Για τα προαπαιτούμενα συνεδριάζει σήμερα το EWG – Ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην υπάρξει συμφωνία, καθώς δεν έχει ψηφίσει όλα τα μέτρα η κυβέρνηση – Σύγχυση και αντιφάσεις εν αναμονή του Eurogroup
Του Κωστή Πλάντζου
Για το ενδεχόμενο να μην καταλήξει σε συμφωνία ούτε το Eurogroup της 15 Ιουνίου, προετοιμάζονται πλέον στην κυβέρνηση. Την κατάσταση θα εξετάσει σήμερα το Euro Working Group, αλλά το υπουργείο Οικονομικών όχι μόνον δεν έχει κλείσει ακόμα τα προαπαιτούμενα της 2ης αξιολόγησης, αλλά διέψευδε χθες βράδυ και ότι σκοπεύει να τα φέρει στη Βουλή με κατεπείγον νομοσχέδιο ως την Παρασκευή, καταφανώς ενοχλημένο από όσα διέρρεαν νωρίτερα περί τούτου κυβερνητικοί βουλευτές, ύστερα από την «κεκλεισμένων των θυρών» ενημέρωση που είχαν από τους άμεσα εμπλεκόμενους υπουργούς κ.κ. Τσακαλώτου και Αχτσιόγλου.
Οι αντιφάσεις και η σύγχυση στο κυβερνητικό στρατόπεδο διαρκώς πυκνώνουν, μετά την ατυχή κατάληξη του Eurogroup της 22ας Μαΐου καθώς, όσο δεν φαίνεται θετική λύση για το χρέος στον ορίζοντα, παραμένει θολό και το «αφήγημα» για τα σκληρά μέτρα λιτότητας που ζήτησε το ΔΝΤ και ψήφισαν προκαταβολικά, για μετά το 2018.
Για παράδειγμα, ενώ στο εσωτερικό ο πρωθυπουργός υψώνει τους τόνους και «απειλεί» πως τα μέτρα λιτότητας θα ακυρωθούν αν δεν μπει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα –και εχθές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ.Τζανακόπουλος επανέλαβε πως «η δέσμευση αυτή ισχύει»- αντιθέτως στο εξωτερικό και στην συνέντευξή του στην γερμανική Handeslblatt ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών κύριος Ευκλείδης Τσακαλώτος απέφυγε επιμελώς να το θέσει καν και σαν ενδεχόμενο, δείχνοντας πως δεν θέλει να προκαλέσει νέα ένταση -και ναυάγιο- στο επικείμενο Eurogroup.
Στην ευθεία ερώτηση του Γερμανού δημοσιογράφου της Handeslblatt που κάλεσε τον Έλληνα Υπουργό να απαντήσει αν ισχύει η απειλή πως «θα αποσύρετε όλα ή ορισμένα από αυτά τα μέτρα, εάν δεν επρόκειτο να επιτευχθεί συμφωνία, όπως επεσήμανε ο πρωθυπουργός στο κοινοβούλιο» ο κ.Τσακαλώτος προτίμησε τις περιστροφές, λέγοντας πως «θα ήταν παράξενο» να έχουν ψηφιστεί τα μέτρα που ζήτησε το ΔΝΤ και αυτό να αρνείται να μετάσχει, «είναι γενικώς παραδεκτό ότι το πακέτο μεταρρυθμίσεων περιείχε μία σειρά από επώδυνα και πολιτικά δύσκολα μέτρα», «υπάρχει γενική ομολογία, συμπεριλαμβανομένου και του ΟΟΣΑ, για την έκταση και το βάθος των μεταρρυθμίσεων που έχουν γίνει», για να καταλήξει λέγοντας πως «κατά συνέπεια δεν είμαι απαισιόδοξος ως προς το μέλλον. Πιστεύω ότι με καλή θέληση όλων των πλευρών μπορούμε να καταλήξουμε σε μία συμφωνία στο Eurogroup του Ιουνίου». Δηλαδή, ούτε λέξη για την «ταμπακιέρα».
Κόκκινη γραμμή η… διατύπωση
Ωστόσο ο χρόνος πιέζει την Αθήνα γιατί όσο παρατείνονται οι διαπραγματεύσεις, δεν θα έχουν «αφήγημα» οι βουλευτές και δύσκολα θα αποφεύγονται φάλτσα και των στελεχών. Ιδιαίτερα μάλιστα εάν, όπως το άφησε ανοικτό ο κύριος Τσακαλώτος, ακόμα και να πει «ναι» το ΔΝΤ, δεν εγκρίνει η ΕΚΤ την συμμετοχή της Ελλάδος στο QE. Μιλώντας στην Handelsblatt τόνισε πως «η ΕΚΤ, όπως ο Κύριος ημών, αποφασίζει κατά μυστήριον τρόπο… Η ΕΚΤ θα διεξάγει τη δική της αξιολόγηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους (και) αυτή η αξιολόγηση είναι εντελώς ανεξάρτητη από την ανάλυση του ΔΝΤ».
Ο υπουργός Οικονομικών διέψευσε χθες και ότι αναζητεί «μια καλή διατύπωση» από το Eurogroup. Την ίδια ώρα ο κυβερνητικός κύριος Δ.Τζανακόπουλος περιέγραφε πώς θέλει η κυβέρνηση την τελική διατύπωση. Εξηγούσε δηλαδή ότι πρέπει:
– να προσδιορίζει μέτρα για το χρέος ώστε οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες να μην υπερβαίνουν μεσοπρόθεσμα το 15% του ΑΕΠ
– τα μέτρα αυτά να δίνουν τη δυνατότητα σε όλους τους θεσμούς (και την ΕΚΤ) να προχωρήσουν σε θετικές μελέτες βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους
– να ορίζει συγκεκριμένες παρεμβάσεις που θα ενισχύουν την ανάπτυξη ώστε να δοθεί η δυνατότητα να γεφυρωθουν οι διαφορές μεταξύ των θεσμών.
Ο κύριος Τσακαλώτος κράτησε και πάλι όμως για την ελληνική πλευρά το προνόμιο να μπορεί να συνεχίζει …να διαφωνεί με την διατύπωση για τα μέτρα που θα επιλεγεί, λέγοντας πως «σε κάθε περίπτωση έχουμε ομάδες εμπειρογνωμόνων έτοιμες να εργαστούν και να συζητήσουμε με όλα τα μέρη που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις για να διευκρινίσουμε τι είναι και τι δεν είναι αποδεκτό για εμάς».