Η ναυτιλία είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες του παγκόσμιου εμπορίου, αλλά και ένας σημαντικός παράγοντας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Τα τελευταία χρόνια, οι διεθνείς οργανισμοί αναζητούν τρόπους για να μειώσουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των θαλάσσιων μεταφορών. Στο πλαίσιο αυτό, ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ) επεξεργάζεται προτάσεις για τη θέσπιση ενός παγκόσμιου μηχανισμού τιμολόγησης των εκπομπών. Ωστόσο, το ζήτημα διχάζει τις κυβερνήσεις και τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις, με τον παγκόσμιο φόρο στις εκπομπές να αποτελεί σημείο έντονης αντιπαράθεσης.

Προχωρούν οι διαπραγματεύσεις, αλλά χωρίς ομοφωνία

Οι συζητήσεις στον ΙΜΟ επικεντρώθηκαν σε προτάσεις για την τροποποίηση της Διεθνούς Σύμβασης MARPOL, προκειμένου να ενσωματωθούν νέα μέτρα περιορισμού των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Παρότι αναγνωρίστηκε η ανάγκη δράσης, δεν υπήρξε ομοφωνία ως προς τον τρόπο εφαρμογής ενός οικονομικού μηχανισμού τιμολόγησης των ρύπων. Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από το αν το μέτρο πρέπει να λάβει τη μορφή ενός γενικού φόρου ή αν θα πρέπει να εξεταστούν εναλλακτικές λύσεις.

Ο αμφιλεγόμενος φόρος στις εκπομπές

Το κύριο σημείο διαφωνίας αφορά την επιβολή ενός καθολικού φόρου στις εκπομπές ρύπων. Η ναυτιλιακή βιομηχανία, μέσω του Διεθνούς Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου (ICS), έχει ταχθεί υπέρ του μέτρου, θεωρώντας το ως την πιο αποτελεσματική λύση για τη μείωση των εκπομπών. Ωστόσο, χώρες όπως η Κίνα και η Βραζιλία αντιτίθενται σθεναρά, εκφράζοντας ανησυχίες για τις οικονομικές επιπτώσεις του φόρου στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Σύμφωνα με τον Guy Platten, γενικό γραμματέα του ICS, περίπου το 75% των κρατών-μελών του ΙΜΟ υποστηρίζουν πλέον την πρόταση, αλλά η έλλειψη πλήρους συναίνεσης καθιστά δύσκολη την εφαρμογή της.

Εναλλακτική πρόταση: Ταμείο για την Πράσινη Μετάβαση

Παρά τις διαφωνίες για τον φόρο, μεγαλύτερη αποδοχή έχει η δημιουργία ενός διεθνούς ταμείου του ΙΜΟ, το οποίο θα χρηματοδοτείται από εισφορές σχετικές με τις εκπομπές ρύπων. Το ταμείο αυτό θα χρησιμοποιηθεί για την επιδότηση της μετάβασης σε “πράσινα” καύσιμα, όπως η μεθανόλη, η αμμωνία και άλλα βιώσιμα βιοκαύσιμα. Η ναυτιλιακή βιομηχανία θεωρεί αυτή τη λύση πιο ρεαλιστική, καθώς θα μειώσει το κόστος των εναλλακτικών καυσίμων και θα ενισχύσει την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα.

Οι προκλήσεις και η επόμενη μέρα

Παρά την πρόοδο στις διαπραγματεύσεις, πολλά ζητήματα παραμένουν ανοιχτά. Οι τεχνικές λεπτομέρειες σχετικά με το πρότυπο καυσίμου και τους μηχανισμούς χρηματοδότησης δεν έχουν ακόμη διευθετηθεί, ενώ η αντίσταση ορισμένων κρατών στην επιβολή φόρου μπορεί να καθυστερήσει την εφαρμογή των νέων μέτρων. Παρά τις διαφωνίες, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, με στόχο την επίτευξη μιας βιώσιμης λύσης για το περιβάλλον και τη ναυτιλιακή βιομηχανία.

Το μέλλον των θαλάσσιων μεταφορών θα εξαρτηθεί από την ικανότητα των κυβερνήσεων και της ναυτιλιακής κοινότητας να γεφυρώσουν τις διαφορές τους και να υιοθετήσουν μια κοινή στρατηγική για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Παρότι υπάρχουν προκλήσεις, είναι σαφές ότι η ναυτιλία κινείται προς ένα αυστηρότερο ρυθμιστικό πλαίσιο που θα συμβάλει στη βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου.

Διαβάστε ακόμη

ΙΕΛΚΑ: Φθηνότερο το καλάθι του σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα σε σχέση με 7 ευρωπαϊκές χώρες

DBS: Μειώνει 4.000 θέσεις συμβασιούχων λόγω αυτοματοποίησης μέσω AI

Φρανσουά Πινό: Μετά το χώρο της μόδας ετοιμάζεται να κατακτήσει και την luxury κρουαζιέρα

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα