Στα προβλήματα και τις προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρωζώνη, που έχει συμπληρώσει 20 χρόνια από την ίδρυσή της, αναφέρθηκαν ο πρώην Γενικός Γραμματέας του Γερμανικού Ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομικών κ. Dr. Heiner Flassbeck και ο καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Νίκος Χριστοδουλάκης κατά το 4ο Οικονομικό Φόρουμ Δελφών, που διεξάγεται από 28 Φεβρουαρίου έως 3 Μαρτίου, υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο κ.Flassbeck ανέφερε ότι σήμερα η Ευρώπη εισέρχεται σε μία φάση ύφεσης, η Γερμανία βρίσκεται ήδη σε υφεσιακή τροχιά, ενώ η Γαλλία και άλλες χώρες θα ακολουθήσουν.
Ωστόσο, όπως είπε, δεν υπάρχει η κατάλληλη νομισματική πολιτική για την αντιμετώπιση της επιβράδυνσης των ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης, ενώ η ανάκαμψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν συνοδεύθηκε με επενδυτική έκρηξη.
«Η ανεργία παντού είναι υψηλή. Ακόμη και στη Γερμανία υπάρχουν 30-40 εκατομμύρια άτομα που είναι άνεργοι» σημείωσε.
Πρόσθεσε ότι για να ενισχυθούν οι επενδύσεις, θα πρέπει η κυβέρνηση να υποκαταστήσει τον ιδιωτικό τομέα, αλλά αυτό απαγορεύεται από τους δημοσιονομικούς κανόνες. Αυτό όμως, δεν επιτρέπει την αντιμετώπιση της πραγματικότητας, δηλαδή την αναγκαιότητα για δαπάνη χρημάτων.
Ο Γερμανός οικονομολόγος τόνισε ότι θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν οι κανόνες της νομισματικής ένωσης και να σχεδιαστεί εκ νέου το σύμφωνο σταθερότητας, σε μία στιγμή κατά την οποία υφίσταται πολιτική μηδενικών επιτοκίων. «Η Ευρωζώνη είναι μία μεγάλη κλειστή οικονομία που χρειάζεται πηγές ανάπτυξης. Η έμφαση στη στήριξη των εξαγωγών δεν πρέπει να αποτελεί τη μοναδική λύση για τη στήριξη της ανάπτυξης» κατέληξε ο κ. Flassbeck.
Ο κ. Χριστοδουλάκης σημείωσε ότι η επίδραση της Ευρωζώνης έχει επιφέρει ιδιαίτερα θετικές συνέπειες στη ζωή του μέσου πολίτη. Ωστόσο, δεν υλοποιήθηκε η προσδοκία της Ευρωζώνης για ανάπτυξη μέσω της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίου και ανθρωπίνων πόρων. Σημείωσε ότι υπήρξε λάθος διάγνωση της κρίσης, η οποία δεν προήλθε από το χρέος, αλλά από την έλλειψη ρευστότητας λόγω του εξαιρετικά υψηλού ελλείμματος που καταγράφηκε σε χώρες, όπως η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Κύπρος.
Πρόσθεσε ότι σε σχέση με τις αρχές της δεκαετίας του 1980, η παραγωγική δυναμική των χωρών της Ευρωζώνης έχει περιοριστεί στο 15% της παγκόσμιας παραγωγής, καθώς άλλες χώρες αναπτύχθηκαν πολύ γρήγορα. Παράλληλα όμως, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ευρωζώνη είναι υψηλότερο, σε σχέση με το ΑΕΠ άλλων χωρών, δηλαδή, όπως σημείωσε, υπάρχει υψηλό επίπεδο ευημερίας, τη στιγμή που η παραγωγική βάση μειώνεται.
Αυτό συμβαίνει, όπως εξήγησε ο κ. Χριστοδουλάκης, λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, αλλά και επειδή η Ευρωζώνη δεν έχει επενδύσει στην ενίσχυση της παραγωγής. Προς την κατεύθυνση αυτή, ο κ. Χριστοδουλάκης ανέφερε ότι είναι αναγκαία η πρωτοβουλία της έκδοσης ενός ομοσπονδιακού ομολόγου που να υποστηρίξει την υλοποίηση έργων υποδομής σε όλη την Ευρωζώνη και να στηρίξει ένα νέο είδος πολιτικής. Πρότεινε, τέλος, ότι η μετανάστευση θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της υπογεννητικότητας, ενώ απαιτείται η δημιουργία ενός νέου μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής τα επόμενα χρόνια.