Στιβ Τζομπς: Πώς οι διαφορετικές εμπειρίες ενισχύουν τη νοημοσύνη

Το 1982, όταν ο Στιβ Τζομπς τιμήθηκε με το βραβείο “Golden Plate” από το Academy of Achievement, έθεσε ένα σημαντικό ερώτημα στο κοινό του: «Τι σημαίνει να είναι κανείς έξυπνος;». Ο ίδιος πίστευε ότι η νοημοσύνη δεν αφορά μόνο τη λογική σκέψη, αλλά την ικανότητα να βλέπει κανείς τη συνολική εικόνα και να συνδυάζει στοιχεία που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να συσχετίσουν.

Σύμφωνα με τον Τζομπς, οι εμπειρίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της σκέψης. Όσο πιο διαφορετικές είναι οι εμπειρίες ενός ατόμου, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να επινοήσει μοναδικές λύσεις σε προβλήματα. Αυτή η αρχή, όπως υποστήριξε, χαρακτηρίζει τους πιο δημιουργικούς και καινοτόμους ανθρώπους.

Ωστόσο, στην πράξη, οι άνθρωποι συχνά παγιδεύονται σε ρουτίνες που περιορίζουν τη συλλογή νέων εμπειριών. Ο Σκοτ Μάουτζ, πρώην στέλεχος της Procter & Gamble και νυν σύμβουλος καριέρας, επισημαίνει ότι για να ξεπεράσει κανείς αυτή την κατάσταση, πρέπει να ακολουθήσει τέσσερις βασικές δεσμεύσεις:

1. Ανάληψη ευθύνης για το αίσθημα στασιμότητας

Πολλές φορές, οι άνθρωποι αποδίδουν την αίσθηση αδιεξόδου σε εξωτερικούς παράγοντες, όπως η δουλειά ή οι σχέσεις τους. Ωστόσο, η πραγματική αλλαγή ξεκινά όταν αναγνωρίσουν ότι έχουν προσωπική ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Ο Μάουτζ αναφέρει το παράδειγμα μιας φίλης του που κατηγορούσε τον σύντροφό της για το γεγονός ότι παρέμενε στάσιμη, αλλά όταν τόλμησε να τον ρωτήσει για το ενδεχόμενο μετακόμισης, διαπίστωσε ότι εκείνος ήταν ανοιχτός στην αλλαγή.

2. Αναγνώριση των μοτίβων στασιμότητας

Η συνήθεια να αναβάλλει κανείς τις αποφάσεις του ή να αποφεύγει νέες προκλήσεις είναι χαρακτηριστικό της στασιμότητας. Οι άνθρωποι συχνά πείθουν τον εαυτό τους ότι “τα πράγματα θα αλλάξουν από μόνα τους”, χωρίς να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Η ουσιαστική αλλαγή απαιτεί την αναγνώριση αυτών των μοτίβων και την απόφαση να τα σπάσει.

3. Δέσμευση στην έξοδο από τη ζώνη άνεσης

Ο φόβος του αγνώστου συχνά κρατά τους ανθρώπους στάσιμους. Ο Μάουτζ προτείνει να ξεκινήσει κανείς με μικρές προκλήσεις, όπως η εκμάθηση μιας νέας γλώσσας ή η ενασχόληση με ένα νέο άθλημα. Το βασικό είναι να καλλιεργήσει τη διάθεση για μάθηση και ανανέωση, που θα τον οδηγήσει σε νέες προοπτικές.

4. Θέσπιση και καταγραφή στόχων

Για να προχωρήσει κανείς προς την αλλαγή, πρέπει να ορίσει σαφείς στόχους και να τους καταγράψει. Μελέτες δείχνουν ότι όταν κάποιος γράφει τους στόχους του, αυξάνονται οι πιθανότητες να τους πετύχει. Το πρώτο βήμα μπορεί να είναι μικρό, όπως ένα γεύμα με κάποιον που εργάζεται στον κλάδο όπου ενδιαφέρεται να εισέλθει.

Το συμπέρασμα του Τζομπς και του Μάουτζ είναι ξεκάθαρο: Η νοημοσύνη δεν είναι στατική, αλλά εξελίσσεται μέσω νέων εμπειριών και συνδέσεων. Όποιος μένει στάσιμος, περιορίζει τις δυνατότητές του. Όποιος αναζητά συνεχώς νέες εμπειρίες, ενισχύει την ικανότητά του να βρίσκει πρωτότυπες λύσεις και να πετυχαίνει στη ζωή.