Όσο η συζήτηση για το Ταμείο Ανάκαμψης μπαίνει στις λεπτομέρειες, τόσο πιο ακανθώδες γίνεται το θέμα. Το «μπλοκ» των τεσσάρων «ευρωτσιγκούνηδων» (Ολλανδία, Αυστρία, Δανία, Σουηδία) μέρα με τη μέρα εμπλουτίζεται, καθώς και άλλες χώρες προβάλουν αντιρρήσεις, προφανώς με σκοπό να «πουλήσουν» τη συμφωνία τους με κάποια ανταλλάγματα, είτε αυτά αφορούν στο ίδιο το Ταμείο Ανάκαμψης, είτε άλλα ζητήματα.
Έτσι, οι διεργασίες στο παρασκήνιο έχουν φουντώσει καθώς η πολιτική συμφωνία θα πρέπει να κλείσει το αργότερο στις αρχές Ιουλίου, προκειμένου οι διαδικασίες να ξεκινήσουν έγκαιρα και να μην μείνει το ζήτημα για το Φθινόπωρο, διότι κάτι τέτοιο σημαίνει ότι οι αποφάσεις θα πάνε πλέον για Οκτώβριο.
Ήδη θεωρείται βέβαιο ότι η Σύνοδος Κορυφής που θα γίνει στις 19 Ιουνίου μέσω τηλεδιάσκεψης δεν θα κλείσει το ζήτημα και επομένως το πιθανότερο είναι να γίνει δεύτερη Σύνοδος μέσα στον Ιούλιο για να μην μεταφερθεί το ζήτημα μετά το καλοκαίρι.
Στο τραπέζι βρισκόταν ήδη το «αγκάθι» της αναλογίας μεταξύ επιδοτήσεων και δανείων, με τους «ευρωτσιγκούνηδες» να ζητούν λιγότερες επιδοτήσεις και περισσότερα δάνεια, αλλά και αυστηρές προϋποθέσεις εκταμίευσης με παρακολούθηση τύπου μνημονίων από την Κομισιόν.
Έχει προκύψει επίσης άλλο ένα αγκάθι καθώς ορισμένες βόρειες χώρες ζητούν να αυξηθεί το δικό τους μερίδιο από τα κονδύλια.
Ήδη Ιρλανδία και Βέλγιο προβάλουν το αίτημα να αυξηθεί το μερίδιό τους από τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, από τα οποία τη μερίδα του λέοντος σύμφωνα με την πρόταση της Κομισιόν προβλέπεται να πάρουν, αναλογικά, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Ελλάδα. Το ίδιο και η Φινλανδία και η Τσεχία.
Ακόμα και ο Μάνφρεντ Βέμπερ, ο Γερμανός συντηρητικός ευρωβουλευτής που είναι πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαφοροποιείται από τη γραμμή του Βερολίνου, ζητώντας αυστηρότερους όρους και μικρότερο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής, δηλαδή η εξόφληση να αρχίσει νωρίτερα από το 2028 που προβλέπει η πρόταση της Κομισιόν.
Ο Βέμπερ δήλωσε ότι ο δανεισμός και «υγιής οικονομική πολιτική θα πρέπει να συμβαδίζουν», εννοώντας προφανώς ότι τα κονδύλια θα πρέπει να δίνονται μόνο κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις και με όρους.
Είπε επίσης ότι χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, οι οποίες θα επωφεληθούν σε μεγάλο βαθμό από το πακέτο βοήθειας, θα πρέπει να αναλάβουν ευθύνη, ενώ «φωτογράφισε» την Ουγγαρία και την Πολωνία οι οποίες βρίσκονται στο στόχαστρο της Ε.Ε. αναφορικά με θέματα που αφορούν ζητήματα δημοκρατίας, ελευθερίας μέσων ενημέρωσης και λειτουργίας της Δικαιοσύνης, λέγοντας ότι τα κριτήρια του Ταμείου Ανάκαμψης δεν θα πρέπει να είναι μόνο οικονομικά, αλλά να περιλαμβάνεται και η τήρηση των αρχών του κράτους δικαίου.