Κάθε μέρα και χειρότερες είναι οι προβλέψεις για τις οικονομικές επιπτώσεις του κορωνοϊού, ο οποίος πλέον χαρακτηρίστηκε και «επίσημα» ως σημαντική απειλή για την παγκόσμια οικονομία από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Το χειρότερο είναι ότι ο κορωνοϊός χτυπάει την οικονομία με διαφορετικό τρόπο από ό,τι μια παραδοσιακή ύφεση, γεγονός που, εκτός των άλλων, αποτελεί τον εφιάλτη όλων των μεγάλων επιχειρήσεων με διεθνείς δραστηριότητες, οι οποίες διαπιστώνουν πλέον ότι οι αλυσίδες εφοδιασμού τους κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή.
Τις τελευταίες δεκαετίες, το σύνολο σχεδόν των μεγάλων εταιρειών έχουν διασπείρει την παραγωγή τους παγκοσμίως, αναζητώντας τις χώρες με το χαμηλότερο κόστος, με αποτέλεσμα να εξαρτώνται σήμερα από μια αλυσίδα εφοδιασμού η οποία εκτείνεται σε πολλές διαφορετικές χώρες.
Η αλυσίδα αυτή αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευάλωτη στον κορωνοϊό, όπως διαπιστώνουν τα στελέχη των μεγάλων πολυεθνικών σε όλο τον κόσμο.
Μπορεί το κόστος παραγωγής να έπεσε με την μετακίνηση μονάδων σε διαφορετικές χώρες, αλλά το γεγονός αυτό αποδεικνύεται ότι έχει μεγάλο ρίσκο όταν υπάρξουν διακοπές στην τροφοδοσία σε ένα σημείο της αλυσίδας, όπως τώρα με τον κορωνοϊό, αλλά και τα τελευταία χρόνια με τον εμπορικό πόλεμο.
Η αχίλλειος πτέρνα της παγκοσμιοποίησης έγινε αισθητή μόλις η επιδημία χτύπησε την Κίνα, η οποία αποτελεί σημαντικό κρίκο για πολλούς κλάδους και πολλές δραστηριότητες. Υπολογίζεται ότι η αχανής αυτή χώρα παράγει το 40% των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων παγκοσμίως, το 26% των επίπλων, ενώ ταυτόχρονα απορροφά τεράστιους όγκους πρώτων υλών, που αντιστοιχούν περίπου στο 8% των παγκόσμιων εισαγωγών κάθε είδους ορυκτών.
Σε ορισμένους τομείς, όπως τα καταναλωτικά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας η εξάρτηση από την Κίνα είναι πολύ σημαντική. Υπολογίζεται ότι μόνο το πλήγμα που δέχθηκε η επαρχία Χουμπέι, θα έχει ως αποτέλεσμα να πέσει η παγκόσμια παραγωγή smartphones κατά 10%.
Υποτίθεται ότι με βάση τις επίσημες ανακοινώσεις η επιδημία τίθεται υπό έλεγχο στην Κίνα, αλλά παρ’ όλα αυτά οι επιπτώσεις στην αλυσίδα παραγωγής είναι ακόμα ορατές.
Μάρτυρας αδιάψευστος το «μπλοκάρισμα» εκατομμυρίων κοντέινερ που είναι εγκλωβισμένα σε διάφορα λιμάνια όχι μόνο της Κίνας, αλλά και της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερική.
Είναι σαφές ότι τα επιτελεία μεγάλων εταιρειών αρχίζουν να αναθεωρούν τη διάρθρωση της παραγωγής τους και να εστιάζουν αφενός στο πώς θα ανταποκριθούν στην άμεση κρίση την οποία έχει προκαλέσει ο κορωνοϊός αλλά και ποιες στρατηγικές κινήσεις θα κάνουν ώστε να είναι λιγότερο εκτεθειμένες στα διάφορα σοκ που μπορεί να συμβούν σε άλλες χώρες και να προκαλέσουν προβλήματα στην παραγωγή τους.
Το χειρότερο είναι ότι η τάση αυτή «αντι-παγκοσμιοποίησης» είχε ήδη αρχίσει να συζητείται και να γίνεται αισθητή τα προηγούμενα χρόνια, λόγω του εμπορικού πολέμου ΗΠΑ – Κίνας ο οποίος άναψε πολλά «κόκκινα λαμπάκια» στα επιτελεία μεγάλων πολυεθνικών καθώς έβλεπαν ότι οι εμπορικές αψιμαχίες επηρέαζαν άμεσα τις δικές τους δραστηριότητες.