Μπορεί η ναυτιλιακή κοινότητα να κάνει εκκλήσεις για να στραφούν οι νέοι και οι νέες στο ναυτικό επάγγελμα, μπορεί να γίνονται επενδύσεις για ανακαίνιση των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού, μπορεί από τον περασμένο Μάρτιο να στρέφονται στο ναυτικό επάγγελμα και οι μαθητές-μαθήτριες των Επαγγελματικών Λυκείων φθάνοντας στον βαθμό του πλοιάρχου και του α’ μηχανικού, όμως τα προβλήματα συνεχίζουν να υπάρχουν και να κάνουν σκεπτικούς κυρίως όσους δραστηριοποιούνται στη ναυτιλιακή βιομηχανία.
Όσοι προέρχονται από Ναυτικά Λύκεια δύσκολα βρίσκουν μπάρκα σε πλοία για τα εκπαιδευτικά τους ταξίδια, δύσκολα ναυτολογούνται οι κοπέλες ενώ υπάρχει ηλικιακό όριο για να ταξιδέψει κάποιος ως δόκιμος σε πλοία και αυτό είναι τα 25 έτη, αν και του έχουν επιτρέψει να εισαχθεί στις ΑΕΝ!!!. Τον αφήνουν να σπουδάσει και μετά του απαγορεύουν να ταξιδέψει.
Ο Μιχάλης Λάμπρος, στέλεχος με περισσότερα από 60 χρόνια στη ναυτιλία αποτυπώνει την πραγματική διάσταση της ναυτικής εκπαίδευσης στο ΝΜ:
“ Σας παραθέτω ορισμένες σκέψεις μου που βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα και αφορούν την απογοητευτική κατάσταση που επικρατεί στις περισσότερες ναυτιλιακές εταιρείες που δυσκολεύονται ή συνήθως αρνούνται τη ναυτολόγηση των δοκίμων που αποφοιτούν από τα Ναυτικά Λύκεια, ιδίως όταν πρόκειται για γυναίκες αποφοίτους.
Υπάρχει αλήθεια τεράστιο πρόβλημα και επικρατεί μεγάλη απογοήτευση σε όλα αυτά τα νέα παιδιά που δυσκολεύονται να βρουν κατάλληλα πλοία να ξεκινήσουν την πορεία τους στο θαλάσσιο στίβο” και συνεχίζει:
“Λαμβάνουμε σχεδόν καθημερινά βιογραφικά σημειώματα και επισκέψεις στα γραφεία μας -όχι αυτήν την περίοδο με τον κορωνοϊό-, ιδιαίτερα από κορίτσια τα οποία είναι απογοητευμένα από τον τρόπο που τους συμπεριφέρονται τα ναυτιλιακά γραφεία”.
Η ηλικιακός αποκλεισμός
Στη συνέχεια ο Μιχάλης Λάμπρος ανέφερε πρόσφατο περιστατικό αποφοίτου σχολής Μηχανικών, ο οποίος αδυνατεί να ναυτολογηθεί σε πλοίο διότι είναι ηλικίας τριάντα πέντε ετών.
“Η δικαιολογία που του παρουσιάζουν είναι ότι υπάρχει σχετική διάταξη της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και του Ναυτικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας ότι ως Δόκιμοι προς ναυτολόγηση θεωρούνται μόνο νέοι μέχρι της ηλικίας των είκοσι πέντε ετών. Ελπίζω να κάνω λάθος.
Με κτύπησε «κεραυνός εν αιθρία» όταν πληροφορήθηκα ότι ένα Ελληνόπουλο που διαθέτει όλα τα προβλεπόμενα από το Νόμο προσόντα σπουδών δεν μπορεί να ναυτολογηθεί ως Δόκιμος σε Ελληνικά ή Ελληνόκτητα πλοία, επειδή είναι ηλικίας πάνω από τα είκοσι πέντε έτη.
Από την μια πλευρά γίνεται αγώνας για να πεισθούν τα Ελληνόπουλα να ακολουθήσουν το ναυτικό επάγγελμα και από την άλλη τα εμποδίζουμε να ναυτολογηθούν λόγω ηλικίας. Σε κανένα κράτος με ναυτιλιακή παράδοση δεν ισχύει παρόμοια διάταξη” και προσθέτει:
“Ένας νέος που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του σε άλλους τομείς εργασίας, αλλά με την πάροδο του χρόνου διαπίστωσε ότι τον ενδιαφέρει η σταδιοδρομία του στο θαλάσσιο στίβο, και προς τιμήν του αλλάζει προορισμό και παρακολουθεί επιμόρφωση σε ναυτικές σχολές αποφοιτώντας σε ηλικία άνω των είκοσι πέντε ετών, διαπιστώνει με έκπληξή του ότι δεν γίνεται αποδεκτός ως Δόκιμος είτε Πλοίαρχος είτε Μηχανικός, επειδή είναι ηλικίας τριάντα πέντε ετών!
Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τις άοκνες προσπάθειες όλων των φορέων της Ναυτιλίας μας για την προσέλκυση νέων και νεανίδων στις ναυτικές σχολές που λειτουργούν στη χώρα μας για να δούμε επιτέλους τον αριθμό των Ελλήνων Ναυτικών να αυξάνεται, θεωρώ ότι τέτοιου είδους διατάξεις που αποκλείουν ναυτολόγηση Δοκίμων άνω των είκοσι πέντε ετών είναι επιεικώς απαράδεκτες”.