search icon

Οικονομία

Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών (ΕΕΝΕ): Μείωση φόρων και εισφορών για να αυξηθούν κέρδη και μισθοί

Οι πέντε στρεβλώσεις και κίνδυνοι που «φρενάρουν» την Οικονομία. Προτάσεις της αγοράς με όφελος για όλους χωρίς δημοσιονομικό κόστος για το κράτος

Ολοκληρωμένο σχέδιο για να παίρνουν μεγάλες αυξήσεις και υψηλούς μισθούς εργαζόμενοι οι οποίοι επιλέγουν να μετεκπαιδεύονται σε δεξιότητες τις οποίες έχει ανάγκη η οικονομία, με «έξυπνη» μείωση φόρων και ασφαλιστικών κρατήσεων -για να έχει όφελος και όχι κόστος το δημόσιο- στις επιχειρήσεις που θα επενδύουν στους υπαλλήλους τους και θα έχουν ταχεία ανάπτυξη αυξάνοντας συνεχώς τους τζίρους τους κάθε χρόνο, παρουσιάζει τον Νοέμβριο στην κυβέρνηση ο επιχειρηματικός κόσμος.

Το σκεπτικό είναι απλό: η κυβέρνηση έχει θέσει στόχο ένα «ράλι» ανάπτυξης, αυξήσεων μισθών και επενδύσεων με άνοδο της παραγωγικότητας, για να υποστηρίζουν τα συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα και την ταχεία μείωση του δημοσίου χρέους στα επόμενα χρόνια. Αλλά το παραγωγικό μοντέλο της χώρας δεν μπορεί να αλλάξει, αν δε συνδράμει στη διαμόρφωσή του και ο κόσμος της αγοράς.

Η παρέμβαση αυτή γίνεται πράξη, με πρωτοβουλία της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών (ΕΕΝΕ), την οποία περιβάλλουν με τη στήριξή τους κορυφαίοι θεσμικοί, κοινωνικοί και παραγωγικοί φορείς όπως ο ΣΕΒ και η ΓΣΕΕ. Στις 19 Νοεμβρίου η ΕΕΝΕ έχει καλέσει εκπροσώπους της κυβέρνησης σε “τετ-α-τετ” συζητήσεις που θα λάβουν χώρα σε οικοδομική Διάσκεψη με τίτλο: «Επαναβιομηχανοποίηση και Αναπτυξιακές Δεξιότητες: Χτίζοντας μια Ανταγωνιστική και Ανθεκτική Οικονομία». Θα τους εκθέσει τεκμηριωμένες και κοστολογημένες προτάσεις που έχουν τη “σφραγίδα” αξιοπιστίας του ΙΟΒΕ, ενώ είναι συμβατές και με τις εξελίξεις σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΕΝΕ Κρίστιαν Χατζημηνά, οι προτάσεις αποβλέπουν να συντελεστεί μια «επανάσταση» στην Οικονομία για την επαναβιομηχάνιση της χώρας. Προβλέπουν κίνητρα για να μείνουν ή να επιστρέψουν στην Ελλάδα “μυαλά” (όχι μόνο “φουγάρα”) και θα μετατρέπουν τις ελληνικές επιχειρήσεις σε “πανεπιστήμια” δεξιοτήτων για τους εργαζομένους τους, ώστε να καλύπτονται όχι απλώς οι δημοσιονομικοί στόχοι της χώρας, αλλά το ψηφιακό χάσμα, το παραγωγικό κενό και το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας.

Με τις προτάσεις αυτές, κράτος και επιχειρήσεις μοιράζονται το ρίσκο της επένδυσης που απαιτείται στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας. Και συνοψίζονται σε τρία σημεία:

-έως 1.000 ευρώ το μήνα αυξήσεις χωρίς κρατήσεις σε εργαζόμενους που επανεκπαιδεύονται: το κίνητρο είναι διπλό, για εργοδότη και εργαζόμενο. Η επιχείρηση θα επωμίζεται το κόστος αύξησης του μισθού, αλλά το κράτος δεν θα επιβαρύνει με φόρο και ασφαλιστικές εισφορές το επιπλέον ποσό, που θα δίνεται «καθαρό» στον εργαζόμενο. Η επιχείρηση παίρνει ρίσκο να δώσει αυξήσεις που ίσως δεν της «βγουν» (για αυτό απαιτείται και διαδικασία πιστοποίησης ποιότητος της εκπαίδευσης και του επιπέδου γνώσεων που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι) ενώ μπορεί και ο υπάλληλος να επιλέξει να μετακινηθεί σε άλλη εταιρία, μεταφέροντας τις γνώσεις του σε ανταγωνιστή. Το δημόσιο, από την άλλη, δεν απειλείται με μείωση εσόδων καθώς, όπως εκτιμά το ΙΟΒΕ, δεν πρόκειται για ένα «οριζόντιο» μέτρο, αλλά στοχευμένο σε όσους λαμβάνουν αυξήσεις που δεν θα τις έπαιρναν, αν δεν μετεκπαιδεύονταν. Το μέτρο ακούγεται τολμηρό, αλλά οι εμπνευστές του βρίσκουν αντιστοιχίες με το κίνητρο που εξετάζει η Γερμανία, σαν μέρος ενός γενικότερου σχεδίου ανάκαμψης, προκειμένου να έχουν μικρότερες κρατήσεις όσοι επιλέγουν να αυξήσουν το εισόδημά τους, εργαζόμενοι περισσότερο.

-χαμηλή φορολόγηση 10% αντί 22% στις εταιρίες, για κάθε ευρώ αύξησης στα κέρδη που δηλώνουν: το κίνητρο αφορά αναπτυσσόμενες εταιρίες, η κερδοφορία των οποίων αυξάνεται συνεχώς, στο μέρος των κερδών που υπερβαίνει τον μέσο όρο των προηγουμένων ετών (πχ τριετίας) αλλά και την ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ. Θα ενισχύσει έτσι υφιστάμενες ελληνικές επιχειρήσεις που γνωρίζουν ταχεία (πραγματική) ανάπτυξη για να επενδύουν συνεχώς περισσότερα, ενώ θα προσελκύσει εταιρίες και κεφάλαια από το εξωτερικό, σε τομείς ή κλάδους όπου η Ελλάδα θα μπορεί να πρωταγωνιστήσει στα επόμενα χρόνια. Αν και συνιστά φοροελάφρυνση, το δημόσιο θα έχει περισσότερα έσοδα από τα επιπλέον κέρδη που θα προκύπτουν κάθε χρόνο και θα φορολογούνται με 10% (πέραν όσων ήδη φορολογούνται με 22%) ενισχύοντας την φορολογική συμμόρφωση αλλά και την τάση των επιχειρήσεων για μελλοντικά μεγαλύτερα κέρδη.

-«έξυπνη» μείωση της προκαταβολής φόρου και του χρόνου απόσβεσης επενδύσεων σε μηχανολογικό εξοπλισμό: προτείνεται σχέδιο σταδιακής μείωσης των φορολογικών αυτών επιβαρύνσεων -έως και κατάργησης της προκαταβολής φόρου- κατά τρόπο ομαλό που να μην δημιουργεί έλλειμμα στα κρατικά ταμεία. Ειδικά για τις αποσβέσεις, προτείνεται η μείωση από τα 10 στα 4 χρόνια, με βήματα που θα διαφέρουν ανά έτος, ώστε να εξισορροπούνται οι επιπτώσεις της μετάβασης για το δημόσιο.

Ποια προβλήματα λύνονται

Οι προτάσεις για τη φορολογία, στόχο έχουν να γίνει η Ελλάδα “hub” τεχνολογίας και καινοτομίας. Κυρίως όμως, τα μέτρα αποσκοπούν να αντιμετωπίσουν πέντε μεγάλες στρεβλώσεις και παθογένειες που απειλούν να «φρενάρουν» στα επόμενα χρόνια, την ανάκαμψη που γνωρίζει σήμερα η οικονομία.

Ο πρόεδρος της ΕΕΝΕ Κρίστιαν Χατζημηνάς επισημαίνει πως το μακροοικονομικό πλαίσιο είναι γόνιμο στην Ελλάδα. Ωστόσο το διεθνές περιβάλλον (ή και χρόνιες παθογένειες) μπορούν να μεταβάλουν τις συνθήκες.

Για παράδειγμα:

1. Η Ελλάδα «πάσχει» σε ψηφιακές δεξιότητες. Είναι 22η στις 27 χώρες της ΕΕ, στην κατηγορία του ανθρώπινου δυναμικού στο Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI). Ενώ είναι κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ στις επενδύσεις ελληνικών επιχειρήσεων σε τεχνική εκπαίδευση προσωπικού.

2. η επαναβιομηχάνιση της χώρας ξεκίνησε μεν, αλλά η Ελλάδα υστερεί σημαντικά και έχει πολύ χαμένο έδαφος να καλύψει. Οι συνεχόμενες διεθνείς οικονομικές κρίσεις (lockdown κλπ) κατέδειξαν την ανάγκη για μικρότερη εξάρτηση από το εξωτερικό και μεγαλύτερη αυτάρκεια και αυτονομία της χώρας. Και, παρά την πρόοδο, οι εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων άλλων (πληθυσμιακά παρόμοιων) χωρών, είναι τουλάχιστον υπερδιπλάσιες ή τριπλάσιες από εκείνες της Ελλάδας.

3. δεν αρκεί να αποκτήσει νέο παραγωγικό μοντέλο η Ελλάδα, αλλά θα πρέπει αυτό να διαφοροποιείται και να εξελίσσεται διαρκώς, για να μην ξεπεραστεί και χάσει την ωφέλεια η χώρα. Ιδιαίτερα στην τεχνολογία απαιτούνται άλματα, αφού οι επενδύσεις ελληνικών επιχειρήσεων σε Έρευνα και Ανάπτυξη είναι της τάξης του 0,73% του ΑΕΠ, έναντι 1,48% στην ΕΕ -δηλαδή οι μισές από την υπόλοιπη Ευρώπη. Ενώ έχει μικρότερο ποσοστό επενδύσεων και σε μηχανολογικό εξοπλισμό, σε σχέση με χώρες όπως Πορτογαλία και Ισπανία με τις οποίες συγκρίνεται άμεσα.

4. η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες (αν όχι η μόνη στην ΕΕ) που εφαρμόζει υποχρέωση προκαταβολής φόρου. Ουσιαστικά «τιμωρεί» τις επιχειρήσεις, αυξάνοντας τον πραγματικό συντελεστή φορολόγησης κάθε φορά που βελτιώνουν τα κέρδη τους, αφού έχουν διπλάσια επιβάρυνση (για τα πραγματικά κέρδη που είχαν αλλά και για τα μελλοντικά που δεν έχουν ακόμα). Ακόμα και στις ΗΠΑ όπου το μέτρο αυτό ισχύει, εφαρμόζεται διαφορετικά, βασιζόμενο σε εκτιμήσεις της ίδιας της επιχείρησης για την μελλοντική πορεία των κερδών της και όχι «μηχανιστικά», με βάση τα δηλωθέντα της προηγούμενης χρήσης.

5. η φορολογική απόσβεση μηχανολογικού εξοπλισμού στην Ελλάδα απαιτεί μια δεκαετία για να ολοκληρωθεί. Ενώ όμως η επιχείρηση περιμένει 10 χρόνια για να έχει τη φορολογική ωφέλεια της επένδυσής της, στα 3-4 χρόνια οι συνθήκες συνήθως απαιτούν να δαπανήσει και επιπλέον κεφάλαια για να την αναβαθμίσει, ενώ η δαπάνη αυτή θα χρειαστεί άλλη μια δεκαετία για να αποσβεστεί! Δημιουργείται έτσι οικονομική πίεση και αντικίνητρο σε επιχειρήσεις που θέλουν να «τρέξουν», αναγκάζοντάς τες να περιορίσουν ή να ματαιώσουν σχέδια και επενδύσεις που θα έκαναν στη χώρα.

Η επεξεργασία των θέσεων της αγοράς για τα παραπάνω μέτρα, αναμένεται να γίνει σε μια ανοιχτή οικονομική Διάσκεψη που διοργανώνει η Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών, στις 13 Νοεμβρίου στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία (ώρες 9.00-18.00) με τη συμμετοχή κορυφαίων εκπροσώπων της Ελληνικής Επιχειρηματικότητας, της πολιτικής και οικονομικής ηγεσίας, κορυφαίων ακαδημαϊκών, καθώς και ενός ευρύτατου δικτύου παραγωγικών, επιχειρηματικών και εργοδοτικών φορέων και ενώσεων της χώρας που συμμετέχουν και υποστηρίζουν τη Διάσκεψη.

Στις 15 Νοεμβρίου θα αποκρυσταλλωθούν και κατατεθούν τα αποτελέσματα της διαβούλευσης στο δημόσιο διάλογο, στην κυβέρνηση και τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας.

Στις 19 Νοεμβρίου αναμένεται να ακουστούν οι απόψεις της κυβέρνησης και των πολιτικών δυνάμεων επ’ αυτών και να γίνει γνωστό ποια προκρίνονται ώστε να υιοθετηθούν, με στόχο την προώθηση μιας ενιαίας στρατηγικής ανάπτυξης για τη χώρα.

Η Διάσκεψη αποτελεί μια συντονισμένη, συλλογική προσπάθεια που φέρνει ακόμη πιο κοντά τους συνεργαζόμενους φορείς, όπως ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ), η πρωτοβουλία ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ, η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ), ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Στερεάς Ελλάδας και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Χημικών Βιομηχανιών (ΣΕΧΒ). Παράλληλα, είναι σε ανοιχτό διάλογο και με την ενεργή συμμετοχή του ΣΕΒ και της ΓΣΕΕ. Κοινός στόχος είναι η επιτάχυνση της αναπτυξιακής πορείας και διασφάλιση μιας ανταγωνιστικής και ανθεκτικής οικονομίας.

Διαβάστε ακόμη 

Μάστιγα οι ρευματοκλοπές: Πάνω από 400 εκατ. ευρώ οι ετήσιες απώλειες 

ΤΑΞΙ: Έρχονται κλιμάκια ελεγκτών και πρόστιμα για το αυτοκόλλητο σήμα (pics) 

«Καπνική Μιχαηλίδης»: Από τον «καπνό» των ζημιών στη «φωτιά» των πλειστηριασμών (pics)

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα

Exit mobile version