Δείτε όλα τα σημαντικά φορολογικά γεγονότα του Ιανουαρίου.
* Παράταση προθεσμιών κατάθεσης αιτήσεων εξώδικης επίλυσης φορολογικών διαφορών
Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ η απόφαση 191189 ΕΞ 2022 με την οποία τροποποιήθηκε η υπ’ αριθμ. 148348 ΕΞ 2020/28.12.2020 κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και παρατάθηκε εκ νέου η προθεσμία υποβολής αιτήσεων του β’ εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 16 του ν. 4714/2020 ενώπιον της Επιτροπής Εξώδικης Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών από τις 31 Δεκεμβρίου 2022, έως και τις 28 Φεβρουαρίου 2023.
* Μη αναγνώριση προς έκπτωση αποσβέσεων παγίων άνω των 500,00 ευρώ που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο πληρωμής
Κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 22 και 23 του Ν. 4172/2013 και των σχετικών διευκρινιστικών εγκυκλίων, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε με πρόσφατη απόφασή της, ότι οι αποσβέσεις που διενήργησε επιχείρηση για πάγια καθαρής αξίας άνω των 500,00 ευρώ η αγορά των οποίων δεν πραγματοποιήθηκε με τραπεζικό μέσο πληρωμής, δεν αναγνωρίζονται και δεν εκπίπτουν ως δαπάνη της επιχείρησης.
* Μη ορθή εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής των αναλογιών από τον έλεγχο – Καταστροφή αποθεμάτων και απεικόνιση στα βιβλία
Στο πλαίσιο ελέγχου που διενεργήθηκε σε επιχείρηση εφαρμόστηκε η έμμεση τεχνική των αναλογιών και προσδιορίστηκε το μικτό περιθώριο κέρδους μεταξύ 15-20%.
Λαμβάνοντας υπόψη το ανωτέρω περιθώριο κέρδους σε συνδυασμό με τις δηλωθείσες πωλήσεις και κόστος πωληθέντων ο έλεγχος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: α. οι πωλήσεις του έτους πραγματοποιήθηκαν με κέρδος, β. από πουθενά δεν προέκυπτε να πραγματοποιήθηκαν πωλήσεις κάτω του κόστους, γ. το σύνολο των ακαθαρίστων εσόδων της χρήσης δεν δύναται να είναι μικρότερο του κόστους πωληθέντων χωρίς προφανή και αυταπόδεικτο τρόπο. Ως εκ τούτου, ο έλεγχος προέβη σε μείωση της ζημίας χρήσης στη φορολογία εισοδήματος.
Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο συλλογισμός του ελεγκτικού οργάνου ότι, εφόσον από τη σύγκριση της τιμής αγοράς με την τιμή πώλησης χρήσης ανά είδος προκύπτει κέρδος για ποσοστό 10% επί των συνολικών πωλήσεων, αυτό συνεπάγεται ότι το σύνολο των πωληθέντων αγαθών πουλήθηκε με κέρδος, είναι αυθαίρετος.
Αυθαίρετο έκρινε και τον συλλογισμό ότι η διαφορά του κόστους πωληθέντων και των πωλήσεων αποτελεί απόκρυψη φορολογητέας ύλης, δεδομένου ότι ουδεμία επαλήθευση του κόστους πωληθέντων πραγματοποιήθηκε. Οι αγορές χρήσης δεν αμφισβητήθηκαν από τον έλεγχο, ενώ τα αποθέματα τέλους παρουσιάζουν σημαντική μείωση λόγω της καταστροφής μέρους των αποθεμάτων, γεγονός που αποδέχτηκε μεν ο έλεγχος ως πραγματικό γεγονός, αλλά το απέρριψε λόγω έλλειψης εγγραφής στα βιβλία του ελεγχόμενου. Όταν δε το κόστος των αποθεμάτων που καταστρέφονται, είναι ιδιαίτερα σημαντικό και παρεκκλίνει από τα συνήθη επίπεδα, το σχετικό ποσό μπορεί να εμφανίζεται ως ζημία απομείωσης, ώστε να μην διαστρεβλώνεται το κόστος πωληθέντων και το μικτό κέρδος.
Συνεπώς, η σημαντική μείωση των αποθεμάτων στην απογραφή λήξης της επιχείρησης, προέρχεται από το πρωτόκολλο καταστροφής που επισυνάφθηκε ως δικαιολογητικό στο βιβλίο απογραφής και σε αυτό οφείλεται η αύξηση του κόστους πωληθέντων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι εφόσον ο έλεγχος δεν αμφισβήτησε την καταστροφή των αγαθών, αλλά υποστήριξε ότι αυτή δεν έχει εγγραφεί στα φορολογικά βιβλία, χωρίς ωστόσο από τα στοιχεία του φακέλου να προκύπτει ότι έχει προβεί στις απαραίτητες ελεγκτικές επαληθεύσεις επί της κατάστασης απογραφής, ο συλλογισμός περί απόκρυψης φορολογητέας ύλης, λόγω εμφάνισης μεγάλου κόστους πωληθέντων, απορρίφθηκε ως αναπόδεικτος και ως έκ τούτου ακύρωσε τις σχετικές πράξεις.
* Εσφαλμένος χαρακτηρισμός από φορολογικό έλεγχο ως ταμειακής διευκόλυνσης και επιβολή τέλους χαρτοσήμου
Με απόφασή της η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι η μη ανάληψη (μερισμάτων, κερδών) και η πίστωση και παραμονή αυτών στους οικείους λογαριασμούς δεν συνιστά αυτή καθ’ εαυτή δάνειο ή ταμειακή διευκόλυνση, εάν δεν προκύπτει από κάποιο έγγραφο ή από εγγραφή στα βιβλία της εταιρείας, ρητά αναφερόμενης σε σύναψη σύμβασης δανείου ή περιέχουσας τα στοιχειοθετούντα τη σχέση αυτή στοιχεία, ώστε να μπορεί να συναχθεί, ότι η σχέση της εταιρείας και των μετόχων της είναι όντως δανειακής φύσης.
Στα πλαίσια διενέργειας ελέγχου σε επιχείρηση, ο έλεγχος θεώρησε ότι ως προς τον λογαριασμό 33.09 «δοσοληπτικοί λογαριασμοί μετόχων» την 31/12/2017 και ως προς τον λογαριασμό 53.16.00 «μέτοχοι-αξία μετοχών προς απόδοση» την 31/12/2018, υφίσταται περίπτωση δοσοληπτικού λογαριασμού και στο πλαίσιο αυτό επέβαλε χαρτόσημο 2,4% στο πιστωτικό υπόλοιπο των ανωτέρω λογαριασμών την 31.12.2017 και 31.12.2018 αντίστοιχα.
Ειδικότερα, σε συνέχεια έκτακτης γενικής συνέλευσης αποφασίστηκε η μείωση του κεφαλαίου της εταιρείας με αντίστοιχη επιστροφή των ποσών στους μετόχου τα οποία, ωστόσο, οι μέτοχοι δεν έλαβαν και παρέμειναν στους ανωτέρω λογαριασμούς την 31.12.2017 και την 31.12.2018. Ο έλεγχος έκρινε ότι η παραμονή του υπολοίπου, στους ανωτέρω λογαριασμούς συνιστά δήθεν ταμειακή διευκόλυνση προς την εταιρεία, για την οποία οφείλονται τέλη χαρτοσήμου, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Κώδικος Νόμων Τελών Χαρτοσήμου – Κ.Ν.Τ.Χ.
Ωστόσο, με βάση την απόφαση της ΔΕΔ, εσφαλμένα ο έλεγχος έκρινε ότι τα υπόλοιπα των λογαριασμών αποτελούν ταμειακή διευκόλυνση, από την παραμονή και μόνο των ποσών μείωσης κεφαλαίου σε λογαριασμούς υποχρέωσης των μετόχων, χωρίς -ως απαιτείται και προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 64 του ΚΦΔ- ο έλεγχος να τεκμηριώνει την κρίση του και σε άλλα πραγματικά περιστατικά και έγγραφα, είτε αναφερόμενα σε σύμβαση δανείου, είτε σε κάθε περίπτωση να στοιχειοθετείται ότι υφίσταται συναλλαγή δανειακής φύσης, πέραν αυτής της συναλλαγής πίστωσης λόγω μείωσης κεφαλαίου (και παραμονής του ποσού) στους εν λόγω λογαριασμούς υποχρέωσης.
Διαβάστε ακόμη
Νήσος Αϊλα: Ο παράδεισος των καπνιστών ουϊσκι είναι το κρυμμένο διαμάντι των Εβρίδων