Ένα συγκινητικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα προς τους ναυτικούς έστειλε με αφορμή την αποστρατεία του ο πλοίαρχος ΛΣ Γιάννης Βαμβακούσης ο οποίος υπηρέτησε 35 χρόνια στο Σώμα, εκ των οποίων τα 5,5 τελευταία στο Λιμεναρχείο της Σύρου.
«Επ΄ευκαιρία της ολοκλήρωσης της τριαντακονταπενταετούς διαδρομής μου στις τάξεις του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής, το οποίο πιστά υπηρέτησα από υπηρεσίες και θέσεις, μάχιμες, κλείνοντας τα τελευταία πεντέμισι (5,5) έτη, ως Λιμενάρχης Σύρου, αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ προς όλους εσάς τους Πλοιάρχους, Αξιωματικούς και πληρώματα, κατά βάσει των ακτοπλοϊκών πλοίων, με τους οποίους επί 35 ολόκληρα χρόνια συνυπήρξα και συνεργάστηκα στενά, εποικοδομητικά και κυρίως ανθρώπινα και φιλικά, προκειμένου εκφράσω τις ειλικρινείς ευχαριστίες και ευγνωμοσύνη μου, διότι χωρίς τη δική σας στήριξη και αρωγή όλα θα ήταν πιο δύσκολα και ίσως να μην είχαμε, από κοινού, καταφέρει, όλα όσα μικρά ή μεγάλα, μας αξίωσε ο θεός.
Οι σχέσεις μας σφυρηλατήθηκαν και δοκιμάστηκαν σε βάθος χρόνου, ενίοτε ο δρόμος που κληθήκαμε να διαβούμε δεν ήταν ανθόσπαρτος, όμως πάντοτε καταφέρναμε να βρούμε το μονοπάτι που θα μας οδηγούσε στο ξέφωτο, προτάσσοντας πάντοτε τις αρχές και τις αξίες μας, αφήνοντας στο περιθώριο τυχόν εγωισμούς και υστεροβουλίες, καταφέρνοντας πάντοτε με ειλικρινή συνεργασία το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα, καταλήγοντας έτσι στο σπουδαιότερο: “Μέσα από τον κοινό εργασιακό μας χώρο, να έχουμε χτίσει διαπροσωπικούς δεσμούς βαθιάς φιλίας, ανθεκτικής και ανεξίτηλης στη φθορά του χρόνου”.
Η αξιοσύνη και ευσυνειδησία του Έλληνα πλοιάρχου, του Έλληνα ναυτικού, είναι αδιαμφισβήτητη και όλοι οι ενασχολούμενοι με το χώρο της ναυτιλίας και δη ακτοπλοΐας, οφείλουμε έμπρακτα και ενσυνείδητα ένα μεγάλο σεβασμό στον Έλληνα ακτοπλόο Πλοίαρχο που καθημερινά καλείται να αποδείξει και το καταφέρνει περίτρανα, τις μοναδικές δεξιότητές του, προσεγγίζοντας λιμάνια δύσκολα και επικίνδυνα, με ανεπαρκείς λιμενικές υποδομές, συχνά, υπό αντίξοες και επικίνδυνες καιρικές συνθήκες, προκειμένου εξυπηρετηθεί με ασφάλεια ο νησιώτης, ακόμη και να παραδώσει στον κάτοικο ενός απομακρυσμένου νησιού ένα κουτί φάρμακα. Όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη, έχουν να επιδείξουν και αυτό πραγματικά πρεσβεύουν τα μέλη της ακτοπλοϊκής οικογένειας στο σύνολό τους και τα μεμονωμένα θλιβερά και απευκταία περιστατικά και συμπεριφορές αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.
Υποχρέωση όλων μας, λοιπόν, να στηρίζουμε αδιάκοπα, πρόθυμα και γενναιόδωρα, το σπουδαίο και επίπονο έργο που επιτελείτε. Αυτό τουλάχιστον προσπάθησα εγώ, από όποια θέση ευθύνης διαχρονικά κατείχα, όλα τα χρόνια της συνεργασίας μας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους ατομική και οικογενειακή ευτυχία, υγεία και ευημερία.»