Έρευνα για το μέλλον του υδρογόνου ως εναλλακτικού καυσίμου στη ναυτιλία πραγματοποίησε ο νορβηγικός νηογνώμονας DNV.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα το υδρογόνο είναι πιθανό να καλύψει μόλις το 5% της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης έως το 2050 — δύο τρίτα λιγότερο από ό,τι θα έπρεπε σε μια καθαρή μηδενική διαδρομή.
“Σαφώς, απαιτούνται πολύ ισχυρότερες πολιτικές σε παγκόσμιο επίπεδο για να προωθηθούν υδρογόνου στα επίπεδα που απαιτούνται για την τήρηση της Συμφωνίας του Παρισιού” επισημαίνει ο πρόεδρος του Ομίλου και διευθύνων σύμβουλος του DNV, Remi Eriksen:
“Στην Ευρώπη το υδρογόνο πιθανότατα θα είναι το 11% του ενεργειακού μείγματος μέχρι το 2050. Πέντε τοις εκατό παγκοσμίως μεταφράζεται σε περισσότερα από 200 εκατομμύρια τόνους υδρογόνου ως φορέα ενέργειας, που εξακολουθεί να είναι ασήμαντο ποσοστό”.
Σύμφωνα με την έρευνα από την ποσότητα αυτή υδρογόνου:
– το 1/5 θα είναι αμμωνία,
– Ένα ακόμη 20% περιλαμβάνει ηλεκτρονικά καύσιμα όπως η e-μεθανόλη και καθαρό αεροπορικό καύσιμο.
“Το υδρογόνο είναι το πιο άφθονο στοιχείο στο σύμπαν, αλλά είναι διαθέσιμο σε εμάς μόνο εγκλωβισμένοι σε ενώσεις όπως τα απολιθώματα καύσιμα, αέρια και νερό. Χρειάζεται πολλή ενέργεια για να ελευθερώσει αυτά τα μόρια υδρογόνου — είτε σε «μπλε» μορφή μέσω αναμόρφωσης φυσικού αερίου με ατμό μεθανίου με CCS, ή ως «πράσινο» υδρογόνο από το νερό και την ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές μέσω ηλεκτρόλυσης” τονίζει o Remi Eriksen:
“Μέχρι το 2050, περισσότερο από το 70% του υδρογόνου θα είναι πράσινο. Το υδρογόνο είναι ακριβό και αναποτελεσματικό σε σύγκριση με άμεση ηλεκτροδότηση. Από πολλές απόψεις, θα πρέπει να το σκεφτεί κανείς ως την έσχατη πηγή ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Ωστόσο,
είναι απελπιστικά απαραίτητο. Το υδρογόνο είναι ιδιαίτερα απαραίτητο σε εκείνους τους τομείς που είναι δύσκολη ή αδύνατη η επαρκής χρήση ηλεκτρισμού, όπως η αεροπορία, η ναυτιλία και η βιομηχανία υψηλής θερμότητας”.
Σε ορισμένες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, το υδρογόνο μπορεί σε κάποιο βαθμό να παραδοθεί στους τελικούς χρήστες μέσω του υπάρχοντος δικτύου διανομής φυσικού αερίου με χαμηλότερο κόστος.
“Επειδή το υδρογόνο είναι ζωτικής σημασίας για την απανθρακοποίηση, η ασφάλεια δεν πρέπει να γίνει η αχίλλειος πτέρνα του” τονίζει ο Remi Eriksen:
“ Ο DNV ηγείται κρίσιμης σημασίας ερευνών από αυτή την άποψη: -οι εγκαταστάσεις υδρογόνου μπορούν να είναι εξίσου ασφαλές ή καλύτερες από τις εγκαταστάσεις του φυσικού αερίου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σχεδιαστούν μέτρα ασφαλείας στα συστήματα παραγωγής και διανομής υδρογόνου, που πρέπει να λειτουργούν και να συντηρούνται σωστά καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους” και προσθέτει:
“Η ίδια προσέγγιση πρέπει να γίνει και στην αμμωνία, που θα χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό για την απανθρακοποίηση της ναυτιλίας. Εκεί, η τοξικότητα είναι βασικό μέλημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί αναλόγως”.
Συμπεράσματα
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας του DNV η παγκόσμια πρόσληψη υδρογόνου είναι πολύ χαμηλή σε σχέση με τη Συμφωνία του Παρισιού απαιτήσεις — φτάνοντας το 0,5% του παγκόσμιου τελικού ενεργειακού μείγματος το 2030 και το 5% το 2050, αν και το μερίδιο του υδρογόνου στο ενεργειακό μείγμα ορισμένων περιοχών του κόσμου θα είναι διπλάσιο από αυτά τα ποσοστά.
– Η παγκόσμια δαπάνη για την παραγωγή υδρογόνου για ενεργειακούς σκοπούς από τώρα έως το 2050 θα είναι 6,8 τρισεκατομμύρια USD, με επιπλέον 180 δισ. δολάρια που δαπανήθηκαν για αγωγούς υδρογόνου και 530 δισ. δολάρια για την κατασκευή και τη λειτουργία τερματικά αμμωνίας.
– Το κόστος ηλεκτρόλυσης βάσει δικτύου θα μειωθεί σημαντικά προς το 2050 κατά μέσο όρο περίπου 1,5 USD ανά κιλό.
– Ο παγκόσμιος μέσος όρος για το μπλε υδρογόνο θα μειωθεί από 2,5 USD το 2030 σε 2,2 USD/kg το 2050.
– Σε περιοχές όπως οι ΗΠΑ με πρόσβαση σε φθηνό φυσικό αέριο, το κόστος είναι ήδη 2 USD/κιλό.
– Σε παγκόσμιο επίπεδο, το πράσινο υδρογόνο θα φτάσει στην ισοτιμία κόστους με το μπλε μέσα στην επόμενη δεκαετία.
– Το πράσινο υδρογόνο θα είναι όλο και περισσότερο η φθηνότερη μορφή παραγωγής στις περισσότερες περιοχές. Μέχρι το 2050,
το 72% του υδρογόνου και των παραγώγων που χρησιμοποιούνται ως φορείς ενέργειας θα είναι με βάση την ηλεκτρική ενέργεια και το 28% μπλε υδρογόνο από ορυκτά καύσιμα με CCS, από 34% το 2030.
– Ορισμένες περιοχές με φθηνό φυσικό αέριο θα έχει μεγαλύτερο μερίδιο μπλε υδρογόνου.
-Οι εκτιμήσεις κόστους θα οδηγήσουν σε επαναπροσδιορισμό του 50% των αγωγών υδρογόνου παγκοσμίως από αγωγούς φυσικού αερίου, που φτάνει το 80% σε ορισμένες περιοχές.
Οι αγωγοί αναμένεται να είναι μόλις το 10-35% του νέου κόστους κατασκευής.
-Το υδρογόνο θα μεταφέρεται με αγωγούς έως μεσαίες αποστάσεις εντός και μεταξύ των χωρών, αλλά σχεδόν ποτέ μεταξύ ηπείρων.
-Η αμμωνία είναι πιο ασφαλής και πιο βολική στη μεταφορά, όπως για παράδειγμα με πλοίο με πλοίο και το 59% της αμμωνίας που σχετίζεται με την ενέργεια θα διακινείται μεταξύ περιοχών έως το 2050.
– Η άμεση χρήση του υδρογόνου θα κυριαρχείται από τον μεταποιητικό τομέα, όπου αντικαθιστά τον άνθρακα και αέριο σε διαδικασίες υψηλής θερμοκρασίας.
– Τα παράγωγα υδρογόνου όπως η αμμωνία, η μεθανόλη και η ηλεκτρονική κηροζίνη θα διαδραματίσουν βασικό ρόλο στην απανθρακοποίηση στον τομέα των βαρέων μεταφορών (αεροπορία, θαλάσσια και μέρη φορτηγών), αλλά απορροφούν μόνο κλίμακες στην τέλη της δεκαετίας του 2030.
– Δεν προβλέπουμε πρόσληψη υδρογόνου στα επιβατικά οχήματα, αλλά μόνο περιορισμένη πρόσληψη σε ισχύ γενιά. Το υδρογόνο για τη θέρμανση κτηρίων, συνήθως αναμεμειγμένο με φυσικό αέριο, έχει πρώιμη πρόσληψη ορισμένες περιοχές, αλλά δεν θα κλιμακωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο.
Διαβάστε ακόμη