Του Δημήτρη Μαρκόπουλου
Επιδοματικές παρεμβάσεις που θα κινούνται προς την κατεύθυνση παροχών σε εργαζομένους στον χώρο της νυχτερινής εργασίας αλλά και υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα που εργάζονται εκτός γραφείων (μεταφορείς, ντελίβερι, courier κ.ά.) φαίνεται να μελετά η κυβέρνηση.
Σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να δείξει φιλολαϊκό προφίλ, η κυβέρνηση, μετά από μακρά σειρά περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και κατόπιν των σαφών δεσμεύσεών της για παράλληλη περικοπή του αφορολόγητου, που είναι δεδομένο πως θα την πλήξουν πολιτικά, αν δεν την οδηγήσουν σε πρόωρες κάλπες, προχωρά σε καταβολές επιδομάτων…
Με τις δραστικές περικοπές στις συντάξεις από 1/1/2019 να έχουν ήδη ψηφιστεί, παρά τις περί του αντιθέτου κυβερνητικές εξαγγελίες, εδώ και ημέρες διαρρέεται ότι θα υπάρξει παρέμβαση που θα κινείται προς τη λογική διάχυσης πόρων με επίδομα που θα προέρχεται από το ταμείο του πρωτογενούς πλεονάσματος. Συγκεκριμένα, σχέδια και ασκήσεις επί χάρτου του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης αναφέρονται σε ένα τύπου έκτακτο μέρισμα το οποίο θα προορίζεται αποκλειστικά για τους συνταξιούχους και θα καλύπτει μέρος ή το σύνολο των απωλειών του εισοδήματος που θα προέλθει από την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Ετσι, όπως επιδιώκεται να επικοινωνηθεί, όμως δύσκολα θα μπορέσει να συμβεί, οι περίπου 1,2 εκατομμύρια συνταξιούχοι θα δουν μείωση εισοδήματος από τις αρχές του επόμενου χρόνου αλλά θα έχουν προεισπράξει τη «ζημιά», η οποία μάλιστα θα είναι και αφορολόγητη. Παρά τη σαφή δυσκολία επίτευξης ενός τέτοιου εγχειρήματος, που φυσικά δεν θα αντισταθμίσει με τίποτα μελλοντικές απώλειες στις συντάξεις, σύμφωνα με πληροφορίες του «business stories» μελετώνται εσχάτως και παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση της χαμηλά αμειβόμενης εργασίας. Ο στόχος σαφής: να φανεί ότι η κυβέρνηση θα κλείσει τα αντιπολιτευτικά στόματα και ως προς τη μείωση του αφορολόγητου.
Το σχέδιο
Ηδη στο Μέγαρο Μαξίμου έχει παραγγελθεί έρευνα για να διαπιστωθεί πόσο μεγάλος είναι ο πληθυσμός αυτών που εργάζονται βράδυ (σε εργασίες τύπου security ή σε υποαμειβόμενες απασχολήσεις) ή απασχολούνται ως ντελίβερι ή κούριερ. Πρόκειται για έναν χώρο που αποτελεί εργασιακό καταφύγιο για χιλιάδες Ελληνες, ο οποίος όμως δεν διέπεται από καθορισμένο νομοθετικό πλαίσιο και ισχύουν πολύ χαμηλές αμοιβές. Μάλιστα πηγές μιλάνε για έρευνα γνώμης που παραγγέλθηκε πρόσφατα με σκοπό να φανεί πώς θα υποδεχόταν ο μισθωτός, αλλά κακά αμειβόμενος εργασιακός πληθυσμός ένα τέτοιου είδους μέτρο, το οποίο όμως και πάλι θα λειτουργήσει παρελκυστικά, καθώς θα κρύβει κάτω από το χαλί το μείζον πρόβλημα της μείωσης του αφορολόγητου. Κοινώς, θα επιδιωχθεί να δοθεί ένα μικρό επίδομα, όχι όμως και να αντισταθμιστούν πλήρως οι απώλειες ενός, δύο, ακόμα και τριών μισθών από τη μείωση του αφορολόγητου.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η νέα αυτή άσκηση επί χάρτου που πραγματοποιείται με στόχο να μετατραπεί σε πολιτική παροχών θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τα όσα συνέβησαν με τις προσλήψεις καθαριστριών στο Δημόσιο και το μπάχαλο που δημιουργήθηκε στους κρατικούς φορείς από αυτή τη λογική. Δηλαδή η πολυαναμενόμενη πολιτική παρέμβαση που υπέγραφε τότε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης τελικά δεν στέφθηκε με επιτυχία, καθώς το κράτος δεν μπορούσε να χωρέσει τον μεγάλο πληθυσμό αυτών που ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να διορίσει. Πηγές από το υπουργείο Οικονομικών επίσης, με γνώση των κυβερνητικών προθέσεων, αναφέρουν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να χρηματοδοτηθούν από το πρωτογενές πλεόνασμα τόσο μεγάλης κλίμακας και με χιλιάδες ενδιαφερόμενους δράσεις, καθώς μπορεί να υπήρξε ένα γέμισμα των δημόσιων ταμείων, όμως η πολιτική παροχών θα δημιουργήσει κραδασμούς σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν είναι εξάλλου σύνηθες να δίνεται πράσινο φως σε επεκτατικού χαρακτήρα δημοσιονομικές πολιτικές, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου οι χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας περνούν πρωτοφανή κρίση, με αιχμή την Ιταλία. Πάντως είναι ξεκάθαρο ότι κυβερνητική επιδίωξη δεν είναι άλλη από το να υπάρξει έμφαση στους εργαζόμενους με αμοιβές 400- 600 ευρώ, σε εκείνους δηλαδή που χαρακτηρίζονται «εργαζόμενοι-ζόμπι» λόγω της μείωσης των μισθών τους, οι οποίοι περισσότερο θυμίζουν επίδομα παρά κανονικές αμοιβές. Πολιτικά η κυβέρνηση θα επιδιώξει να εμφανιστεί ως η… προστάτιδα των φτωχών εργαζόμενων, θέλοντας να ξεχαστεί από τους τελευταίους ότι με δικές της αποφάσεις θα χαθούν λόγω μείωσης του αφορολόγητου δύο ή τρεις μισθοί ανά έτος.