Η ναυλαγορά BDTI που αφορά τα «dirty» δεξαμενόπλοια, μεταφοράς ακατέργαστου πετρελαίου και fuel oil μειώθηκε κατά 28,7%. Η αγορά προεξόφλησε την μείωση της παραγωγής πετρελαίου λόγω της συμφωνίας μεταξύ ΟΠΕΚ και Ρωσίας κατά 9,7 εκατ. βαρέλια το δίμηνο Μάιος-Ιούνιος και κατά οκτώ εκατομμύρια για το υπόλοιπο της χρονιάς. Άλλωστε όλα τα κράτη και τα διυλιστήρια έχουν “φουλάρει” τις αποθήκες τους με φτηνό πετρέλαιο και λογικό επακόλουθο ήταν να μειωθεί η ζήτηση. Την Πρωτομαγιά έκλεισε στις 1.105 μονάδες έναντι 1.550 μία εβδομάδα νωρίτερα.
Παρ’ όλα αυτά, το “Ράλι κερδών” για αυτά τα πλοία αυτά, μέσα στο 2020, ήταν τόσο δυνατό με αποτέλεσμα ο μέσος όρος της ναυλαγοράς για το 2020 να είναι έως τώρα και παρά την πτώση 1.142 μονάδες έναντι 867 το 2019, ποσοστό αύξησης 31,7%.
O ημερήσιος ναύλος για ένα VLCC στο εμπορικό δρομολόγιο από Μέση Ανατολή-Περσικό κόλπο στις ΗΠΑ μειώθηκε, μέσα σε μία εβδομάδα, κατά 69% από τα 126.359 δολάρια στα 39.202 δολάρια.
Από τον Περσικό Κόλπο για την Ιαπωνία ο ημερήσιος ναύλος μειώθηκε 53,9% από τα 173.146 δολάρια στα 79.794 δολάρια.
Από τη δυτική Αφρική στις ΗΠΑ ο ημερήσιος ναύλος μειώθηκα κατά 46,4% από τα 196.1919 δολάρια στα 105.212.
Για τον δείκτη BCTI που αφορά δεξαμενόπλοια τα οποία μεταφέρουν «βενζίνη, κηροζίνη, αμόλυβδη βενζίνη και ντίζελ «άσπρο» η ναυλαγορά είχε σκαμπανεβάσματα που κόβουν την ανάσα.
Στις 24 Απριλίου είχε κλείσει στις 2.170 μονάδες από 949 μία εβδομάδα νωρίτερα, αύξηση 128,7%.
Από τις 24 Απριλίου έως την 1η Μαίου όμως παρουσίασε πτώση 22,3% και έκλεισε στις 1,687 μονάδες. Στο τέλος της ημέρας το ταμείο είναι θετικό για τους πλοιοκτήτες αλλά με τέοιες μεταπτώσεις κρατάνε την ανάσα τους.
Ο μέσος όρος για το 2020 είναι έως τώρα 875 μονάδες έναντι 613 το 2019, ποσοστό αύξησης 42,7%. Η εξήγηση για αυτή την κατά μέσο όρο αύξηση είναι η χαμηλή τιμή της βενζίνης που οφείλεται στο γεγονός της τεράστιας μείωσης της ζήτησης αφού δεν κυκλοφορούν πλέον,παγκοσμίως, πολλά αυτοκίνητα ενώ είναι καθηλωμένος στο έδαφος σχεδόν όλος ο παγκόσμιος αεροπορικώς στόλος εξαιτίας του lock down. Κυρίως τα διυλιστήρια έχουν αρχίσει και αποθηκεύουν βενζίνη και καύσιμα για αεροπλάνα εκτός από πετρέλαιο.
Παρά τη μείωση της παραγωγής και της ζήτησης δεν έχουν απομείνει αποθηκευτικοί χώροι για το πετρέλαιο. Η παγκόσμια οικονομία ζητάει 70-75 εκατομμύρια βαρέλια και η παραγωγή θα μειωθεί λίγο κάτω από τα 100 εκατομμύρια. Οπότε η παραγωγή δεν θα μπορεί να απορροφηθεί.
Για αυτό και ναυλώνονται υπερδεξαμενόπλοια για να χρησιμοποιηθούν ως αποθήκες καυσίμων.
Ο Ιωάννης Αγγελικούσης έχει ναυλώσει ήδη 12 από τα 40 VLCC που έχει στον στόλο του. Σε αυτά αποθηκεύτηκαν περί τα 30 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, μαύρου-dirty και clean-λευκού καθώς και βενζίνη.
Το κάθε VLCC υπολογίζεται ότι χωράει λίγο περισσότερα από δύο εκατομμύρια βαρέλια. Για να ναυλώσεις ένα πλοίο VLCC για αποθήκευση πετρελαίου, κοστίζει πλέον τρία εκατομμύρια τον μήνα από δύο εκατομμύρια, αύξηση 50% μέσα σε λίγες ημέρες.
Αρκετοί είναι εκείνοι που λόγω μικρής προσφοράς VLCC για αποθήκευση, έχουν στραφεί στην αμέσως επόμενη κατηγορία βάσει χωρητικότητας, τα λεγόμενα suezmax – 150.000 τόνων. Σήμερα η ναύλωσή τους για αποθήκη ανέρχεται στα 50.000 δολάρια την ημέρα ενώ για να μεταφέρουν φορτίο ο ημερήσιος ναύλος είναι 70.000-75.000 δολάρια. Πιο συγκεκριμένα, όσο και αν ακούγεται παράξενο μετατρέπουν βαγόνια τρένου σε αποθήκες στη Βόρεια Αμερική και χρησιμοποιούν ακόμα και αγωγούς που βρίσκονται εκτός λειτουργίας .
Στη Σκανδιναβία χρησιμοποιούν αλατωρυχεία τα οποία όμως και αυτά έχουν γεμίσει. Στο Σικάγο οι έχοντες δεξαμενές ζητούν να παραταθεί η 12μηνη εκμίσθωσή τους για 24 ακόμη και 36 μήνες