Η ιδέα κάποιου είδους διαγραφής χρέους στην μετά-Κόβιντ εποχή κερδίζει έδαφος στην Ευρωζώνη και το θέμα συζητείται όχι μόνο σε επιστημονικό επίπεδο αλλά και εσωτερικά στην Κομισιόν.
Το θέμα έχει «ανάψει» με πρωτοβουλίες Ιταλών πολιτικών, όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, δεδομένου ότι η Ιταλία είναι η χώρα με το δεύτερο μεγαλύτερο δημόσιο χρέος –μετά την Ελλάδα– το οποίο προ Covid-19 ήταν ήδη πάνω από το 130% ως ποσοστό του ΑΕΠ και πλέον οδεύει προς το 160%.
Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ιταλός Επίτροπος και πρώην πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι, έχει αναθέσει σε επιτροπή «σοφών» να μελετήσουν τεχνικές προτάσεις για να θέσει το θέμα στην Ε.Ε.. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νταβίντ Σασόλι, που προέρχεται από το ιταλικό κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα προωθεί την ιδέα της άφεσης του δημοσίου χρέους, κατά το μέρος εκείνο που οφείλεται στην πανδημία, ενώ σχετικές συζητήσεις έχουν αρχίσει να γίνονται εσωτερικά και στους κόλπους της Κομισιόν.
Οι πληροφορίες έχουν ήδη διαρρεύσει στο γερμανικό Τύπο, προκαλώντας, όπως είναι αναμενόμενο την αντίδραση των συντηρητικών κύκλων της Γερμανίας η οποία είναι από τις χώρες που υποστηρίζουν «φανατικά» τη δημοσιονομική πειθαρχία.
Από την άλλη πλευρά, όμως, το αντικειμενικό γεγονός είναι ότι οι δαπάνες για την πανδημία έχουν εκτροχιάσει τα δημόσια ελλείμματα σε όλες τις χώρες, με αποτέλεσμα να μεγεθύνονται τα δημόσια χρέη και η πρόβλεψη του Συμφώνου Σταθερότητας να είναι πλέον εκτός πραγματικότητας.
Η ιδέα που προωθείται από Ιταλούς οικονομολόγους, με διεθνή εμβέλεια, αφορά στην «άφεση» ή, έστω, πάγωμα για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα ενός τμήματος του δημοσίου χρέους των χωρών μελών της ευρωζώνης, κυρίως για το τμήμα του χρέους που προέρχεται από δαπάνες αντιμετώπισης της πανδημίας και ενίσχυσης της οικονομίας.
Το θέμα δεν αφορά, ασφαλώς, μόνο την Ιταλία, αλλά σχεδόν το σύνολο των χωρών της Ε.Ε. οι οποίες πραγματοποιούν τεράστιες δημόσιες δαπάνες, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να εκτοξεύεται σε ύψη, τα οποία θα αποδειχθούν ότι δεν είναι «βιώσιμα».
Η Ιταλία είναι αυτή τη στιγμή η χώρα που πρωτοστατεί στο «κίνημα» διαγραφής του χρέους, αλλά είναι προφανές ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ευνοήσει όλες τις χώρες και κυρίως, βέβαια, την Ελλάδα, όπου το δημόσιο χρέος απειλεί να εκτοξευτεί σε ποσοστό άνω του 200% του ΑΕΠ.
Στη Γαλλία για παράδειγμα, το δημόσιο χρέος ήταν κοντά στο 90% ως ποσοστό του ΑΕΠ και τώρα σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις οδεύει προς το 120%.
Προτείνονται διάφορες εκδοχές για την αντιμετώπιση του προβλήματος και η εκδοχή που εξετάζεται τώρα από την ιταλική πλευρά, είναι η μεταφορά του δημοσίου χρέους που θα «πιστοποιηθεί» ότι οφείλεται στην πανδημία στον ESM, όπου θα «παρκαριστεί» για απροσδιόριστο, αλλά σε κάθε περίπτωση μακρύ, χρονικό διάστημα, έτσι ώστε στην πράξη να μετατραπεί σε «χρέος χωρίς ημερομηνία λήξης» (perpetual).
Το πλεονέκτημα αυτής της λύσης είναι ότι δεν προσκρούει στις ευρωπαϊκές συνθήκες που απαγορεύουν τη νομισματική χρηματοδότηση των κρατών μελών.
Διαβάστε επίσης:
Γερμανία: Ο Σολτς σχεδιάζει περαιτέρω αύξηση στην έκδοση νέου χρέους το 2021
To brand «Ελλάδα» φέρνει εν μέσω κορωνοϊού νέα projects στον τουρισμό
Κορωνοϊός: Η επίπτωσή του ανά κατηγορία, προϊόν και supermarket