Όταν πριν από σχεδόν 10 χρόνια έλεγε σε συνέδρια ότι το υγροποιημένο φυσικό αέριο δεν είναι πράσινο καύσιμο, αλλά αντιθέτως κάνει μεγαλύτερη ζημιά στην ατμόσφαιρα από το πετρέλαιο και το ντίζελ, κάποιοι είχαν σπεύσει να τον χαρακτηρίσουν αιρετικό και κάποιοι άλλοι… γκρινιάρη.
Τι και αν εκείνος επικαλούνταν μελέτες. Ποιος θα πήγαινε κόντρα στον επικοινωνιακή πλημμύρα για το πόσο οικολογικό είναι το LNG. Μία από αυτές τις διαλέξεις είχα παρακολουθήσει στο πλωτό Μουσείο «Hellas Liberty» στον Πειραιά. Του το θύμισα όταν συναντηθήκαμε σε συνέδριο στο κέντρο της Αθήνας με θέμα τα εναλλακτικά καύσιμα. Ο Πάνος Ζαχαριάδης χαμογέλασε κουνώντας το κεφάλι.
Εκπρόσωπος από το 2004 της Ελλάδας στον ΙΜΟ, Fleet Technical Director στην Atlantic Bulk Carriers Management Ltd και μέλος του Ναυτικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, ο Πάνος Ζαχαριάδης δηλώνει ότι «η πράσινη μετάβαση της ναυτιλίας και η συμφωνία για το ποια εναλλακτικά καύσιμα θα καίνε τα πλοία είναι προς το παρόν ένα ταξίδι στη “Χώρα του Πουθενά”! Κανείς δεν γνωρίζει, τίποτα. Και μιλάμε για επενδύσεις δισεκατομμυρίων, ίσως και τρισεκατομμυρίων δολαρίων για να περάσει η ναυτιλία στη νέα εποχή».
Παράλληλα με τα εναλλακτικά καύσιμα ήδη βρίσκονται σε ισχύ δύο κανονισμοί του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, γνωστού ως ΙΜΟ, για τη μείωση της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου από τα πλοία. Ο CII-δείκτης έντασης άνθρακα και ο EEXI-δείκτης ενεργειακής απόδοσης.
Η κουβέντα μας άρχισε με την ερώτηση… προσάναμμα! Το κατά πόσο είναι οικολογικό-πράσινο καύσιμο το LNG.
«To LNG δεν πρέπει να το αποκαλούμε εναλλακτικό καύσιμο. Πρόκειται για παραπληροφόρηση. Γιατί εκλύει μεθάνιο το οποίο φεύγει άκαυστο στην ατμόσφαιρα. Το LNG είναι χειρότερο από το πετρέλαιο και το ντίζελ. Το μεθάνιο στην ατμόσφαιρα είναι 86 φορές χειρότερο από το διοξείδιο του άνθρακα. Τώρα όλες οι πράσινες οργανώσεις λένε μη μας μιλάτε για LNG».
-Αναρωτιέμαι ποιο είναι το πιο οικολογικό καύσιμο…
Το πιο πράσινο καύσιμο είναι το υδρογόνο. Διότι όταν το καις δεν έχει καθόλου κάρβουνο στη φόρμουλά του, δεν βγάζει άνθρακα. Αλλά είναι πράσινο αν το φτιάξεις από ηλεκτρόλυση νερού και την ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιείς την παίρνεις από ανανεώσιμες πηγές και όχι από εργοστάσιο που καίει κάρβουνο. Το 95% του υδρογόνου που παράγεται σήμερα είναι από φυσικό αέριο. Παίρνουν το μεθάνιο, του κάνουν μια μετατροπή και βγάζουν υδρογόνο, το οποίο όμως είναι χειρότερο και από το φυσικό αέριο, που είναι χειρότερο από το πετρέλαιο.
Αρα πρέπει να ξέρουμε γατί μιλάμε. Μιλάμε για μαύρο υδρογόνο που μπορείς να φτιάξεις από κάρβουνο, γκρίζο από το φυσικό αέριο και το πράσινο από ηλεκτρόλυση νερού. Το υδρογόνο είναι πολύ δύσκολο και για να το κάψεις γιατί είναι εκρηκτικό, και κάνει για πυραύλους. Ομως για τις μηχανές είναι δύσκολο και να το χειριστείς και να το αποθηκεύσεις. Πρέπει να το έχεις στους μείον 250 Κελσίου για να είναι υγρό.
Φαίνεται από τον χειμαρρώδη τρόπο που μιλάει ότι το θέμα τον έχει απασχολήσει και τον απασχολεί έντονα:
«Αντί για το υδρογόνο χρησιμοποιούμε άλλα υγρά καύσιμα που είναι μεταφορείς του υδρογόνου-hydrogen carrier, όπως η αμμωνία. Είναι ένα είδος υδρογόνου. Καίγεται λόγω του υδρογόνου που έχει. Αλλά αποθηκεύεται πιο εύκολα, αφού αντί για μείον 250 βαθμούς Κελσίου θέλει μόνο μείον 30. Το ότι με μισό της 100% αμμωνία στην ατμόσφαιρα μία ανάσα να πάρεις πέθανες έρχεται σε… δεύτερη μοίρα» σχολιάζει καυστικά και συμπληρώνει:
«Για μένα η αμμωνία δεν παίζει, λόγω ασφάλειας».
Πάμε στο επόμενο.
«Ενα άλλο καύσιμο που φτιάχνεται από υδρογόνο είναι η μεθανόλη. Παίρνεις υδρογόνο, προσθέτεις διοξείδιο του άνθρακα και βγάζεις μεθανόλη. Αν το υδρογόνο είναι πράσινο βγάζει πράσινη μεθανόλη και έχουμε κατά 95% μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ομως η μεθανόλη είναι δύσκολο να παραχθεί. Γιατί το ερώτημα είναι από πού να πάρεις το CO2; Αλλοι το παίρνουν από την ατμόσφαιρα, άλλοι από τα πλοία που το μεταφέρουν.
Αλλά άπαξ και παραχθεί είναι σαν να έχεις οινόπνευμα. Τόσο εύκολα καις τη μεθανόλη. Η μεθανόλη και να πέσει στο χέρι και να την αναπνεύσεις είναι σαν το ντίζελ. Αν πέσει στη θάλασσα είναι σαν να έπεσε νερό. Για να έχεις πράσινη μεθανόλη για τις ανάγκες της ναυτιλίας, θέλεις πράσινο υδρογόνο. Για να παράγεις όμως τις αναγκαίες ποσότητες υδρογόνου θέλεις τη διπλάσια παραγωγή ανανεώσιμης ηλεκτρικής ενέργειας και αυτό για να καλύψεις τις ανάγκες μόνο της ναυτιλίας. Πες λοιπόν ότι φτιάχνουμε όλη την πράσινη μεθανόλη που χρειάζεται. Αν αντί να την κάψουμε στα βαπόρια, την κάψουμε στα εργοστάσια που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, τότε η μείωση του διοξειδίου του άνθρακα θα είναι οκτώ φορές παραπάνω από το να την έκαιγες στα πλοία. Θα είναι σαχλαμάρα να τη χρησιμοποιήσουμε όταν την έχουμε στα πλοία και όχι στη βιομηχανία».
Καταλαβαίνω ότι έχουμε… μπλέξει. Τον ρωτάω σε ποιο σημείο βρίσκεται η ναυτιλιακή βιομηχανία όσον αφορά τα εναλλακτικά καύσιμα. Μου απαντάει με τέσσερις λέξεις:
«Είναι όλα στον αέρα».
-Παίζει η πυρηνική ενέργεια στη ναυτιλία;
Η πυρηνική ενέργεια νέας γενιάς είναι χιλιάδες φορές πιο ασφαλής. Παίζει ως μορφή ενέργειας. Υπάρχουν έξι διαφορετικά projects σε εξέλιξη. Κάποιος από αυτούς θα βγάλει ένα πρωτότυπο.
Σκέφτομαι τις πετρελαϊκές εταιρείες-κολοσσούς. «Δεν θα υπάρξει σύγκρουση συμφερόντων;» είναι η απορία που εκφράζω.
«Μέχρι τώρα στις ΗΠΑ, που κανονίζουν τα πάντα, είχες τα πυρηνικά εργοστάσια, είχες όμως και τις πετρελαϊκές εταιρείες. Είχαν τα τσανάκια τους χωρισμένα. Είχαν κάνει συμφωνία. Πυρηνική ενέργεια για ηλεκτρισμό εσείς και εμείς πετρέλαιο για τις μετακινήσεις. Δεν έμπαινε ο ένας στα χωράφια του άλλου. Τώρα που αλλάζει η ιστορία, θα μπει η πυρηνική ενέργεια στις μεταφορές και οι majors στην παραγωγή ενέργειες. Είμαστε σε μεταβατική φάση.
Είναι όλα ρευστά. Δεν ξέρεις πού θα καταλήξει το θέμα».
Για κλείσιμο, τον ρώτησα τη γνώμη του για την πρόβλεψη που είχε κάνει τον περασμένο Οκτώβριο ο Γιώργος Προκοπίου ότι «το πετρέλαιο θα είναι μαζί μας για τα επόμενα 100 χρόνια».
«Για τα επόμενα 100 χρόνια, δεν το πιστεύω. Δεν θα μας αφήσουν. Θα είναι μαζί μας ίσως για τα επόμενα 25 με 30 χρόνια», απαντά.
Διαβάστε ακόμη
H τεχνολογική επανάσταση των smart-watches – Αυτά είναι τα κορυφαία
Η αναγέννηση του Palm Beach – Πώς είναι η ζωή στο πιο ακριβό θέρετρο των ΗΠΑ