Οι ηγέτες της ΕΕ αναμένεται να πραγματοποιήσουν Σύνοδο Κορυφής, μέσω τηλεδιάσκεψης στις 23 Απριλίου, με σκοπό να επικυρώσουν το οικονομικό πακέτο ύψους 540 δισ. Ευρώ που που συμφώνησαν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης κατά την εφιαλτική τηλεδιάσκεψη του Eurogroup.
Ωστόσο, άρθρο του Politico σημειώνει ότι υπάρχουν πολλά ακόμα ζητήματα που θα πρέπει να συζητηθούν αναφορικά με το αποτέλεσμα του Eurogroup, παρά την αισιοδοξία του Μάριο Σεντένο και των υπολοίπων υπουργών.
Ένα από τα πολλά ερωτήματα που τίθενται, είναι εάν το πακέτο οικονομικών μέτρων ύψους 540 δισ. Ευρώ είναι αρκετά για να καταπολεμήσει την κρίση από την πανδημία, ενώ οι οικονομολόγοι δίνουν μία σχετικά σύντομη απάντηση «δεν ξέρω». Το σίγουρο είναι ότι το σοκ θα είναι αρκετά μεγάλο, ωστόσο, σημειώνει το άρθρο, η φάση ανάκαμψης μπορεί να χρειασθεί πολλά περισσότερα ερεθίσματα, κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2020, επισημαίνοντας ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να λάβουν δύσκολες αποφάσεις στηρίζοντας την οικονομική βιομηχανία κάθε κράτους.
Πότε θα αρχίσουν να εισρέουν τα κεφάλαια;
Το πακέτο ύψους 240 δισ. από τον ESM, θα μπορούσε να είναι διαθέσιμο δύο εβδομάδες εφόσον οι Ευρωπαίοι ηγέτες υπογράψουν τη δέσμη μέτρων.
Το ταμείο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων θα μπορούσε επίσης να τεθεί σε λειτουργία πολύ γρήγορα. Για να ξεκινήσει η εγγύηση δανείων για επιχειρήσεις, η τράπεζα χρειάζεται τουλάχιστον το 60% των 25 δισεκ. Ευρώ που έχουν δεσμεύσει οι κυβερνήσεις στο ταμείο.
Το σχέδιο αντασφάλισης ανεργίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ύψους 100 δισ. Ευρώ θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο προβληματικό.
Πού πρέπει να δοθούν οι μεγαλύτερες μάχες;
Οι ηγέτες της ΕΕ θα πρέπει να συμφωνήσουν σχετικά με το τι είναι το πρόγραμμα SURE και πώς θα λειτουργήσει. Αυτό είναι και το δύσκολο κομμάτι, καθώς οι βασικές λεπτομέρειες του ταμείου παραμένουν υπό διαπραγμάτευση. Περιλαμβάνει επίσης μια εντελώς ξεχωριστή διαδικασία αφού οι υπουργοί Οικονομικών αποφάσισαν ότι το πρόγραμμα θα περιλάμβανε την παροχή χρηματοδότησης από τον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Ωστόσο, το Eurogroup δεν έχει την εξουσία να διατυπώνει συγκεκριμένες συστάσεις σχετικά με τον προϋπολογισμό του 2021-2027 της ευρωζώνης, γνωστός ως πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο.
Σύμφωνα με το άρθρο, ενώ οι υπουργοί υποσχέθηκαν ότι το ταμείο αποκατάστασης θα είναι «προσωρινό, στοχοθετημένο και ανάλογο με το έκτακτο κόστος της τρέχουσας κρίσης», η αδιευκρίνιστη διατύπωση του Eurogroup επιτρέπει στις χώρες να δίνουν τις δικές τους ερμηνείες για αυτά που πρόκειται να γίνουν σε μελλοντικές συνομιλίες. Η Ρώμη λέει ότι η διατύπωση ανοίγει την πόρτα για να συγκεντρώσει το χρέος της ΕΕ για να αντλήσει μετρητά μέσω των αποκαλούμενων ευρωομολόγων που θα βοηθήσουν να ξεκινήσουν οι οικονομίες των χωρών.
Οι Ολλανδοί επιμένουν ότι δεν υπάρχει περιθώριο για τέτοια ερμηνεία και οι κοινές εκδόσεις χρεωστικών τίτλων είναι εκτός τραπεζιού.
Μήπως ανοίγει η πόρτα για μεγαλύτερο προϋπολογισμό στην ΕΕ;
«Το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ θα διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην οικονομική ανάκαμψη», σημείωσαν οι υπουργοί Οικονομικών. Όμως, οι χώρες χωρίζονται για το κατά πόσον η κρίση θα τους επιτρέψει να συνεισφέρουν περισσότερα ή λιγότερα στο ταμείο της ΕΕ.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει αναθεωρημένο σχέδιο πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, προς συζήτηση. Η επικαιροποιημένη πρόταση «θα πρέπει να είναι τολμηρή και φιλόδοξη», δήλωσε ένας ανώτερος διπλωμάτης τον οποίο επικαλείται το άρθρο, προσθέτοντας ότι «η πλειονότητα των κρατών μελών αναμένεται να δει μια κατάλληλη (μεγαλύτερη) πρόταση που θα επιτρέπει τη δημιουργία βάσεων για ταχύτερη οικονομική ανάκαμψη και την ενίσχυση κρίσιμων τομέων, συμπεριλαμβανομένης της υγείας».
«Πρέπει να διατεθούν περισσότερα χρήματα για τις χώρες και τις κοινωνίες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση», δήλωσε άλλος αξιωματούχος της ΕΕ.
Τέλος, σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου, οι διαπραγματεύσεις για τα οικονομικά σχέδια, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας λεγόμενων κορωνο-ομολόγων, άνοιξαν εκ νέου τις παλιές πληγές μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ευρώπης που προέκυψαν μετά την οικονομική κρίση του 2008. Ωστόσο, προκειμένου να επιτευχθεί μια συμφωνία που πολλοί θεωρούν ότι είναι ζωτικής σημασίας για την αποτύπωση της ικανότητας της ΕΕ να ανταποκρίνεται στην κρίση, οι υπουργοί καταλήγουν εν τέλει στις διαφορές τους.