Μετά τη ψυχρολουσία με την κατάληξη του διαγωνισμού για την πώληση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, η υπόθεση βρίσκεται και πάλι στα χέρια του ειδικού διαχειριστή.
Σύμφωνα με πληροφορίες μέσα στον Ιανουάριο θα αποφασίσει για το πότε θα προκηρυχθεί ο επόμενος διαγωνισμός και με ποιούς όρους.
«Δεν έχει νόημα να προκηρυχθεί διαγωνισμούς με τους ίδιους όρους γιατί θα βγει άγονος και αυτός» επεσήμαναν στο Newmoney υψηλόβαθμα στελέχη της αγοράς: «Να γίνει με νέους όρους όμως θα πρέπει να τροποποιηθεί ο νόμος 4307 ο οποίος διέπει το καθεστώς ειδικής διαχείρισης των assets».
Σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους αφού ενδιαφέρον έχουν δείξει εταιρείες με κρατική υποστήριξη από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία και την Ολλανδία «η διαχείριση πρέπει να πάει σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο. Σε επίπεδο υπουργείου χωρίς να αποκλείεται και ανάγκη παρέμβασης του πρωθυπουργικού γραφείου».
Την ίδια ώρα τρέχουν κανονικά οι διαδικασίες για τον διαγωνισμό της ΕΤΑΔ που βγάζει προς πώληση τη δεξαμενή 5 και μία έκταση 330 στρεμμάτων. Η διαφορά με τον διαγωνισμό του Σκαραμαγκά είναι ότι υπάρχει starting point, δηλαδή κατώτερο τίμημα ύψους 55 εκατομμυρίων ευρώ.
Deda line- καταληκτική προθεσμία είναι η 5η Φεβρουαρίου για την εκδήλωση ενδιαφέροντος. Τότε θα ανοιχθούν οι φάκελοι και θα γίνει η technical evaluation – η τεχνική αξιολόγηση γιατα αν έχουν κατατεθεί τα σωστά χαρτιά. Όσοι περάσουν τον έλεγχο θα κληθούν να καταθέσουν την προσφορά τους από 55 εκ, και άνω.
Αυτή είναι η διαφορά με τον διαγωνισμό για τον Σκαραμαγκά. Σε εκείνον τον διαγωνισμό είπαν, στην ουσία, «δώστε ό,τι έχετε ευχαρίστηση» χωρίς να έχουν ορίσει κατώτατο ποσό. Και όταν βρέθηκε η προσφορά είπαν , δεν μας κάνει” τόνισαν κύκλοι των ενδιαφερομένων και προσέθεσαν: «Το μήνυμα προς τους επενδυτές δεν ήταν καθόλου καλό και μπορεί να κάνει ζημιά και στο μέλλον».
Όσο αφορά το εάν επιχειρηματικά μπορεί αν έχει προοπτική ο διαγωνισμός της ΕΤΑΔ χωρίς να έχει ολοκληρωθεί εκείνος του Σκαραμαγκά τόνισαν: «Δεν νομίζουμε ότι έχει νόημα. Η ΕΤΑΔ πουλάει τη δεξαμενή 5 που ναι μεν είναι η μεγαλύτερη της Μεσογείου όμως θέλει μεγάλα ποσά για να ξαναγίνει λειτουργική αφού τώρα κάνει μόνο για παλιοσίδερα-scrap» και συμπλήρωσαν: «Τουλάχιστον θεραπεύτηκαν όλα τα νομικά προβλήματα που υπήρχαν και απέκτησε νόμιμη πρόσβαση στη… θάλασσα».
Η δεξαμενή είναι κατασκευή της δεκαετίας του 1970. Αντιμετωπίζει τρεις πολύ σοβαρές αστοχίες που τη καθιστούν μη λειτουργική και μη επισκευάσιμη με οικονομικοτεχνικά κριτήρια:
- Τα αγκύρια συγκράτησης του πυθμένα της δεξαμενής έχουν αστοχήσει, καθιστώντας αδύνατη τη στεγανοποίηση της δεξαμενής, χωρίς τη συνεχή απάντληση νερών με μηχανικά μέσα (αντλίες).
- Η θύρα της Δεξαμενής (Θυρόπλοιο) έχει καταστραφεί και έχει βυθιστεί.
- Το αντλιοστάσιο άντλησης και απάντλησης υδάτων βρίσκεται εκτός λειτουργίας εδώ και χρόνια.
Διαβάστε ακόμη:
Επιστρεπτέα προκαταβολή 5: Έως τις 15 Ιανουαρίου οι αιτήσεις
Σταμπουλίδης: Τη Δευτέρα θα λειτουργήσει ξανά το click-away
Η Ναυτιλία στην εποχή του Brexit – Πώς διαμορφώνεται η επόμενη μέρα