Αδικίες στα μέτρα στήριξης που θα πρέπει να διορθωθούν με παρέμβαση της ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών, προκαλούν οι στρεβλώσεις που διαπιστώνονται για συγκεκριμένες κατηγορίες δικαιούχων κρατικής αρωγής.
Ιστορίες τρέλας που κόβουν δικαιούχους, υπάρχουν πολλές. Για παράδειγμα, ναυτιλιακές επιχειρήσεις (πορθμεία) χάνουν την έκπτωση 40% στις Επιστρεπτέες που θα κληθούν να πληρώσουν, με βάση τα εκκαθαριστικά τον Μάιο στο Taxisnet. Παρότι είχαν πτώση τζίρου άνω του 70% και δεν απέλυσαν δεκάδες θέσεις εργασίας κάθε μια τους, το γράμμα του νόμου ορίζει ότι «μετράνε» μόνον οι υπάλληλοι γραφείου που δηλώνονται στην ΕΡΓΑΝΗ. Οι ναυτικοί δηλαδή δεν μετράνε σαν εργαζόμενοι!
Την μεγαλύτερη ψυχρολουσία όμως προκαλεί ο όρος να έχουν πτώση του τζίρου το 2020, έναντι του 2019. Σε αυτή την παγίδα πέφτουν ακόμα και κλειστές δια νόμου επιχειρήσεις επί 6μηνο, ή με πτώση τζίρου 70%-100% το 2021, που στερούνται και την Επιστρεπτέα και την “Γέφυρα 2”.
Ως αποτέλεσμα, οι αιτήσεις για τα προγράμματα αυτά κινούνται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. «Με κρύα καρδιά», μόλις 280.000 επιχειρήσεις ζητάνε ως τώρα μερίδιο από την Επιστρεπτέα 7, έναντι 722.000 συνολικά στην Επιστρεπτέα 6. Απομένουν βεβαίως ακόμη 4 εργάσιμες μέρες και η απελπισία θα ωθήσει να υποβάλουν αιτήσεις, περισσότερες από όσες υπέβαλαν στις πρώτες 8 εργάσιμες, μπας και υπάρξει τελικά κάποια βελτίωση των όρων. Και για το πρόγραμμα “Γέφυρα 2” οι αιτήσεις δεν ξεπερνούν τις 7.000 (από περίπου 100.000 δυνητικους δικαιούχους), ωστόσο απομένουν 3 βδομάδες ακόμα για να κλείσουν οι αιτήσεις.
Ο «κόφτης» τζίρου το 2020 (έστω και κατά 1 ευρώ παραπάνω έναντι του 2019) αποκλείει μαζικά χιλιάδες δικαιούχους στήριξης, παρόλο που:
– στον «αυξημένο» τζίρο 2020 (κωδικός 312 της περιοδικής δήλωσης) το δημόσιο έχει προσθέσει «πλασματικά» έσοδα που δεν είχαν οι επιχειρήσεις! Δηλαδή το Δώρο Πάσχα του 2020 για τους εργαζόμενους σε αναστολή που δεν πρόσφεραν εργασία και τους πληρώνει το Κράτος. Συνεπώς αποκλείονται επιχειρήσεις που έχουν πτώση τζίρου και όχι άνοδο.
– Και αν ακόμα είχαν άνοδο το 2020, δεν συνεπάγεται πως ότι οι επιχειρήσεις ή οι επαγγελματίες έχουν ρευστότητα κι αποταμιεύσεις για να επιβιώνουν παραμένοντας κλειστά χωρίς κανένα έσοδο το 2021. Αν έκλεισαν πχ από τον Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο ή Μάιο ή όποτε τελικώς ανοίξουν, τα άλλα έξοδα τρέχουν. Είτε οι επιτηδευματίες γλιτώνουν το ενοίκιο του μαγαζιού τους είτε όχι (εφόσον είναι ιδιόκτητο) δεν καλύπτονται από τον νόμο ούτε για το ενοίκιο του σπιτιού τους, ούτε για το ενοίκιο φοιτητικής στέγης του παιδιού τους, ούτε φυσικά για πάγια (φως-νερό-τηλέφωνο κλπ) του σπιτιού ή της κλειστής επιχείρησης.
– Επαγγέλματα με ιδιαιτερότητες εμφανίζουν επίσης πλασματικά αυξημένο τζίρο το 2020. Για παράδειγμα, ουζερί κοντά στην Αθήνα είδαν αύξηση τζίρου το καλοκαίρι πέρυσι γιατί οι Αθηναίοι δεν πήγαν διακοπές. Εβγαλαν μεν 200 ευρώ παραπάνω το 2020 έναντι του 2019, αλλά παραμένουν ολικά κλειστά εδώ και σχεδόν 6 μήνες (καθώς ούζο με πάγο και χταπόδι ψητό σερβίρονται αλλά δεν στέλνονται με ντελίβερι) και έχουν λάβει μόλις 500 ευρω μη επιστρεπτέα προκαταβολή που δεν φτάνει. Επίσης ξενοδοχεία σε ακριτικές περιοχές, τα οποία επιδοτήθηκαν το 2020 για τη φιλοξενία προσφύγων, «κόβονται» το 2021 από την επιδότηση λόγω αύξησης τζίρου (και ενώ έχουν και πολλές ζημιές να επισκευάσουν)! Ή σχολές οδηγών, οι οποίες “τράβηξαν χειρόφρενο¨ολόκληρο το 2019, επαναλειτουργησαν για λίγο μέσα στο 2020 και εμφάνισαν… «αύξηση» εσόδων, πριν ξανακλείσουν τελικά λόγω Covid!