Ενα ακόμη εργαλείο ρύθμισης των οφειλών τους, που θα τους επιτρέψει αφενός, να διαμείνουν στο σπίτι τους, αποφεύγοντας το ηλεκτρονικό «σφυρί» και αφετέρου, να αποκτήσουν εκ νέου την κυριότητα του ακινήτου, θα έχουν προσεχώς στη «φαρέτρα» τους οι δανειολήπτες.
Πιο αναλυτικά, με το leasing ακινήτων που προβλέπεται σε σχετική τροπολογία στον αναπτυξιακό Νόμο, ο οποίος θα ψηφιστεί εντός της εβδομάδας, δίνεται η δυνατότητα και στους ιδιώτες να προχωρήσουν στην υπογραφή σύμβασης για την πώληση και επαναμίσθωση παγίου. «Στον Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών υπήρχε ήδη από το 2016 πρόβλεψη για τη δυνατότητα ρύθμισης μιας οφειλής μέσω συναινετικών λύσεων (amicable solutions), όπως το leasing. Αυτό, ωστόσο, μπορούσε να εφαρμοστεί μόνον για επιχειρήσεις και όχι για ιδιώτες. Οι όποιες προσπάθειες, λοιπόν, από πλευράς τραπεζών, αλλά και servicers, γίνονταν στη βάση μιας εμπορικής μίσθωσης και όχι financial leasing», σχολιάζει στο newmoney υψηλόβαθμο στέλεχος μιας εκ των εταιρειών, εξηγώντας πως η διαφορά εδράζεται στο γεγονός ότι μετά την εξόφληση του κεφαλαίου ή την αξία του παγίου ο δανειολήπτης έχει την δυνατότητα να το αποκτήσει. Μπορεί, δηλαδή, να το εξαγοράσει έναντι συμβολικού τιμήματος.
Ειδικότερα, η διαδικασία που θα ακολουθείται σε όλες τις περιπτώσεις leasing θα έχει ως εξής: Η εταιρεία leasing που είναι θυγατρική τράπεζας έχει την ιδιοκτησία και παραχωρεί την κτήση στον πελάτη. Η αγορά του ακινήτου θα γίνεται στην εμπορική αξία, σε μία, ωστόσο, συντηρητική αποτίμηση. Κατά την αποπληρωμή ο δανειολήπτης, ουσιαστικά, εξοφλεί και ένα μέρος του κεφαλαίου που έχει δώσει η εταιρεία leasing. Οπότε, στην ουσία, στο τέλος της μίσθωσης έχει αποπληρώσει πλήρως το πάγιο και μπορεί να το αποκτήσει.
Παράδειγμα
Έστω ότι η εταιρεία έχει δώσει 100.000 ευρώ για ένα ακίνητο. Υπογράφει σύμβαση με τον πελάτη, διάρκειας από 10 έως και 20 χρόνια σε κάποιες περιπτώσεις. Σε κάθε δόση – που συνήθως είναι μηνιαίες και τοκοχρεολυτικές – τις οποίες εξοφλεί ο μισθωτής πληρώνει και ένα μέρος του κεφαλαίου. Το παραπάνω ποσό, δηλαδή, σταδιακά θα μειώνεται, οπότε στη λήξη της μίσθωσης αυτό θα έχει πλήρως αποπληρωθεί, με τον πελάτη να δύναται μέσω μιας συμβολαιογραφικής πράξης εξόφλησης να αποκτήσει την κυριότητά του. Σε περίπτωση που ο μισθωτής δεν πληρώσει για τρεις μήνες, τότε ακολουθεί αποβολή από το μίσθιο, με την εταιρεία leasing που από την αρχή μέχρι το τέλος παραμένει ιδιοκτήτης του ακινήτου να διατηρεί το δικαίωμα είτε να το μισθώσει αλλού είτε και να το πουλήσει. Όσον αφορά στους φορείς (τράπεζες ή servicers), αυτοί λογίζεται ότι έχουν ήδη πραγματοποιήσει την ανάκτηση του δανείου, όπως προβλέπουν οι συμβάσεις τους.
«Οι εταιρείες έχουν τις υποδομές και το τεχνολογικό υπόβαθρο να ανταποκριθούν στο leasing ιδιωτών ήδη την επομένη της ψήφισης του αναπτυξιακού Νόμου. Πρόκειται, ωστόσο, για ένα καινούργιο κομμάτι, δεδομένου ότι η μέχρι πρότινος ενασχόλησή μας ήταν πρωτίστως με επιχειρήσεις, επαγγελματίες κ.λπ. Επομένως, δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα πως αυτό θα κινηθεί. Σε κάθε περίπτωση, κάθε νέος θεσμός χρειάζεται χρόνο μέχρι να εμπεδωθεί από την κοινωνία. Σε διάστημα δύο – τριών ετών, ωστόσο, θεωρούμε πως θα έχει ανταπόκριση», προσθέτει το παραπάνω στέλεχος.
Το leasing αναβιώνει το όνειρο της στέγης
Η τροποποίηση του παλαιού – από το 1986 – Νόμου για το leasing που πλέον επιτρέπει την χρήση του και από ιδιώτες προβλέπεται να αναβιώσει το όνειρο της στέγης.
Ειδικότερα, παρά τις υψηλές πτήσεις που κατέγραψε το σύνολο του χρηματοπιστωτικού τομέα στην χορήγηση δανείων στο στεγαστικό χαρτοφυλάκιο – η αύξηση «άγγιξε» πέρυσι το 50%, με τις συνολικές χορηγήσεις των δανείων να προσεγγίζουν τα 900 εκατ. ευρώ από περίπου 600 εκατ. ευρώ το 2019. Ο περασμένος Δεκέμβριος δε, αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους μήνες των τελευταίων ετών, με τα νέα στεγαστικά δάνεια να ανέρχονται σε 120 εκατ. ευρώ – δεν είναι λίγοι εκείνοι που δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν ίδια κεφάλαια σε ποσοστό 30% που απαιτείται για την λήψη χρηματοδότησης από τις τράπεζες. Αυτοί, λοιπόν, μπορούν κάλλιστα να καταφύγουν στην λύση της χρηματοδοτικής μίσθωσης, αποκτώντας, μάλιστα, σε βάθος 15ετίας την κυριότητα του ακινήτου τους.
Σύμφωνα με στελέχη από τον χώρο του leasing, πάντως, η είσοδος στην αγορά νέων παικτών είναι μάλλον περιορισμένη. Κι αυτό γιατί, ο Νόμος προβλέπει εταιρείες χρηματοδοτικής μίσθωσης, οι οποίες έχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις (άδεια από την Τράπεζα της Ελλάδος, ελάχιστο μετοχικού κεφάλαιο κ.ο.κ.). «Άρα, στην επίμαχη αγορά δεν δύναται να εισέλθει μία απλή εμπορική επιχείρηση. Πολλές φορές δε, υπάρχει σύγχυση με το leasing αυτοκινήτων, οι επίμαχες εταιρείες, όμως, είναι μίσθωσης και όχι financial leasing», εξηγούν χαρακτηριστικά. Αξίζει να αναφερθεί πως σήμερα στην επίμαχη αγορά δραστηριοποιούνται οι θυγατρικές των τεσσάρων συστημικών τραπεζών και αυτή της Τράπεζας Αττικής.
Διαβάστε ακόμη:
Τι συμβαίνει με το Grimace Coin: Οι ευκαιρίες, οι κίνδυνοι και τα «ευκαιριακά» cryptos