Οι Έλληνες εφοπλιστές πρωταγωνιστούν στις εισαγωγές της Ινδίας που είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας άνθρακα, αφού μεταφέρουν επιπλέον σιτηρά και άλλα γεωργικά προϊόντα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, σιδηρομετάλλευμα, χημικά, λιπάσματα και δασικά προϊόντα.
Το μέλλον των Ελληνο-Ινδικών σχέσεων στη ναυτιλιακή βιομηχανία συζητήθηκε στη διάρκεια webinar που διοργανώθηκε από κοινού από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά, το Enterprise Greece και το Invest India με σκοπό να συζητήσουν για την τρέχουσα κατάσταση και τις ευκαιρίες συνεργασίας.
Ο Γιώργος Ξηραδάκης, Ειδικός Σύμβουλος του ΔΣ του ΕΒΕΠ, Πρόεδρος της Ένωσης Τραπεζικών & Χρηματοοικονομικών Στελεχών Ελληνικής Ναυτιλίας και Ιδρυτής & Διευθύνων Σύμβουλος XRTC Business Consultants άρχισε την ομιλία του κάνοντας μία ιστορική διαδρομή στις σχέσεις των δύο κρατών:
«Οι επαφές της Ινδίας με την Ελλάδα ξεκίνησαν πριν από 2.500 χρόνια. Το εμπόριο μεταξύ των βασιλέων Mauryan και της Ελλάδας αποδεικνύεται από νομίσματα και γραπτά. Ως αρχαίοι πολιτισμοί, οι δύο χώρες μοιράζονταν ισχυρούς διπλωματικούς δεσμούς και απολάμβαναν στενή σχέση για χρόνια. Μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι στην Ελλάδα στις 25 Αυγούστου 2023, οι δεσμοί αυτοί αναβαθμίστηκαν σε επίπεδο «στρατηγικής εταιρικής σχέσης» με στόχο την εμβάθυνση της συνεργασίας στους τομείς του εμπορίου, των επενδύσεων, της ασφάλειας, της άμυνας, της ενέργειας, της μετανάστευσης, των υποδομών, του τουρισμού, της συνδεσιμότητας και της γεωργίας”.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον ρόλο που διαδραματίζει η Ελλάδα αλλά και το λιμάνι του Πειραιά στην προσπάθεια της Ινδίας να φτάσει επιχειρηματικά στην Ευρώπη:
“Η προσπάθεια της ινδικής οικονομίας, της πέμπτης στον κόσμο, να φτάσει στην καρδιά της Ευρώπης με τα προϊόντα της, μπορεί να πραγματοποιηθεί με επιτυχία μέσω της Ελλάδας. Η ζωτικής σημασίας τοποθεσία της τελευταίας στην Ανατολική Μεσόγειο και η θέση της τόσο ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και του ΝΑΤΟ, την καθιστά πιθανή πύλη της Ινδίας προς την Ευρώπη. Το μεγαλύτερο λιμάνι της περιοχής, το λιμάνι του Πειραιά, μπορεί να αποτελέσει βασικό κόμβο για το εμπόριο της Ινδίας και για τις ινδικές εταιρείες που επιθυμούν να εισέλθουν στην Ευρώπη μέσω. Εκτός από το λιμάνι του Πειραιά, οι ινδικές εταιρείες μπορούν να χρησιμοποιήσουν και άλλες πύλες για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους, εκ των οποίων η επιτυχής ιδιωτικοποίηση αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα μετά την προσέλκυση του ενδιαφέροντος παγκόσμιων παικτών που δραστηριοποιούνται στη λιμενική βιομηχανία”.
Όπως είπε ο Γιώργος Ξηραδάκης σύμφωνα με τα στοιχεία της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD), λόγω της αρνητικής εμπειρίας από την πανδημία καθώς και των γεωπολιτικών εξελίξεων, πολλές εταιρείες παγκοσμίως επαναπροσδιορίζουν ήδη τα επιχειρηματικά τους μοντέλα, επιλέγοντας διαφορετικές περιοχές για την προμήθεια υλικών, όπως η Ινδία».
Σημείωσε ότι τα νέα ανοίγματα της Ινδίας, τα οποία έχουν ενταθεί μετά την πανδημία του κορωνοϊού, δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο με το δικό της εμπορικό στόλο. Η Ελληνική ναυτιλία με την de facto υπεροχή της στις κορυφαίες πλοιοκτήτριες χώρες του κόσμου, διασφαλίζει τη λειτουργία της εφοδιαστικής αλυσίδας, την επισιτιστική επάρκεια και την ενεργειακή αυτονομία. Η Ελληνική ναυτιλία ως ηγέτιδα δύναμη στη διεξαγωγή του διεθνούς εμπορίου μπορεί να αποτελέσει βασικό άξονα για την ενίσχυση των εμπορικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ινδίας.
Στην συνέχεια εστίασε στον ρόλο της ελληνικών συμφερόντων ναυτιλίας:
«Οι Έλληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν το 21% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου σε χωρητικότητα dwt, ενώ την τελευταία δεκαετία η συνολική χωρητικότητα του Ελληνικού εμπορικού στόλου, που αποτελείται από 5.520 πλοία, έχει αυξηθεί κατά 50%. Με βάση τα τρέχοντα στοιχεία, ο ελληνικός στόλος αντιπροσωπεύει με βάση τη χωρητικότητα, το 31,27% του παγκόσμιου στόλου πετρελαιοφόρων, το 25,32% του παγκόσμιου στόλου ξηρού χύδην φορτίου, το 22,65% του παγκόσμιου στόλου υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), το 15,79% του παγκόσμιου στόλου χημικών και πετρελαιοειδών, το 11,46% του παγκόσμιου στόλου LPG και το 8,92% του παγκόσμιου στόλου εμπορευματοκιβωτίων.
Η Ινδία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας άνθρακα, εισάγει μεταξύ άλλων σιτηρά και άλλα γεωργικά προϊόντα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, σιδηρομετάλλευμα, χημικά, λιπάσματα και δασικά προϊόντα. Στο εμπόριο προϊόντων σε εμπορευματοκιβώτια, η Ινδία έχει αυξήσει το μερίδιό της μαζί με το Βιετνάμ, σύμφωνα με τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD)”.
Για το διμερές εμπόριο ανέφερε:
“Το διμερές εμπόριο των δύο χωρών, το οποίο ανήλθε σε σχεδόν $2 δισ. το 2022-23, σχεδιάζεται να διπλασιαστεί έως το 2030. Η Ινδία μεταξύ άλλων εξάγει αλουμίνιο, οργανικά χημικά, ψάρια και οστρακοειδή και σίδηρο και χάλυβα στην Ελλάδα. Εν τω μεταξύ, οι κορυφαίες εξαγωγές της Ελλάδας προς την Ινδία είναι ορυκτά καύσιμα, ορυκτέλαια και προϊόντα, θείο και αλουμινόχαρτο”.
Μίλησε στη συνέχεια για την ανακύκλωση των παλιών πλοίων:
“Ένας άλλος σημαντικός και ζωτικός τομέας της ναυτιλιακής βιομηχανίας είναι η ανακύκλωση πλοίων. Η Ινδία φιλοξενεί μία από τις μεγαλύτερες εγκαταστάσεις διάλυσης πλοίων στον κόσμο με πάνω από 150 ναυπηγεία ή χώρους που διαλύουν πλοία στο τέλος του κύκλου της ζωής τους για την εξαγωγή διαφόρων τύπων απορριμμάτων και εξοπλισμού για ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση. Κατά μέσο όρο, σχεδόν 6,2 εκατομμύρια GT διαλύονται στην Ινδία κάθε χρόνο, αριθμός που αντιπροσωπεύει το 33% της συνολικής χωρητικότητας στον κόσμο. Η Ινδία έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προσχώρηση στη σύμβαση του Χονγκ Κονγκ και έχει επίσης λάβει προληπτικά μέτρα για τη συμμόρφωση των ναυπηγείων ανακύκλωσης πλοίων με τις απαιτήσεις των κανονισμών ανακύκλωσης πλοίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) (EU-SRR). Επί του παρόντος, σχεδόν 103 ναυπηγεία έχουν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του HKC. Επιπλέον, σχεδόν 27 ναυπηγεία βρίσκονται στη διαδικασία κατάταξης σύμφωνα με τους κανονισμούς ανακύκλωσης πλοίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) (EU-SRR 1257/2013)»
Τέλος, σημείωσε: «Υπάρχουν πάνω από 100.000 νεοσύστατες επιχειρήσεις που ευδοκιμούν σήμερα στην Ινδία, των οποίων οι εξαγωγές βρίσκονται σε πρωτοφανή επίπεδα. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ινδία, οι ναυτιλιακοί τομείς υφίστανται βαθύ μετασχηματισμό μέσω της ψηφιοποίησης. Από τις λιμενικές λειτουργίες και τη ναυτιλιακή αλυσίδα εφοδιασμού έως την ασφάλεια και την προστασία, η ψηφιοποίηση αναδιαμορφώνει το τοπίο αυτού του κρίσιμου τομέα, που οδηγείται από παράγοντες όπως η παγκοσμιοποίηση, η επέκταση του εμπορίου και η οικονομική ανάπτυξη. Η Ινδία έχει βελτιωθεί στην κατάταξη των κρατών εφοδιαστικής αλυσίδας της Παγκόσμιας Τράπεζας για να φτάσει στην 38η θέση από 139 χώρες.
Λαμβάνοντας υπόψη τις προαναφερθείσες πιθανές εξελίξεις της Ελληνο-ινδικής σχέσης, πιστεύω πραγματικά ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στους ακόλουθους τομείς:
- Ναυπηγική δραστηριότητα
- Χρηματοδότηση
- Ψηφιοποίηση – Πληροφορική – Μεγάλα δεδομένα – Τεχνητή Νοημοσύνη – Internet of Things
- Ανάπτυξη θαλάσσιων και χερσαίων λιμένων
- Εφοδιαστική Αλυσίδα – Logistics και διανομή
- Κοινές ερευνητικές πρωτοβουλίες»
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του είπε ότι η διμερής σχέση μεταξύ της πρώτης δημοκρατίας και της πολυπληθέστερης δημοκρατίας του σήμερα μπορεί να αποδειχθεί αμοιβαία επωφελής και ότι η Ινδία και η Ελλάδα πρέπει να διερευνήσουν τις τεράστιες ευκαιρίες σε πολλούς τομείς προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους. Έκλεισε την ομιλία του με την ελπίδα ότι το σημερινό διαδικτυακό σεμινάριο θα αποτελέσει ένα σκαλοπάτι προς αυτήν την κατεύθυνση.
Διαβάστε ακόμη
Επαγγελματίες: Ποιοι πληρώνουν και ποιοι γλιτώνουν τεκμήριο το 2024
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφθείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ