Πολλαπλά μηνύματα εντός και εκτός συνόρων στέλνει το ΔΝΤ, με τις μαύρες προβλέψεις ότι μεγαλύτερη κατρακύλα λόγω του Κορωνοϊού δεν υπάρξει πουθενά αλλού, εκτός από την Ελλάδα.
Η Αθήνα επιδίδεται σε ασκήσεις θάρρους. Ενώ η Ευρώπη και ο πλανήτης ολόκληρος ετοιμάζονται να δανειστούν δεκάδες τρισεκατομμύρια, το ΔΝΤ βυθίζει στα Τάρταρα τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής οικονομίας και δημιουργεί αναστολές στους επενδυτές που δεν θα ξέρουν ποιον να πρωτοδανείσουν.
Τη στιγμή που ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας δηλώνει πως τις προσεχείς ώρες η χώρα μας θα επιχειρήσει να βγει ξανά στις αγορές με 7ετές ομόλογο (γύρω στα 2 δισ. ενδεχομένως), μόνον για την Ελλάδα το ΔΝΤ ανακοινώνει διψήφια ποσοστά ύφεσης. Αντιθέτως οι προβλέψεις για την Παγκόσμια Οικονομία και σε χώρες που μετράνε δεκάδες χιλιάδων νεκρών, δείχνουν ύφεση μόλις(;) 8% στην Ισπανία ή 9,1% στην Ιταλία και 6%-7,5% σε Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ και Αγγλία!
Σύμπτωση; Οι χώρες αυτές, είναι και οι «μεγάλοι πελάτες» του ελληνικού Τουρισμού. Αν ασθενούν, ασθενεί και ο ελληνικός Τουρισμός. Μιλώντας για Ύφεση 10% για το 2020 στην Ελλάδα, το ΔΝΤ ουσιαστικά μηδενίζει τις εισπράξεις από Τουρισμό της Ελλάδας για φέτος. Προβλέπει δηλαδή απώλειες 19 δισ. όσες περίπου ήταν όλες οι τουριστικές εισπράξεις από το εξωτερικό το 2019!
Μηνύματα στέλνει έτσι το ΔΝΤ και στο εσωτερικό της χώρας, όπου προς το παρόν κυριαρχούν συζητήσεις και διεκδικήσεις για ενισχύσεις και περισσότερα μέτρα στήριξης.
Με ΑΕΠ στα 170 δισ. ευρώ (-19 δισ. αντί στα περίπου 190 δισ. που κινείται μετά το 2012) έως το τέλος του 2020 η Ελλάδα θα επιστρέψει στο 2003 και … στην εποχή των «παγετώνων», πριν και από τους Ολυμπιακούς το 2004. Και με 6 μονάδες μεγαλύτερη ανεργία (22,3% έναντι 16,4% τον Ιανουάριο) ή περίπου 235.000 περισσότερους άνεργους στη χώρα.
Ακραία πρόβλεψη; Ίσως και όχι, γιατί αυτό είναι … το «καλό σενάριο» του ΔΝΤ. Και αν διαψευστεί, το δυσμενές προβλέπει ύφεση 13% φέτος και επιπλέον 8% το 2021. Τότε η Ελλάδα θα έχει επιστρέψει στο 2001, με σχεδόν 40 δισεκατομμύρια μικρότερο ΑΕΠ (στα 150 δισ. ευρώ) ή όσα έχασε ήδη το ΑΕΠ μετά από 10 χρόνια στα Μνημόνια.
Το ΔΝΤ δεν φημίζεται για την ακρίβειά του σε προβλέψεις για την Ελλάδα –και το υπενθύμισε χθες και ο Χρήστος Σταϊκούρας. Αν όμως το ΔΝΤ προβλέπει ότι φέτος δεν θα έρθουν με αεροπλάνα και καράβια, τουρίστες και συνάλλαγμα στη χώρα μας, δεν είναι ίσως στο χέρι της Ελλάδας να το αποτρέψει. Το πρόβλημα είναι πως ο Τουρισμός αποτελεί «μονοκαλλιέργεια» στη χώρα και έτσι η πτώση του δύσκολα αντισταθμίζεται, όσα «πυροσβεστικά» μέτρα και αν λάβει η Αθήνα.
Κάπως έτσι επανέρχεται και το αφήγημα ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει «να ξύσει το βαρέλι» των αποθεματικών ή ό,τι έχει και δεν έχει: δηλαδή το «μαξιλαράκι» των 35 δισ. ευρώ (εκ των οποίων τα 20 δισ. είναι τα διαθέσιμα και άλλα 15 δισ. δάνεια σαν «καπάρο» για νέα δάνεια) προκειμένου να αντισταθμίσει άμεσα τις απώλειες!
Ωστόσο, αν μια τέτοια κίνηση μπορεί και να μετράει στην ψυχολογία («η απελπισία γεννάει ελπίδες) η «κατσαρόλα» δεν γεμίζει ούτε με τέτοιες εφεδρείες.
Τι να καλύψουν τα 20 δισ. (ή και όλα τα 35 δισ. ευρώ) για την «τσέπη» του Έλληνα και την ελληνική Οικονομία όταν, ετησίως – πέρυσι για παράδειγμα- 40 δισ. ευρώ έφυγαν προς το εξωτερικό για εισαγωγές αγαθών από ξένες χώρες (και χωρίς να υπολογίζονται σ’αυτά και άλλα 14 δισ. για καύσιμα); Τουλάχιστον, μπόρεσαν και εισέρευσαν και έσοδα 40 δισ. ευρώ από Τουρισμό και Μεταφορές ή άλλες υπηρεσίες (μισά-μισά σχεδόν). Φέτος δεν μπορούν όμως να αναμένονται , όπως ούτε και τα άλλα 23 δισ. ευρώ που είχαν εισρεύσει από εξαγωγές ελληνικών προϊόντων (ή 32 δισ. μαζί με 9 δισ. από εξαγωγές στα καύσιμα) αλλά που με το παγκόσμιο lockdown είναι αμφίβολο τι θα παραχθεί και τι θα πωληθεί τελικά εφέτος, στη χώρα μας και διεθνώς.
Ο Χρ. Σταϊκούρας δήλωσε και χθες πως η κυβέρνηση θέλει να κρατήσει «καύσιμα» για μετά την κρίση. Και το ίδιο το ΔΝΤ ακόμα, δίνει ανάλογη «συνταγή» με την Έκθεσή του, στα κράτη παγκοσμίως: δαπανήστε τώρα στοχευμένα και όχι σαν να μην υπάρχει αύριο!
Συστήνει συγκεκριμένα τους εξής στόχους:
1ος στόχος: μέτρα περιορισμού της επίπτωσης του υγειονομικού σοκ και δαπάνες στην Υγεία για να περιοριστούν τα κρούσματα (σσ: η Ελλάδα πάντως βρίσκεται ήδη σε καλό σημείο, σαν να είχε χρειαστεί να δαπανήσει πολλαπλάσια χρήματα στο μέτωπο αυτό).
2ος στόχος: στήριξη στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που επηρεάζονται, με ουσιαστικά και στοχευμένα δημοσιονομικά, νομισματικά και χρηματοπιστωτικά μέτρα. Τα άμεσα μέτρα πρέπει να στοχεύουν στη διατήρηση των επιχειρήσεων, για την μετά την κρίση περίοδο. Οι συγκεκριμένες πολιτικές θα πρέπει να είναι ισχυρές, έγκαιρες, προσωρινές και στοχευμένες, τονίζει το ταμείο.
3ος στόχος: μέτρα για την φάση της ανάκαμψης, όταν η πανδημία υποχωρήσει και τα μέτρα περιορισμού αρθούν, για ταχεία ανάκαμψη, περιορίζοντας κατάλληλα τα ειδικά στοχευμένα μέτρα αλλά και διασφαλίζοντας πως τα χρέη δεν θα επιβαρύνουν την οικονομική δραστηριότητα.
Αυτό που υπονοεί χωρίς να το λέει ηχηρά το ΔΝΤ, είναι ότι την επόμενη ημέρα της υγειονομικής κρίσης κάθε χώρα θα πρέπει να διατηρεί δυνάμεις, χωρίς να περιμένει ότι «πρέπει η Ανθρωπότητα θα πρέπει να βρει τη λύση» για όλους και όλα τα προβλήματα.