Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα μπορεί να αντέξει το σοκ που προκαλείται από την πανδημία, ωστόσο αν η κατάσταση επιδεινωθεί θα σημειωνόταν σημαντική εξάντληση του τραπεζικού κεφαλαίου, σημειώνει η ανάλυση της ΕΚΤ για την ανθεκτικότητα των τραπεζών που έχει υπό την εποπτεία του ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός (SSM).
Στο βασικό σενάριο ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας CET1 θα μειωθεί κατά σχεδόν 1,9% στο 12,6%, ενώ στο αρνητικό σενάριο θα μειωθεί κατά 5,7% στο 8,8%ως τα τέλη του 2022.
Πιο αναλυτικά, η άσκηση της ΕΚΤ αξιολογεί πώς το οικονομικό σοκ που προκλήθηκε από το ξέσπασμα του Covid-19 θα επηρέαζε 86 τράπεζες της ζώνης του ευρώ και στoχεύει στον εντοπισμό πιθανών τρωτών σημείων στον τραπεζικό τομέα σε ορίζοντα τριετίας.
Συνολικά, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο τραπεζικός τομέας της ευρωζώνης μπορεί να αντέξει το σοκ που προκλήθηκε από την πανδημία.
Η ανάλυση επικεντρώνεται σε δύο σενάρια που βασίζονται στις μακροοικονομικές προβλέψεις της ΕΚΤ τον Ιούνιο του 2020.
Το βασικό σενάριο με τις μεγαλύτερες πιθανότητες να επαληθευτεί, σύμφωνα πάντα με την ΕΚΤ, προβλέπει ότι το ΑΕΠ ευρωζώνης θα μειωθεί κατά 8,7% το 2020, ενώ θα σημειωθεί ανάπτυξη 5,2% το 2021 και 3,3% το 2022.
Στο αρνητικό σενάριο, προβλέπεται μείωση του ΑΕΠ κατά 12,6% το 2020 και ανάπτυξη 3,3% και 3,8% το 2021 και το 2022 αντίστοιχα.
Η ανάλυση περιλαμβάνει επίσης τα αποτελέσματα του βασικού σεναρίου που δημοσιεύθηκαν από την Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή για τα στρες τεστ σε όλη την ΕΕ το 2020. Το σενάριο αυτό καθορίστηκε πριν το ξέσπασμα του κορωνοϊού, παρέχει ένα σημείο αναφοράς ώστε να εκτιμηθεί ο αντίκτυπος της πανδημίας στις τράπεζες.
Το βασικό και το δυσμενές σενάριο συμπεριλαμβάνουν, σε μεγάλο βαθμό, τον αντίκτυπο των νομισματικών, εποπτικών και φορολογικών μέτρων ελάφρυνσης που ελήφθησαν για την αντιμετώπιση της κρίσης του κορωνοϊού.
Σε αυτά περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα εθνικά συστήματα προστασίας της εργασίας, άλλα μέτρα δημοσιονομικής στήριξης, οι πιστωτικές εγγυήσεις, καθώς και τα πρόσφατα πανευρωπαϊκά μέτρα για την παροχή στήριξης, σύμφωνα με ορισμένες από τις διατάξεις του κανονισμού για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις.
Στο βασικό σενάριο, το οποίο ήδη προβλέπει μια σκληρή ύφεση, ο δείκτης CET1 των τραπεζών, που είναι ο βασικός δείκτης οικονομικής ευρωστίας, επιδεινώθηκε μόνο κατά 1,9 ποσοστιαίες μονάδες στο 12,6% από 14,5%. Ως αποτέλεσμα, οι τράπεζες θα μπορούσαν να συνεχίσουν να λειρουργούν ως δανειστές στην οικονομία.
Στο δυσμενές σενάριο, ο δείκτης CET επιδεινώθηκε κατά 5,7 ποσοστιαίες μονάδες στο 8,8% από 14,5%. Σε αυτό το σενάριο, αρκετές τράπεζες θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να διατηρήσουν τη συμμόρφωση με τις ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις τους, αλλά το συνολικό έλλειμμα θα παραμείνει περιορισμένο.
Όπως σχολιάζει ο Αντρέα Ενρία, επικεφαλής του Εποπτικού Συμβουλίου του SSM, «το αποτέλεσμα της ανάλυσης δείχνει πόσο σημαντικό ήταν να ενισχύσουν οι τράπεζες την κεφαλαιακή τους θέση τα τελευταία χρόνια, συνεπεία των κανονιστικών μεταρρυθμίσεων μετά τη χρηματοοικονομική κρίση».
«Η πολιτική έκτακτων και συντονισμένων μέτρων στήριξης έχουν ήδη βοηθήσει να μετριαστεί ο αντίκτυπος της πανδημίας στην οικονομία», αναφέρει ο ίδιος. «Ωστόσο, αν η κατάσταση επιδεινωθεί σύμφωνα με τις προβλέψεις του δυσμενούς σεναρίου, οι αρχές θα πρέπει να είναι έτοιμες να εφαρμόσουν κι άλλα μέτρα για να εμποδίσουν την ταυτόχρονη απομόχλευση από τις τράπεζες, γεγονός που θα κάνει βαθύτερη την ύφεση και θα επιφέρει βαρύ πλήγμα την ποιότητα των περιουσιακών τους στοιχείων και τις κεφαλαιακές του θέσεις».
Όπως αναμενόταν, οι πιο κερδοφόρες τράπεζες είχαν μικρότερες μειώσεις του Δείκτη Κεφαλαιακής Επάρκειας. Αυτό δείχνει ότι οι τράπεζες που ενίσχυσαν την κερδοφορία τους, μέσω μέτρων ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας μπορούν επίσης να επωφεληθούν από μια μεγαλύτερη ανθεκτικότητα σε περιόδους κρίσης.
Επέκταση της σύστασης για μη διανομή μερισμάτων και επαναγορά μετοχών
Στο μεταξύ, σε ξεχωριστή της ανακοίνωση η ΕΚΤ ζήτησε από τις ευρωπαϊκές τράπεζες να μην πληρώνουν μερίσματα και να μην επαναγοράζουν μετοχές ως το τέλος του 2021.
Σύμφωνα με την ΕΚΤ, η επέκταση της εν λόγω σύστασης είναι προσωρινή και αποσκοπεί στη διατήρηση της ικανότητας των τραπεζών να απορροφούν τους «κραδασμούς» και να στηρίζουν την οικονομία σε αυτό το περιβάλλον εξαιρετικής αβεβαιότητας, καθώς και να διατηρούν σχετιά σταθερές τις κεφαλαιακές τους θέσεις.
«Δεν είναι θέμα του πόσο βαθιά είναι η ύφεση. Σημασία έχει το πόσο αβέβαιοι είμαστε αναφορικά την τροχιά των κεφαλαιακών δεικτών των τραπεζών», ανέφερε ο Ενρία.
Μέχρι σήμερα, ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος έχει χάσει περί το 33% από τις αρχές του 2020.