση και δημιούργησε νέες εστίες έντασης με τους δανειστές, δεν άξιζε τον κόπο.
ΦΟΡΤΩΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ
