Εκθεση κόλαφος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου εμφανίζει την παραοικονομία ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των εθνικών οικονομικών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, και προειδοποιεί ότι, αν δεν περιοριστεί έστω στα επίπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε τινάζονται στον αέρα τα σχέδια για μείωση φόρων- εισφορών και ενίσχυση των κρατικών εσόδων και του Κοινωνικού Κράτους.
Η παραοικονομία στην ΕΕ και στην Ελλάδα
Καταγράφοντας το μέγεθος του προβλήματος, το ΔΝΤ σημειώνει ότι η παραοικονομία στην Ευρώπη έχει μεγάλος εύρος, καθώς κυμαίνεται από λιγότερο του 10% και ξεπερνά το 40%. Στις αποκαλούμενες «αναπτυγμένες» χώρες της Ε.Ε., η παραοικονομία διαμορφώνεται στο 10-20% κατά μέσο όρο, ενώ στις «αναδυόμενες» χώρες ο δείκτης ανεβαίνει στο 30-35%.
Η Ελλάδα, απέχει παρασάγγας από τους από τους δείκτες του «σκληρού» πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την παραοικονομία να κινείται στα επίπεδα του 30%, ενώ το ακόμη χειρότερο είναι ότι περιλαμβάνεται στις λίγες χώρες που η παραοικονομία διευρύνεται σταθερά από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, σε αντίθεση με άλλες χώρες στις οποίες, ναι μεν η παραοικονομία ενισχύθηκε τη διετία 2008- 2010, υποχώρησε ωστόσο μετά, στα προ κρίσης επίπεδα.
Το 2000 η παραοικονομία στην Ελλάδα διαμορφωνόταν στο 28,1% του ΑΕΠ, το 2008 είχε διευρυνθεί στο 31% και το 2016 στο 30,2%.
Οι επιπτώσεις της παραοικονομίας
Με την παραοικονομία αδυνατίζουν τα δημόσια έσοδα, διευρύνεται το «κενό» στους φόρους και ως συνέπεια περιορίζονται οι πόροι για την ενίσχυση του Κοινωνικού Κράτους, της Υγείας, της Παιδείας.
Οι επιχειρήσεις αποφεύγουν επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες, με αρνητικές επιπτώσεις και στην παραγωγικότητα.
Επίσης, ενισχύεται η «στρατιά» των κακοπληρωμένων, ανειδίκευτων και ανασφάλιστων εργαζομένων.
Οι ηλεκτρονικές πληρωμές
Στην έκθεση του ΔΝΤ επισημαίνεται η συνεισφορά των ηλεκτρονικών συναλλαγών στην αντιμετώπιση της παραοικονομίας. Υπολογίζεται ότι μια αύξηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών κατά 10% μεσοσταθμικά για μια τετραετία, μπορεί να περιορίσει την παραοικονομία κατά 5%.