Qatargate: Η ίδρυση μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ) με έδρα τις Βρυξέλλες, είναι μια απλή διαδικασία. Η απόκτηση κύρους και ισχύος και, φυσικά, η διαχείριση κεφαλαίων απαιτεί δύο βασικά συστατικά. Την ενασχόληση της εν λόγω ΜΚΟ με ανθρώπινα ή/και κοινωνικά δικαιώματα και, κυρίως, τη συμμετοχή προσώπων με γνωριμίες και επιρροή εντός της λεγόμενης “ευρωπαϊκής φούσκας” («Eurobubble»).
Ο όρος «Eurobubble» αναφέρεται σε κάτι με το οποίο οι παροικούντες τις Βρυξέλλες και όσοι έχουν εργαστεί εντός και πέριξ του quartier européen, της «ευρωπαϊκής συνοικίας των Βρυξελλών», μπορούν ξεκάθαρα να ταυτιστούν χωρίς να χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις. Για τους υπόλοιπους, ως «ευρωπαϊκή φούσκα» μπορεί να ορισθεί «μια πόλη εντός μιας άλλης πόλης», οι κάτοικοι της οποίας συναναστρέφονται μόνο μεταξύ τους.
Πρώην Επίτροποι, Ευρωβουλευτές, βοηθοί Ευρωβουλευτών, διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι και κάθε λογής οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες, ανακυκλώνονται σε θέσεις – κλειδιά διαχειριζόμενοι δυσθεώρητα κονδύλια, προωθώντας συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Μόνο οι επίσημα εγγεγραμμένοι λομπίστες που βρίσκονται στις Βρυξέλλες ξεπερνούν τους 20.000, δαπανώντας τουλάχιστον 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ κάθε χρόνο για τις δραστηριότητές τους.
Το παράδειγμα της ΜΚΟ “Fight Impunity”, στην οποία εμπλέκονται δύο από τους πρωταγωνιστές του Κατάρ-gate και συγκεκριμένα ο Ιταλός πρώην ευρωβουλευτής Αντόνιο Παντζέρι και ο στενός του συνεργάτης και σύντροφος της τέως αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύας Καϊλή, Φραντσέσκο Τζιόρτζι, είναι χαρακτηριστικό του τρόπου λειτουργίας του παράλληλου σύμπαντος της «ευρωπαϊκής φούσκας», το οποίο διαστέλλεται συνεχώς τις τελευταίες δεκαετίες.
Η διαφορά με τις υπόλοιπες αντίστοιχες οργανώσεις είναι ότι το τέλος αυτής είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός θρίλερ. Πολύμηνες παρακολουθήσεις των αρχών. Κατασχέσεις τηλεφωνικών συσκευών και προσωπικών ηλεκτρονικών υπολογιστών. Έφοδοι σε οικίες και σε πολιτικά γραφεία. Βαλίτσες με εκατομμύρια ευρώ και συλλήψεις γνωστών και ισχυρών προσώπων της «Eurobubble».
Διαβάστε τη συνέχεια στο Protothema