Είναι από τις πιο δυναμικές γυναίκες της ελληνικής και διεθνούς ναυτιλίας. Οι δημόσιες εμφανίσεις της είναι μετρημένες και για αυτόν τον λόγο οι τοποθετήσεις της αποτελούν θέμα συζήτησης στη ναυτιλιακή κοινότητα.
Η Ιωάννα Προκοπίου, μία από τις τέσσερις κόρες του Γιώργου Προκοπίου οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο μέλη του ναυτιλιακού Ομίλου της οικογένειας και συνεχιστές του κολοσσού που έχει δημιουργήσει ο πατέρας τους.
Ο Όμιλος έχει τρεις ναυτιλιακές εταιρείες, τις Dynacom, Dynagas και Sea Trade εκ των οποίων οι δύο πρώτες είναι εισηγμένες στην αμερικανική χρηματαγορά και διαθέτει στόλο από 113 πλοία συνολικά. Ο Γιώργος Προκοπίου βρίσκεται στην 15η θέση της λίστας των Lloyd’s με τις 100 σημαντικότερες παγκοσμίως προσωπικότητες της ναυτιλίας. Όπως ο ίδιος επισημαίνει «έκανα το χόμπι μου επάγγελμα».
Η Ιωάννα Προκοπίου που είναι Managing Director στις εταιρείες PROMINENCE MARITIME S.A. & SEA TRADERS S.A πριν από λίγες ημέρες μίλησε στο «19o NAVIGATOR 2019 – THE SHIPPING DECISION MAKERS FORUM» που πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Αναφέρθηκε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ναυτιλιακή βιομηχανία σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές συνθήκες.
«Με το τέλος της δεκαετίας η ναυτιλία από το 2020 αλλάζει και εισέρχεται σε νέα εποχή. Οι περιβαλλοντολογικοί περιορισμοί καύσιμου, οι νέες τεχνολογίες και οι γεωπολιτικές συνθήκες καθορίζουν σημαντικά το μέλλον της.
Τα ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον και τις βιώσιμες πρωτοβουλίες εξακολουθούν να είναι υψίστης σημασίας τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους ανθρώπους. Ως εκ τούτου, το περιβάλλον θα παραμείνει κεντρικό τμήμα των προσεχών κανονισμών.
Περιττό να πούμε ότι οι εφοπλιστές έχουν επενδύσει πολλά για να προστατεύσουν το περιβάλλον, όπως τα διπλά κύτη (double hulls) , τα συστήματα επεξεργασίας νερού έρματος (ballast water treatment systems), τα έλαια λιπαντικών για το περιβάλλον, τα scrubbers ή τα ακριβά συμβατά καύσιμα και θα συνεχίσουν να το κάνουν» και συνέχισε:
«Για τη νέα δεκαετία που βρίσκεται πολύ κοντά, πολλές από τις προτεινόμενες λύσεις έχουν τραβήξει το ενδιαφέρον της βιομηχανίας. Η συμμόρφωση με τους στόχους του IMO για το 2030 και το 2050 για μηδενική χρήση άνθρακα στη ναυτιλία οδηγεί σε αναζήτηση διάφορων τεχνικών ή επιχειρησιακών εναλλακτικών λύσεων όπως χρήση LNG, υδρογόνου H2, ΝΗ3, τη μείωση ταχύτητας, τον περιορισμό της ισχύος των μηχανών και άλλες που βρίσκονται υπό συζήτηση.»
Για τον περιορισμό της εκπομπής αερίων από τα πλοία επεσήμανε:
«Στην περίπτωση μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, έγιναν πολυάριθμες μελέτες, μεταξύ των οποίων και μία από την UCL και χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι οποίες δείχνουν τις επιπτώσεις ορισμένων μέτρων που προτάθηκαν στον ΙΜΟ για μείωση του CO2.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι λειτουργικά μέτρα όπως η μείωση της ταχύτητας ή ο περιορισμός της ισχύος των μηχανών μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές κατά 30% έως 40%, ενώ ο οικονομικός αντίκτυπος είναι αμελητέος.
Άλλα προτεινόμενα μέτρα για τα υπάρχοντα πλοία, και η επίσπευση της ανανέωσης του στόλου έχουν οριακή μείωση των εκπομπών. Στην καλύτερη περίπτωση, μόλις το 6%.»
Για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τις επιχειρηματικές ευκαιρίες είπε:
«Όταν προτείνουμε δαπανηρά μέτρα για το περιβάλλον, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε μια σαφή εικόνα για το ποιό θα είναι το όφελος που θα αποκομίσει ο πλανήτη μας.
Το Slow steaming-μείωση της ταχύτητας πλεύσης του πλοίου, που είναι ένα από τα πιο δημοφιλή προτεινόμενα μέτρα, έχει σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη. Κατά κανόνα, υπάρχει μια κυβική σχέση μεταξύ ταχύτητας και κατανάλωσης πλοίων.
Αυτό σημαίνει ότι η μείωση της ταχύτητας κατά 10% μειώνει τη ζήτηση ισχύος από μία μηχανή κατά 30%. Αν μειώσετε την ταχύτητα κατά 20%, μειώνετε όλες τις εκπομπές κατά 33%, όπως το SOx, το NOx, το CO2 και τα σωματίδια, συμπεριλαμβανομένου του μαύρου άνθρακα που είναι μια ειδική απειλή στην περιοχή των αρκτικών, καθώς αυτό λιώνει τον πάγο πολύ πιο γρήγορα» και προσέθεσε:
«Ένα άλλο πλεονέκτημα της μείωσης της ταχύτητας είναι ότι μπορεί να παρακολουθείται εύκολα από τα πλοία και τις ρυθμιστικές αρχές και η επιβολή μπορεί να βασίζεται σε υπάρχοντα μέσα από το κράτος ή τη σημαία και όπως προαναφέρθηκε δεν απαιτεί καμία επένδυση. Η μείωση της ταχύτητας δημιουργεί ίσους όρους ανταγωνισμού για όλα τα πλοία καθώς τα οικολογικά σκάφη μπορούν να συνεχίσουν να διατηρούν το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα. Τέλος, η μείωση της ταχύτητας έχει την πλήρη υποστήριξη περιβαλλοντικών ομάδων, όπως το WWF και η Greenpeace».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στους περιβαλλοντικούς στόχους της ναυτιλιακής βιομηχανίας:
«Σε έναν κόσμο χωρίς άνθρακα η ναυτιλία φιλοδοξεί να λειτουργήσει με τα πλοία να κινούνται με επαρκείς, σταθερές ταχύτητες, να είναι βιώσιμη οικονομικά και να υποστηρίξει ευρύτερα τις αλυσίδες εφοδιασμού των πελατών και το παγκόσμιο εμπόριο.
Όπως είναι σήμερα, δεν υπάρχει σαφής τρόπος για να συμβεί αυτό. Φαίνεται να είναι αβέβαιη το “ποια είναι ακριβώς η στρατηγική για τη μείωση των εκπομπών αερίων. Καμία από τις ανταγωνιστικές τεχνολογικές εναλλακτικές λύσεις για τα ορυκτά καύσιμα δεν θεωρείται επί του παρόντος επαρκώς ώριμη ή οικονομικά αποδοτική. Χρειάστηκαν περίπου 40 χρόνια για να υπάρξει κάποια υποδομή ανεφοδιασμού LNG και δεν υπάρχουν σταθμοί γεώτρησης στην Αφρική ή τη Νότια Αμερική .»
Η Ιωάννα Προκοπίου μίλησε και για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τη χρήση των νέων οικολογικών καυσίμων:
«Το κατώτατο όριο θείου που θα ισχύσει από την 1-1-2020 και τα νέα καύσιμα LSFO πιθανώς θα θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των πλοίων λόγω της αστάθειας και της ασυμβατότητας μεταξύ διαφορετικών προμηθευτών που μπορεί να οδηγήσουν σε black outs και καταστροφές πλοίων ενώ τα άλλα προτεινόμενα μέσα συμμόρφωσης δηλαδή τα scrubbers- συστήματα καθαρισμού καυσαερίων, έχουν αμφίβολα περιβαλλοντικά οφέλη.
Ως εκ τούτου, ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (IMO) ως ρυθμιστικός φορέας θα χάσει την επιρροή του και περισσότεροι περιφερειακοί φορείς όπως η ΕΕ θα αποκτήσουν την εξουσία να εφαρμόσουν τους τοπικούς κανονισμούς με τους οποίους θα πρέπει να συμμορφώνεται η ναυτιλία» και ολοκλήρωσε την τοποθέτησή της λέγοντας:
«Ακριβώς επειδή επιλέγουμε να δούμε μόνο ένα συγκεκριμένο τμήμα της λύσης δεν σημαίνει ότι οι ρυθμιστικές αρχές θα κάνουν το ίδιο».
Όσο αφορά το Navigator Forum από το 2001 το έχει φιλοξενήσει περισσότερους από 7.300 Decision Makers και κορυφαία στελέχη ναυτιλιακών εταιρειών και εταιρειών παροχής ναυτιλιακών υπηρεσιών από 50 χώρες . Κεντρικό ρόλο είχαν και το 2019 οι εκπρόσωποι διεθνώς αναγνωρισμένων Ναυτιλιακών Οργανισμών, Πρέσβεις και μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, όπως και εμπειρογνώμονες από το εξωτερικό.