λογιστική prosvasis: τεύχος 413

Από τότε που υπάρχουν οι άνθρωποι, έχουν την τάση να κάνουν ερωτήσεις. Ερωτήσεις υπαρξιακές, όπως: «Τι θα μου συμβεί όταν πεθάνω;» Ερωτήσεις κοινωνικής και καλλιτεχνικής φύσης, όπως: «Ήταν ο JAMES BROWN τραγουδιστής ή κάτι άλλο;» ή και επιστημονικής φαντασίας όπως: «Τι έχει καταλάβει ο George για το ΔΝΤ;» (Οι απαντήσεις του κουίζ στο τέλος του άρθρου).
Τελευταίος κρίκος σ’ αυτή την ατέλειωτη αλυσίδα των ερωτήσεων, που πάντα βασανίζουν τον ανθρώπινο νου, είναι η σημαντικότατη ερώτηση που προέκυψε από την επεξεργασία των αιτήσεων για το προεκλογικό πεντακοσάρικο: «ΠΟΣΟΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝΤΑΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;» και τα συνακόλουθα ερωτήματα: «Μήπως θα πρέπει κι εγώ να φιλοξενηθώ;» ή το αισθαντικότερο «Εμένα θα βρεθεί κάποιος να με φιλοξενήσει όταν βρεθώ στο δρόμο;».
Ας τα πάρουμε από την αρχή λοιπόν.
Σύμφωνα με τις εφημερίδες, στα 5,5 εκατ. δηλώσεων, το 1,85 εκατ. δηλώνουν ότι φιλοξενούνται. Ένας στους τρεις δηλαδή ή αν προτιμάτε, περίπου ένας στους δύο φορολογούμενους που δεν φιλοξενείται, φιλοξενεί κάποιον. Αν μέσα σε όλες αυτές τις δηλώσεις κρύβονται και περιπτώσεις φοροδιαφυγής, είναι κάτι που πρέπει να εξετάσει το ΣΔΟΕ και με τα μέσα διασταύρωσης που διαθέτει η ΓΓΠΣ, είναι κάτι που μπορεί πλέον να γίνει με αρκετή ευκολία. Βέβαια, θα πρέπει κι εδώ να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην αρχίσουν να καλούνται για έλεγχο κατά χιλιάδες νέοι, γέροι και παιδιά, για να εντοπισθούν και κάποιοι πονηροί. Η φορολογική διοίκηση έχει παράδοση στο να κάνει ελέγχους οικονομικά ατελέσφορους -ίσως γιατί στο ελληνικό δημόσιο για δεκαετίες δεν υπήρχε η έννοια του κόστους ούτε σαν νυχτερινή φαντασίωση- αυτή τη φορά ας αξιοποιήσει τα ηλεκτρονικά της εργαλεία προς όφελος του κράτους αλλά κυρίως των φορολογουμένων.
Εμείς εδώ δεν πρόκειται να σπεύσουμε να βγάλουμε συμπεράσματα για το πόσες περιπτώσεις αποτελούν πραγματική φιλοξενία και πόσες υποκρυπτόμενα ενοίκια. Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι κανείς μας μπορεί να κάνει μια σοβαρή πρόβλεψη, θέλω απλά με αφορμή αυτό το γεγονός να σας θυμίσω μερικά δεδομένα του ελληνικού φορολογικού νόμου, που όχι μόνο αποτελούν παγκόσμια πρωτοπορία, αλλά και πραγματικά κίνητρα φοροδιαφυγής.
Καταρχάς το γεγονός ότι όποιος ενοικιάζει σπίτι δεν εκπίπτει το ενοίκιο (ή έστω μέρος του) από το εισόδημά του, αποτελεί ευθεία πρόσκληση σε ιδιοκτήτη και ενοικιαστή να συνεννοηθούν για να δηλώσουν χαμηλότερο (ή μηδενικό) ενοίκιο. Μικρότερος φόρος για τον ιδιοκτήτη, απόκρυψη τυχόν «μαύρων» εσόδων για τον ενοικιαστή. Το να βάλεις δύο τέτοιες ομάδες φορολογουμένων στην ίδια πλευρά συμφερόντων αποτελεί κορυφαίο λάθος από φορολογικής πλευράς και δεν θα το συναντήσετε σε καμιά χώρα της πολιτισμένης(;) Ευρώπης.
Ένα άλλο θέμα είναι αυτό της δωρεάν παραχώρησης. Εάν δώσεις στο παιδί σου ένα δωμάτιο στο σπίτι σου, το φιλοξενείς. Εάν του δώσεις γκαρσονιέρα που έχεις στο ισόγειο της πολυκατοικίας, αυτό αποτελεί δωρεάν παραχώρηση και είναι πράξη για την οποία εσύ πρέπει να φορολογηθείς, για το εισόδημα που προφανώς δεν εισπράττεις, αλλά θα μπορούσες(!!!). Ταυτόχρονα, το παιδί σου θα πρέπει να πληρώσει φόρο, λόγω των τεκμηρίων του σπιτιού στο οποίο κατοικεί και επιπλέον φόρο, για τα τρία χιλιάρικα που θα πρέπει(!!) να χαλά για την διαβίωσή του, τα οποία προφανώς δεν έχει και τα οποία του δίνεις εσύ, στα εισοδήματα του οποίου έχουν (ξανα)φορολογηθεί. Όλα αυτά δε για μια γκαρσονιέρα που σ’ εσένα δεν αποδίδει τίποτα και για την οποία πληρώνεις και χαράτσι και Κύριος οίδε τι άλλο.
Θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι για σελίδες επί σελίδων, ειδικά αν μπω στο θέμα των τεκμηρίων περισσότερο, αλλά νιώθω ότι απλώς εξηγώ γιατί η βλακεία είναι βλακώδης. Δεν έχει νόημα. Απλά θέλω να κάνω για μια ακόμη φορά έκκληση σε όποιον καταλαβαίνει, για τη ριζική αλλαγή του φορολογικού νόμου. Ο Ν.4172/2013 είναι μια καλή αρχή, αλλά είναι ακόμη διαποτισμένος από το πνεύμα του παλιού ΚΦΕ: Όλοι είναι φοροφυγάδες μέχρι να αποδείξουν το αντίθετο.
Με τέτοιες λογικές δεν πηγαίνουμε πουθενά. Τα σύγχρονα εργαλεία ελέγχου επιτρέπουν πιο φιλελεύθερους, αλλά συγχρόνως πιο αποτελεσματικούς φορολογικούς νόμους.
Αν συνεχίσει έτσι αυτή η Κυβέρνηση, το μόνο που θα καταφέρει, τουλάχιστον στο φορολογικό πεδίο, είναι οι μισοί Έλληνες να τη βρίζουν που εφάρμοσε το μνημόνιο και οι άλλοι μισοί να τη βρίζουν που δεν το εφάρμοσε σωστά.

Χ. Τσοχαντάρης

Υ.Γ. Απαντήσεις στο κουίζ

1. Δεν ξέρω, αλλά αν δεν πληρώσεις τους φόρους σου, θα το μάθεις σύντομα.
2. Δεν ξέρω, ποτέ δεν άκουσα ένα τραγούδι του μέχρι τέλους.
3. Ποιο;