Σε μία εποχή όπου πολλοί άνθρωποι πλένουν συχνά τα χέρια τους και απολυμαίνουν διάφορα αντικείμενα με τα οποία έρχονται σε επαφή, συχνά γεννιέται το ερώτημα: Πόση είναι η διάρκεια ζωής του κορωνοϊού.
Μια νέα έκθεση στο περιοδικό New England Journal of Medicine, από τις πρώτες έρευνες που εξέτασαν τη διάρκεια ζωής του ιού, κατέληξε σε κάποια συμπεράσματα.
Όπως και στο κοινό κρυολόγημα, ο covid-19 εξαπλώνεται μέσω ιόντων που έχουν φορτιστεί με σταγονίδια υγρασίας και τα οποία απελευθερώνονται όταν ένα μολυσμένο άτομο βήχει, φτερνίζεται ή απλά εκπνέει.
Μια ομάδα ερευνητών, μαζί με επιστήμονες από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Μολυσματικών Νόσων των ΗΠΑ έκανε μια προσομοίωση για το πώς ένα μολυσμένο άτομο μπορεί να διαχέει τον ιό στον αέρα αλλά και σε επιφάνειες πλαστικού, χαρτονιού, ανοξείδωτου χάλυβα και χαλκού.
Στη συνέχεια μετρήθηκε πόσο καιρό ο ιός παρέμεινε ενεργός σε κάθε περιβάλλον από τα παραπάνω.
Συγκεκριμένα, διαπίστωσαν ότι ο ιός παραμένει πιο σταθερός (για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα) στο πλαστικό και τον χάλυβα παρά στο χαρτόνι ή τον χαλκό.
Ίχνη του ιού εντοπίστηκαν σε πλαστικό και χάλυβα έως τρεις ημέρες μετά από τη μόλυνση.
Ο SARS-CoV-2 επιβίωσε σε χαρτόνι για μια ημέρα. Στον χαλκό, η πιο «εχθρική» επιφάνεια που δοκιμάστηκε, κράτησε μόνο για τέσσερις ώρες.
Στον αέρα, η ομάδα διαπίστωσε ότι ο ιός μπορεί να παραμείνει για τουλάχιστον τρεις ώρες.
Βέβαια, στον αέρα, όπως και σε αλλού, η ικανότητα του ιού να μολύνει τους ανθρώπους μειώθηκε απότομα με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, ο εκτιμώμενος μέσος χρόνος ημισείας ζωής του – ο χρόνος που δηλαδή χρειάζεται για να γίνουν αδρανή τα μισά σωματίδια του ιού – ήταν λίγο πάνω από μία ώρα.
Έπειτα από αυτό το χρονικό διάστημα τα επίπεδα του ιού που παρέμειναν στον αέρα δεν ήταν αρκετά υψηλά ώστε να θέσουν σε κίνδυνο τους περισσότερους ανθρώπους που τυχόν να βρίσκονται κοντά σε ένα μολυσμένο άτομο.
Αυτά τα ευρήματα είναι πιθανό να αμβλύνουν ορισμένους φόβους.
Σε ό,τι αφορά τους καταναλωτές που ανησυχούν για τη μόλυνση από τα κιβώτια παράδοσης τα οποία είναι από χαρτόνι, φαίνεται ότι δεν είναι τελικά τόσο εύκολο να μεταδοθεί ο ιός.
Βέβαια, τα ευρήματα πιθανώς να ενισχύσουν τις ανησυχίες σχετικά με την μετάδοση μέσω του αέρα, την οποία ορισμένοι ερευνητές δεν είχαν θεωρήσει πιθανή.
Μάλιστα, η έρευνα μπορεί να αλλάξει και τον τρόπο αλληλεπίδρασης των ιατρών με μολυσμένους ασθενείς, οι οποίοι με στενή επαφή θα μπορούσαν να μεταδώσουν τον ιό μέσω του προστατευτικού εξοπλισμού των γιατρών.
Το γιατί ο ιός μπορεί να επιβιώσει περισσότερο σε ορισμένες επιφάνειες παρά σε άλλες εξακολουθεί να παραμένει μυστήριο.
Ίσως να έχει να κάνει με την πυκνότητα του αντικειμένου στο οποίο βρίσκεται ο ιός.
Το χαρτόνι, φυσικά, είναι πολύ πιο διαπεράσιμο σε σχέση με τον χάλυβα, το πλαστικό ή το χαλκό.
Ωστόσο, στην έρευνα αναφέρεται ότι δοκιμάστηκαν περισσότερες παραλλαγές στο πείραμά για το χαρτόνι από ότι για τις άλλες επιφάνειες, γι’ αυτό και τα αποτελέσματα πρέπει να ερμηνευτούν με προσοχή.