Με διορθώσεις και νέα βελτιώσεις θα επιστρέψει το φορολογικό νομοσχέδιο, όταν κατατεθεί περί τα τέλη του μηνός στη Βουλή. Την ερχόμενη εβδομάδα θα ληφθούν οι αποφάσεις σε σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, έχει σχεδόν «κλειδώσει» η απόφαση να περιληφθεί διάταξη για τον διπλασιασμό του χρόνου συμψηφισμού των ζημιών που καταγράφουν οι επιχειρήσεις. Ήταν εξαγγελία της κυβέρνησης άλλωστε, ότι ο χρόνος συμψηφισμού των ζημιών θα επεκτεινόταν από τα πέντε στα δέκα έτη. Το μέτρο αυτό θα δώσει ανάσα σε σχεδόν 100.000 επιχειρήσεις που προσπαθούν να ορθοποδήσουν.
Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες του ΝΜ εξετάζονται και επιπλέον αλλαγές και βελτιώσεις, σε σχέση με τις διατάξεις νόμου που τέθηκαν σε διαβούλευση την προηγούμενη εβδομάδα:
– Περιστασιακά εργαζόμενοι: ξεκαθαρίζεται ότι ΔΕΝ θα χάσουν την απαλλαγή που ισχύει, αν έχουν εισοδήματα έως 6000 ευρώ και τεκμήρια έως 9550 ευρώ.
– Διατροφή διαζυγίου: η δαπάνη διατροφής θα προσμετράται μαζί με φόρους – δάνεια – νοίκι, βάσει των οποίων (αν ξεπερνούν το 60% του εισοδήματος) θα απαιτούνται ηλεκτρονικές δαπάνες 20% και όχι 30% του εισοδήματος.
– Ιδιοκτήτες ακινήτων: δεν θα χάνουν την αυτόματη έκπτωση 5% από τον φόρο εισοδήματος από ενοίκια, αν κάνουν χρήση της έκπτωσης για δαπάνες ανακαίνισης
– Παροχές σε είδος: συζητούνται αλλαγές στον καθορισμό της αξίας τους και προκρίνεται η αυτοτελής φορολόγηση, αντί της αθροιστικής στην κλίμακα ως 44%.
Κερδισμένοι και χαμένοι
Αν και εμφανίζονται ανυποχώρητοι, έντονα απασχολεί και στις τάξεις του οικονομικού επιτελείου η «δια νόμου» επιβολή στους πολίτες, της υποχρέωσης να δαπανούν υποχρεωτικά το 30% και άνω του εισοδήματός τους με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, όπως προβλέπεται στο υπό κατάθεση φορολογικό νομοσχέδιο. Ακόμα και το “στυγνό” ΔΝΤ στην έκθεσή του για τη χώρα μας την οποία δημοσιοποίησε χθες, εκφράζει ανησυχία ότι το 30% θα πιέσει υπερβολικά τα ασθενέστερα νοικοκυριά που ως τώρα αναγκάζονταν να καλύπτουν το 10%.
Το 30%, ως ελάχιστον όριο, φαντάζει για τους πολίτες υπερβολικό ως απαίτηση, τουλάχιστον με βάση τα σχόλιά τους κατά τη δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου. Από τα 800 και πλέον σχόλια και παρατηρήσεις, σχεδόν τα μισά (349) αφορούν αποκλειστικά το θέμα αυτό. Και συνοψίζονται στην εξής διαπίστωση εκατοντάδων πολιτών: «γιατί το Κράτος να ορίζει ποια έξοδα πρέπει να κάνω (και ποια όχι) για να τα αναγνωρίσει στο 30%, ή γιατί να μου επιβάλλει και πώς εγώ θα πρέπει να τα πληρώσω (πχ με κάρτα αντί μετρητών) ενώ με απειλεί και με διπλάσιο ή πολλαπλάσιο φόρο εισοδήματος (22%) σαν να έχω διαπράξει φοροδιαφυγή»!
Από τα σχόλια αυτά, είναι σαφές ότι το μέτρο ίσως θίγει όχι μόνον τους φοροφυγάδες, αλλά και την προσωπικότητα των απλών πολιτών, κυρίως επειδή τους στερεί την δυνατότητα επιλογής και επιχειρεί να τους εξαναγκάσει –αντί να τους δελεάσει- να αλλάξουν τις καταναλωτικές τους συνήθειες. Επίσης μοιάζει να παραβλέπει, όπως τονίζεται στα σχόλια της διαβούλευσης, το πρόβλημα της υπερχρέωσης εκατομμυρίων νοικοκυριών, των οποίων το 40%-60% του εισοδήματός τους δεν πάει στην κατανάλωση, αλλά κατευθείαν για πληρωμές φόρων και δανείων. Επιπλέον, το μέτρο δημιουργεί πρόβλημα στα νοικοκυριά που συντηρούν φιλοξενούμενο άτομο (άνεργα παιδιά εν πολλοίς) καθώς επιβαρύνει οικογένειες που παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με πενιχρά εισοδήματα.