του Αργύρη Παπαστάθη
Την έναρξης μιας τρίμηνης περιόδου παραφιλολογίας για το πότε και πόσο θα κοπούν οι συντάξεις εγκαινίασε με την επίσκεψή του στην Αθήνα ο Επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί κομίζοντας επί της ουσίας δημιουργική ασάφεια αλλά τίποτα χειροπιαστό για τους συνταξιούχους που αγωνιούν.
Μετά τη συνάντηση που είχε χθες το πρωί με τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο ο κ. Μοσκοβισί ρωτήθηκε αν έχει η κυβέρνηση τη δυνατότητα να μην εφαρμόσει το ψηφισμένο μέτρο της μείωσης των συντάξεων από 1.1.2019.
Και ο Επίτροπος απάντησε:
«Υπάρχουν δυο αρχαίες γλώσσες τις οποίες έμαθα στο σχολείο: τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, αμφότερες όμως τις έχω ξεχάσει. Υπάρχει μια έκφραση στα λατινικά, όμως, την οποία δεν έχω λησμονήσει: “pacta sunt servanda” η οποία σημαίνει ότι “οι δεσμεύσεις πρέπει να τηρούνται”. Ωστόσο οι δεσμεύσεις δεν είναι ανελαστικές και όπως είπα, θα συζητήσουμε με την Ελλάδα πλέον, ως μία χώρα της Ευρωζώνης σε κανονικότητα, επί του προσχεδίου του προϋπολογισμού της, το οποίο οφείλει να είναι ισορροπημένο και να τηρεί τους δημοσιονομικούς στόχους. Ως εκ τούτου θα το συζητήσουμε στον καιρό του».
Η λύση στο γρίφο θα έρθει τον Οκτώβριο αφού το υπουργείο Οικονομικών υποβάλει προς έγκριση στην Ευρωπαΐκή Επιτροπή το προσχέδιο του Προϋπολογισμού του 2019 στο οποίο θα περιλαμβάνονται όλα τα μέτρα του 2019. Η κυβέρνηση καλωσόρισε χθες με πανηγυρικούς τόνους την δημιουργική ασάφεια από την πλευρά του Επιτρόπου.
Αποφασίζει όμως ο ίδιος ο κύριος Μοσκοβισί ή η τρόικα και το Eurogroup όπως συνέβαινε από το 2010 μέχρι σήμερα στη διάρκεια των τριών μνημονίων; Ο Επίτροπος εξήγησε ότι «ασφαλώς θα υπάρχει εποπτεία αλλά δεν είναι νέο Μνημόνιο και δεν έχει νέα μέτρα».
Σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup της 21 Ιουνίου, το πλαίσιο της Ενισχυμένης Επιτήρησης προβλέπει τριμηνιαίους έλεγχος από την τρόικα, συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ, και στο παράρτημα περιγράφονται οι μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα που θα πρέπει να εφαρμοστούν. Ανάμεσα σε αυτά φωτογραφίζονται τα “δημοσιονομικά μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα” (fiscalstructural measures) δηλαδή τα προνομοθετημένα μέτρα της μείωσης των συντάξεων και το αφορολόγητου.
Επειδή αυτό το σχήμα εποπτείας είναι αυστηρότερο από εκείνο που είχαν οι άλλες χώρες που βγήκαν από τα δικά τους μνημόνια , όπως Ιρλανδία η Πορτογαλία και η Κύπρος, και επειδή χρησιμοποιείται ειδικά για την Ελλάδα οι λεπτομέρειες δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί εφόσον δεν υπάρχει προηγούμενο Ενισχυμένης Εποπτείας στην ιστορία της Ευρωζώνης.
Το βέβαιο είναι πως η τρόικα θα μπορεί να ζητάει νέα μέτρα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το (γνωστό εδώ και χρόνια) σημείωμα της Επιτροπής για το πλαίσιο στο οποίο θα υπαχθεί η Ελλάδα μετά τις 20 Αυγούστου, «η Επιτροπή μπορεί να προτείνει στο Συμβούλιο Υπουργών να συστήσει στο σχετικό κράτος μέλος τη θέσπιση διορθωτικών μέτρων ή την εκπόνηση ενός σχεδίου προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής». Μπορείτε εδώ να διαβάσετε (http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-13-457_el.htm) ολόκληρο το σημείωμα.
Όπως όλα δείχνουν τα κράτη μέλη του Eurogroup και όχι η Ευρωπαΐκή Επιτροπή θα λάβουν τις τελικές αποφάσεις για το αν θα εφαμοστούν οι ψηφισμένες περικοπές στις συντάξεις από 1.1.2019 και πόσα αντίμετρα θα μπορεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση.
Θα προηγηθεί δηλαδή εξέταση των Θεσμών (βλέπε τρόικα) στους οποίους εκτός από την Ευρωπαΐκή Επιτροπή περιλαμβάνονται ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), το ΔΝΤ και η Ευρωπαΐκή Κεντρική Τράπεζα.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει εξασφαλίσει τη συμμαχία της Ευρωπαΐκής Επιτροπής ωστόσο οι υπόλοιποι τρεις Θεσμοί κρατούν απολύτως άκαμπτη στάση και προειδοποιούν άμεσα και έμμεσα για τις συνέπειες που θα είχε η αθέτηση των δεσμεύσεων από την Ελληνική πλευρά.
Παρα ταύτα, το Μέγαρο Μαξίμου φαίνεται να ποντάρει στη στήριξη της Καγκελαρίου Μέρκελ ιδίως μετά το κλείσιμο των δύο φακέλων για τους οποίους το Βερολίνο έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον, δηλαδή τις συμφωνίες για το Σκοπιανό και την επιστροφή των προσφύγων.