Του Αργύρη Παπαστάθη
Ένα πειστικό «υποκατάστατο» μπροστά στη διαφαινόμενη απώλεια της λύσης για το χρέος και της ένταξης στην ποσοτική χαλάρωση (QE) αναζητεί εναγωνίως η κυβέρνηση με στόχο να αντισταθμίσει τυχόν αρνητικές επιπτώσεις για την οικονομία και τις τράπεζες. Υπό αυτό πρίσμα και με τη βοήθεια της Κομισιόν το «υποκατάστατο» αυτό θα μπορούσε σύμφωνα με έγκυρες πηγές να αποτυπωθεί σε μια παράγραφο στο ανακοινωθέν του Eurogroup της 15ης Ιουνίου η οποία θα εκφράζει την εγγύηση των Ευρωπαίων για τη βιωσιμότητα του χρέους και θα στηρίζει την Ελλάδα ενόψει μιας δοκιμαστικής εξόδου στις αγορές τον Ιούλιο.
Παρότι το ΔΝΤ θα διαφωνεί ως προς τη βιωσιμότητα του χρέους καθιστώντας από πολύ δύσκολη έως αδύνατη την ένταξη στο QE, η… παράκαμψη αυτή μέσω μιας δοκιμαστικής εξόδου στις αγορές δεν λύνει το πρόβλημα αλλά θα μπορεί να δώσει τη λύση για την υπέρβαση του αδιεξόδου.
Το πόσο μακριά από μια ικανοποιητική συμφωνία βρέθηκε η κυβέρνηση στο Eurogroup της 22ας Μαΐου προκύπτει από το πλήρες κείμενο του ανακοινωθέντος που απέρριψε τα μεσάνυχτα της ίδιας ημέρας το οποίο παουσιάστηκε το βράδυ της Τρίτης στο δελτίο του ΣΚΑΪ από τον δημοσιογράφο κ. Νίκο Φιλιππίδη.
Σε αυτό αναφέρεται ξεκάθαρα ότι τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους θα ληφθούν μόνο αν χρειάζεται και στο τέλος του τρέχοντος προγράμματος (από τον Αύγουστο του 2018) χωρίς όμως να συνεπάγονται απώλειες για τα άλλα κράτη μέλη κάτι που ισοδυναμεί με τον… τετραγωνισμό του κύκλου. Επιπλέον, η Ελλάδα δεσμεύεται για δυσθεώρητα πλεονάσματα -3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και 2,2% από το 2023 έως το 2060- ενώ δεν υπάρχει καμία αναφορά στο QE. Το ανακοινωθέν προβλέπει, τέλος, πρόγραμμα του ΔΝΤ 14 μηνών ουσιαστικά χωρίς λεφτά μέχρι να υπάρξει σαφήνεια για το χρέος.
Αισιόδοξος ότι «με καλή θέληση από όλες τις πλευρές» είναι εφικτή η συμφωνία στο Eurogroup του Ιουνίου που θα περιλαμβάνει και το χρέος εμφανίστηκε την Τρίτη ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος σε δηλώσεις του προς την εφημερίδα Handelsblatt. Ο ίδιος ζήτησε «η Γερμανία και το ΔΝΤ να φροντίσουν ώστε να υπάρξει τώρα σαφήνεια αναφορικά με την ελάφρυνση του χρέους, προκειμένου να δοθεί ένα ξεκάθαρο σημάδι στις χρηματαγορές, ότι κανένας επενδυτής δεν θα πρέπει να φοβάται να επενδύσει χρήματα στην Ελλάδα».
Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος της Κομισιόν κ. Μαργαρίτης Σχοινάς ζήτησε μεν συνεννόηση όλων «στο ζήτημα του χρέους της Ελλάδας τις επόμενες εβδομάδες» κατέβασε όμως τον πήχη των προσδοκιών προσθέτοντας ότι «η δουλειά θα συνεχιστεί στο πλαίσιο που συμφωνήθηκε το Μάιο του 2016», κάτι που σημαίνει ότι η μεγαλύτερη σαφήνεια για το χρέος που ζητούσαν το ΔΝΤ και η Ελλάδα ενδέχεται να καθυστερήσει ως τον Αύγουστο του 2018.
Μετά τη χθεσινή αναβολή της τηλεδιάσκεψης του Euro Working Group το ενδιαφέρον εστιάζεται στη συνεδρίαση της Πέμπτης για να κλειδώσει τουλάχιστον η δρομολόγηση της δόσης και η χώρα να μην μπει σε περιπέτειες τον Ιούλιο. Βασική προϋπόθεση είναι η κάλυψη των περίπου 10 προαπαιτούμενων που εκκρεμούν και χρειάζονται τελικά και νέα νομοθέτηση καθώς απαιτούνται τροποποιήσεις κατ’ απαίτηση των Θεσμών στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή η πρόταση που θα βρει στο τραπέζι του Eurogroup η ελληνική πλευρά στις 15 Ιουνίου θα είναι παρόμοια με αυτή της 22ας Μαΐου και ο χαρακτήρας της θα είναι στα όρια του… «take it or take it» καθώς τα χρονικά περιθώρια στενεύουν.
Μάλιστα, όπως σημειώνει η ίδια πηγή «αν κάποιοι έδιναν πιθανότητες 50-50 για συνολική συμφωνία Ευρωπαίων και ΔΝΤ για το χρέος στο περασμένο Eurogroup, στο Eurogroup του Ιουνίου οι πιθανότητες είναι μάλλον 0% ή το πολύ 1% να τα βρουν οι δύο πλευρές». Προσθέτει ότι το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη 1% για τα επόμενα 40 χρόνια μαζί με χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα και ζήτησε στο Eurogroup επιμήκυνση έως και 100 χρόνια στα δάνεια και των τριών μνημονίων (GLF, EFSF, ESM). Όταν διατυπώθηκε αυτό το αίτημα οι υπουργοί Οικονομικών ρώτησαν τον επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ «τι σημαίνει αυτό;» και η απάντησή του, σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή, ήταν ότι ισοδυναμεί με 250 δισ. ευρώ νέο δάνειο. «Εκεί, όλοι σταμάτησαν» σχολιάζει, μεταφέροντας τις δυσκολίες της συνεδρίασης.