Αύριο Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου στις 11.00 το πρωί λήγει η προθεσμία υποβολής δεσμευτικών οικονομικών προτάσεων για τον διαγωνισμό του ειδικού διαχειριστή των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, μετά από 15νθήμερη παράταση που είχε δοθεί. Αναμένεται ότι το όνομα του πλειοδότη θα ανακοινωθεί την ίδια ημέρα.

Ο διαγωνισμός αφορά το στρατιωτικό κομμάτι, έκτασης 400 στρεμμάτων ενώ μέσα στις προσεχείς ημέρες αναμένεται να προκηρυχθεί διαγωνισμός και για το εμπορικό κομμάτι, έκτασης 200 στρεμμάτων που ανήκει στην ΕΤΑΔ και περιλαμβάνει την μεγάλη πέτρινη δεξαμενή η οποία όμως έχει υποστεί σοβαρές ζημιές.

Υπάρχει όμως προβληματισμός για τις διαδικασίες και τον χρόνο απόσβεσης της επένδυσης. Οι δύο βασικοί διεκδικητές είναι η Pyletech Shipyards θυγατρική του Ομίλου North Star συμφερόντων του εφοπλιστή-επιχειρηματία Θεόφιλου Πριόβολου που έχει ανακοινώσει ότι θα προβεί σε επένδυση 700 εκατ. σε βάθος τεσσάρων ετών και η αμερικανικών συμφερόντων ΟΝΕΧ με επικεφαλής τον Πάνο Ξενοκώστα.

Όμως σύμφωνα με χθεσινοβραδινές πληροφορίες υπάρχει έντονος προβληματισμός στην πλευρά της ΟΝΕΧ για το αν θα κατέβει τελικά στο διαγωνισμό αφού οι Αμερικάνοι θεωρούν ότι δεν έχουν δοθεί εξηγήσεις και λύσεις σε θέματα λειτουργίας του Ναυπηγείου ούτε εύλογο χρονικό διάστημα για το πότε θα ξεκινήσει η λειτουργία του.

Tο ναυπηγείο Σκαραμαγκά δεν διαθέτει, ούτε άδεια λειτουργίας, ούτε πιστοποιητικό πυροπροστασίας, αφού εκκρεμεί η τακτοποίηση πολλών εγκαταστάσεων και κτισμάτων τα οποία είναι αυθαίρετα.

Είναι σοβαρή πλέον η πιθανότητα να εμφανιστεί μόνο ένας ενδιαφερόμενος στο διαγωνισμό για τα ναυπηγεία.

Αυτή η εξέλιξη θα έχει ως αποτέλεσμα οι προσδοκίες της ειδικής διαχείρισης ότι ο πλειοδότης θα καταθέσει ποσό άνω των 40 εκατομμυρίων ευρώ να αποδειχθούν φρούδες.

Στο χαμηλό τίμημα θα συμβάλλουν τόσο οι άμεσες κεφαλαιακές ανάγκες 20-25 εκατ. για τον νέο ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά όπως έγραψε χθες το newmoney.gr όσο και η κατάσταση των εγκαταστάσεων που είναι σε κακή κατάσταση.

Πιο συγκεκριμένα:

Τη δέσμευση της εγγυητικής , ισόποσης με το τίμημα, για όσο χρονικό διάστημα απαιτηθεί μέχρι την ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας και την υπογραφή της σύμβασης. Κύκλοι της αγοράς επισημαίνουν ότι “με δεδομένη τη γνωστή ταχύτητα της ελληνικής γραφειοκρατίας αυτό σημαίνει 5-6 μήνες”.

Να καταβάλει πρόστιμα 10.000.000 ευρώ εντός μηνός για την τακτοποίηση των –μέχρι σήμερα αυθαιρέτων– κτισμάτων που βρίσκονται μέσα στην έκταση. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο αθάνατο ελληνικό δημόσιο τα ναυπηγεία λειτουργούσαν –επί δεκαετίες– χωρίς να διαθέτουν τις απαραίτητες οικοδομικές άδειες.

Να καταβάλει 1.000.000 ευρώ για την έκδοση άδειας πυρασφάλειας, γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορεί να λειτουργήσει το ναυπηγείο.

Να προσλάβει έναν ικανό αριθμό εργαζομένων, περίπου 300-400 τον αριθμό –σημαντικό μέρος των οποίων θα προέρχεται από τους σημερινούς– για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων. Αυτό σημαίνει δαπάνη μισθοδοσίας 800.000 ευρώ κάθε μήνα, για όσους μήνες χρειαστούν μέχρι να κλειστούν νέες δουλειές.

Να υπογραφούν νέες συμφωνίες με πελάτες, καθώς δεν υπάρχουν ενεργές συμβάσεις

Να πληρώσει 10.000.000 ευρώ για να γίνουν οι απολύτως απαραίτητες επισκευές και συντηρήσεις μηχανημάτων και εξοπλισμού, που έχουν μείνει ασυντήρητα επί χρόνια, εξαιτίας της έλλειψης χρημάτων.»

Στο μεταξύ σε τεχνικό έλεγχο που πραγματοποιήθηκε από ξένη εταιρεία εμπειρογνωμόνων και τεχνικών διαπιστώθηκε ότι ένα σημαντικό μέρος του εξοπλισμού δεν έχει συντηρηθεί εδώ και 10 χρόνια με αποτέλεσμα να αξίζει μόνο να πουληθεί για παλιοσίδερα.

Μάλιστα η πέμπτη δεξαμενή χωρητικότητας 500.000 τόνων, χρειάζεται επισκευές άνω των 40 εκατ ευρώ για να λειτουργήσει.

Προβλήματα σοβαρής διάβρωσης έχουν και οι δύο προβλήτες πρόσδεσης πλοίων που κατασκευάστηκαν το 1960.

Για τις δύο σταθερές δεξαμενές ναυπήγησης οι δεξαμενές Νο 5 και Νο 4, οι πραγματογνώμονες αναφέρουν στην έκθεσή τους τα εξής:

Η Δεξαμενή Νο 5: Κατασκευή της δεκαετίας του 1970. Αντιμετωπίζει τρεις πολύ σοβαρές αστοχίες που τη καθιστούν μη λειτουργική και μη επισκευάσιμη με οικονομικοτεχνικά κριτήρια:

  • Τα αγκύρια συγκράτησης του πυθμένα της δεξαμενής έχουν αστοχήσει, καθιστώντας αδύνατη τη στεγανοποίηση της δεξαμενής, χωρίς τη συνεχή απάντληση νερών με μηχανικά μέσα (αντλίες).
  • Η θύρα της Δεξαμενής (Θυρόπλοιο) έχει καταστραφεί και έχει βυθιστεί.
  • Το αντλιοστάσιο άντλησης και απάντλησης υδάτων βρίσκεται εκτός λειτουργίας εδώ και χρόνια.

Δεξαμενή Νο 4: Λειτουργεί οριακά. Αντιμετωπίζει προβλήματα στεγανότητας σε διάφορα σημεία της:

  • Μία ναυπηγική κλίνη ανέγερσης νέων πλοίων. Πρόκειται για κατασκευή της δεκαετίας του 1960. Έχει να χρησιμοποιηθεί αρκετές δεκαετίες και αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα διάβρωσης. Εδώ και αρκετά χρόνια είναι μη λειτουργική. Η θύρα της (Θυρόπλοιο) έχει καταστραφεί.
  • Μία ανυψωτική εγκατάσταση υποβρυχίων και μικρών σκαφών (Ship Lift). Πρόκειται για πιο σύγχρονη εγκατάσταση, η οποία κατασκευάστηκε τη δεκατία του 2000. Αντιμετωπίζει τεχνικά προβλήματα αυτοματισμών, τα οποία μειώνουν σημαντικά τη παραγωγικότητα της και σε ορισμένες περιπτώσεις θέτουν σε κίνδυνο τις προς ανύψωση κατασκευές (υποβρύχια). Επίσης, το ship lift δεν έχει άδεια νομιμοποίησης (αυθαίρετο).

Υπάρχουν όμως και άλλα θέματα όπως αναφέρονται στηνέκθεση: Λόγω υψηλής ενεργειακής κατανάλωσης του συγκροτήματος, οι εγκαταστάσεις του ναυπηγείου είναι συνδεδεμένες με το δίκτυο Υψηλής Τάσης του ΑΔΜΗΕ. Οι μετασχηματιστές του υποσταθμού σύνδεσης έχουν αστοχία και η σύνδεση με το δίκτυο υψηλής τάσης έχει διακοπεί.

Το ναυπηγείο λειτουργεί με παροχές μέσης και χαμηλής τάσης, αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα αξιοπιστίας της ηλεκτρικής τροφοδοσίας (Black Outs) σε νευραλγικά μηχανήματα (γερανοί, Ship-lift, Συστήματα Ηλεκτροσυγκολλήσεων). Το κόστος αποκατάστασης μόνο του υποσταθμού υψηλής τάσης εκτιμάται σε 4 εκ. ευρώ.

–Το ναυπηγείο χρησιμοποιεί σύστημα αμμοβολής, χωρίς ανακύκλωση προϊόντων αμμοβολής, για πολλά χρόνια και συνεχίζει εως σήμερα. Αυτό έχει οδηγήσει στη συσσώρευση μεγάλων ποσοτήτων χρησιμοποιημένων υλικών αμμοβολής σε διάφορα σημεία του ναυπηγείου. Η απομάκρυνση των αποβλήτων και ο εκσυχρονισμός του συστήματος αμμοβολής κρίνονται απολύτως απαραίτητα και επιτακτικά μέτρα.

–Τα νευραλγικά μέρη του ναυπηγείου, όπως το βαρύ ελασματουργείο, το ελαφρύ ελασματουργείο, το σωληνουργείο, το μηχανουργείο και το συνεργείο προκατασκευής στεγάζονται σε πεπαλαιωμένα κτίρια με παρωχημένο εξοπλισμό, ακόμα και της δεκαετίας του 1940 και 1950. Στο ναυπηγείο δεν υπάρχει ίχνος αυτοματοποιημένης παραγωγής, ενώ συστήματα που πιθανόν να υποστήριζαν κάτι τέτοιο βρίσκονται σε αχρηστία.

-Οι γερανοί του συγκροτήματος αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και κάποιοι έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες και πρέπει να απομακρυνθούν, ενώ οι υπόλοιποι στερούνται προγραμματισμένων συντηρήσεων και πιστοποιήσεων.

–Σημαντικά προβλήματα παρατηρούνται στα συστήματα πληροφορικής και μηχανοργάνωσης, τα οποία σε επίπεδο υλισμικού (Hardware) απαριθμούν αρκετές δεκαετίες στη πλάτη τους, ενώ σε επίπεδο λογισμικού, είτε δεν έχουν ανανεωθεί οι άδειες λειτουργίας, είτε χρησιμοποιούνται παρωχημένα πλέον προγράμματα, ακόμα και για κρίσιμες λειτουργίες, όπως η διαχείρηση αποθήκης.

-Το ναυπηγείο στερείται από οργανωμένο τμήμα έρευνας και ανάπτυξης καθώς και τμήμα μελέτης και σχεδίασης νέων κατασκευών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βασίζεται σε σχεδιάσεις τρίτων, είτε πρόκειται για εμπορικά, είτε για πολεμικά πλοία.

-Η δυνατότητα του ναυπηγείου για νέες κατασκευές είναι περιορισμένη έως ανύπαρκτη.

-Στην παρούσα φάση υπαρχει ζήτημα άδειας λειτουργίας καθώς και, πιστοποιητικού πυροπροστασίας, καθώς εξακολουθεί να εκκρεμεί η τακτοποίηση πλήθους εγκαταστάσεων και κτισμάτων τα οποία είναι αυθαίρετα.

– Στο χώρο της ΕΤΑΔ δίπλα από τη δεξαμενή 5 έχει κατασκευαστεί και λειτουργεί hot spot προσφύγων, το οποίο πρέπει να μετεγκατασταθεί.