Η απάντηση-απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Κομισιόν με ημερομηνία 10/10 που υπογράφει η αρμόδια Επίτροπος Μαργκρέτε Βεστάγερ και απευθύνεται στον Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια ξεκινά περιγράφοντας το πρόβλημα (υπερβολική αύξηση μη-εξυπηρετούμενων δανείων λόγω της Ελληνικής κρίσης) αλλά και τα βασικά χαρακτηριστικά του Σχεδίου αντιμετώπισής του: τιτλοποίηση των δανείων με διαχωρισμό ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους σε senior και junior τίτλους – ίσως και mezzanine, αλλά σε δεύτερο χρόνο – και μεταφορά τους σε οχήματα ειδικού σκοπού SPV – τα senior με εγγύηση δημοσίου. Αναφέρει την δέσμευση του Ελληνικού Δημοσίου ότι οι εγγυήσεις που θα παράσχει δε θα έχουν χαρακτηριστικά κρατικής βοήθειας και θα τιμολογούνται με όρους αγοράς.
Περιγραφή διαδικασίας τιτλοποίησης
Στη συνέχεια η απόφαση εξειδικεύει τις διαδικασίες τιτλοποίησης (παράγραφος 9-17)
Τα senior πακέτα δανείων θα επιλεγούν ώστε να επιτύχουν μια αξιολόγηση ΒΒ-, Βa3, BB-, BBL (ανάλογα με το σύστημα αξιολόγησης των διαφορετικών εταιριών). Το κράτος θα έχει τη δυνατότητα να καλύπτει με την εγγύησή του μόνο εκείνα που συγκεντρώνουν βαθμολογίες υψηλότερες του ΒΒ-. Στη συνέχεια η απόφαση περιγράφει πότε θα καθίσταται ενεργή η εγγύηση (για παράδειγμα θα ενεργοποιείται μόνον όταν η τράπεζα καταφέρει να πουλήσει σε ιδιώτες επενδυτές το 50% συν μια μετοχή της κατηγορίας junior σε θετική τιμή). Το κράτος και οι δημόσιοι οργανισμοί θα επιτρέπεται να αγοράσουν μόνο senior μετοχές.
Η απόφαση περιγράφει τον τρόπο τιμολόγησης των πακέτων δανείων και τις ροές πληρωμών – από τις τράπεζες στο Δημόσιο για τις εγγυήσεις, και από τα οχήματα ειδικού σκοπού (SPV) προς τις τράπεζες.
Κρατικές Εγγυήσεις
Ειδικά για την προμήθεια που θα πρέπει να πληρώνουν στις τράπεζες ως αντάλλαγμα την κρατική εγγύηση που θα λαμβάνουν οι senior τίτλοι, αναφέρεται ο μαθηματικός τύπος υπολογισμού της στην βάση του ασφαλίστρου κινδύνου CDS (παράγραφος 22). Σημαντική παραχώρηση για την Ελληνική περίπτωση είναι ότι ενώ στην Ιταλία και την Ισπανία ελήφθη υπόψιν το ασφάλιστρο κινδύνου της κάθε τράπεζας, εδώ μετράει το ασφάλιστρο κινδύνου των κρατικών ομολόγων που είναι καλύτερο (χαμηλότερο) έτσι διαμορφώνει ένα μη-απαγορευτικό κόστος για τις τράπεζες. Ωστόσο μετά από 4 χρόνια θα υπάρχει πέναλτι δημιουργώντας αμφιβολία για το κατά πόσο οι τράπεζες θα έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία της διάθεσης των κόκκινων δανείων εγκαίρως, πριν δηλαδή αρχίσουν να αυξάνονται οι προμήθειες προς το δημόσιο.
Τιμολόγηση
Το σχέδιο επίσης περιγράφει τα κριτήρια με βάση τα οποία θα γίνεται η επιμέρους τιμολόγηση των προμηθειών για τις εγγυήσεις του Δημοσίου. Η Ελλάδα δεσμεύεται ότι συνολικά οι εγγυήσεις που θα παράσχει για το senior tranche δε θα υπερβούν τα 9 δισ. ευρώ. Η διάρκεια του Σχεδίου ορίζεται στους 18 μήνες – αλλά η Ελλάδα θα έχει δικαίωμα να επεκτείνει τη διαδικασία.
Η αξιολόγηση ξεκινά από την παράγραφο 39. Η Κομισιόν αναφέρει ότι αν και το Σχέδιο – με βάση τα χαρακτηριστικά του – θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αποτελεί κρατική ενίσχυση, εντούτοις αν γίνουν σεβαστές ορισμένες προϋποθέσεις (παράγραφος 46) τότε δεν είναι. Η Κομισιόν θα παρακολουθεί την εφαρμογή του Σχεδίου για να διασφαλίσει ότι οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις πληρούνται.
Στα τεχνικά συμπεράσματα (παράγραφος 79 – 80) η Κομισιόν αναφέρει ότι η τιμολόγηση συνάδει με τις συνθήκες της αγοράς και ότι το ρίσκο που αναλαμβάνει το κράτος απολαμβάνει επαρκούς αμοιβής. Έτσι δε θεωρεί ότι υπάρχει πλεονέκτημα για τις τράπεζες ή τα οχήματα ειδικού σκοπού.
Καταλήγει ότι το Σχέδιο δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση, όπως αυτή περιγράφεται στις Ευρωπαϊκές Συνθήκες.