του Αργύρη Παπαστάθη
Επιβεβαιώνουν πηγές των Βρυξελλών τις αντιρρήσεις στο προσχέδιο του ολιστικού πλάνου ανάπτυξης που απέστειλε η ελληνική κυβέρνηση στους δανειστές και το οποίο θα συζητηθεί στο EuroWorking Group της Πέμπτης και αναμένεται να παρουσιαστεί στο Eurogroup της Σόφιας στις 27 Απριλίου.
Οι αντιρρήσεις που εκφράζονται από τις Βρυξέλλες, σύμφωνα με πληροφορίες, εστάζονται στα εξής σημεία:
1. Αύξηση του κατώτερου μισθού. Το σκεπτικό των πιστωτών είναι ότι οι ρυθμίσεις για την ενίσχυση των γλίσχρων αμοιβών που λαμβάνει η πλειονότητα των εργαζομένων θα υπονομεύσουν την ανταγωνιστικότητα που αποκτήθηκε τα τελευταία χρόνια, τις προοπτικές της ανάπτυξης, τις εξαγωγές και την προσέλκυση επενδύσεων.
2. Αγορά εργασίας. Καταγράφεται διαφωνία από τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών στο σκέλος των συλλογικών δαπραγματεύσεων, στην αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων.
3. Στις παρατηρήσεις τους, οι δανειστές λένε επίσης ότι το ελληνικό έγγραφο δεν λαμβάνει υπ’ όψιν την πιθανότητα να μην εφαρμοστούν τα αντίμετρα. Το θέμα αυτό έχει ευρύτερη σημασία, καθώς η κυβέρνηση θέλει ιδανικά να αποφύγει την περικοπή των συντάξεων από 1/1/2019, ή τουλάχιστον η περικοπή αυτή να συνοδευτεί από πλήθος θετικών αντιμέτρων. Για να το πούμε πιο απλά, οι δανειστές σημειώνουν ότι το «ολιστικό» σχέδιο Τσακαλώτου δεν λαμβάνει υπ’ όψιν την πιθαότητα να εφαρμοστούν μόνο τα μέτρα που έχει προνομοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση για το 2019 και όχι τα αντίμετρα.
4. Ιδιωτικοποιήσεις. Οι παρατηρήσεις που έχουν εκφραστεί από τις Βρυξέλλες έχουν να κάνουν με το υπερταμείο και το ΤΑΙΠΕΔ όπου διαπιστώνεται ότι το πλάνο αξιοποίησης ή και πώλησης των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου δεν είναι τόσο φιλόδοξο όσο θα ήθελαν οι πιστωτές.
Σύμφωνα με παράγοντα των Βρυξέλλων, δεν βρισκόμαστε σε φάση ρήξης ούτε εμπλοκής, αλλά καταγράφονται αντιρρήσεις και διαφωνίες και βρίσκεται σε εξέλιξη ένας «δημιουργικός διάλογος».
Επιπλέον, να σημειωθεί ότι οι αντιρρήσεις αυτές αφορούν το πρώτο γραπτό σχέδιο που έστειλε η Αθήνα το οποίο ενσωματώνει τις παρατηρήσεις των Βρυξελλών από 3-4 προηγούμενες, προφορικές και ηλεκτρονικές, ανεπίσημες επικοινωνίες που είχαν γίνει μεταξύ των δανειστών και του οικονομικού επιτελείου.