Ο εγκέφαλος ενός μικρού παιδιού δεν είναι απλώς ο εγκέφαλος ενός ενήλικα σε μικρογραφία. Είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Πρόκειται για έναν εγκέφαλο που γεννήθηκε υπό κατασκευή και συνδέεται πλήρως με τον κόσμο.
Είναι στο χέρι σας – στο χέρι των γονιών να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτυχθούν πλήρως. Να είναι κατάλληλα προετοιμασμένα και εφοδιασμένα για τον κόσμο.
Ακολουθούν οι επτά χρυσοί κανόνες αποκλειστικά για γονείς που σύμφωνα με το CNBC, θέλουν να βοηθήσουν τα παιδί τους να καλλιεργήσουν έναν εγκέφαλο που θα είναι ευέλικτος και συνεπώς ανθεκτικός για όλες τις προκλήσεις.
1. Να είστε κηπουρός, όχι ξυλουργός
Οι ξυλουργοί λαξεύουν το ξύλο στο σχήμα που θέλουν. Αντίθετα, οι κηπουροί βοηθούν τα φυτά και τα λουλούδια να ανθίσουν μόνα τους. Εκείνοι καλλιεργούν απλώς ένα εύφορο έδαφος.
Ομοίως, οι γονείς μπορούν να «πλάσουν» το παιδί τους και έτσι να ανθίσει κάτι συγκεκριμένο, ας πούμε, ένας βιολιστής. Μπορούν ακόμη να παρέχουν στο παιδί ένα περιβάλλον που θα ενθαρρύνει την υγιή ανάπτυξη σε οποιαδήποτε κατεύθυνση και αν αυτό θέλει να στραφεί.
Ίσως θέλετε το παιδί σας να παίζει βιολί στο Symphony Hall κάποια μέρα, αλλά αναγκάζοντάς το να κάνει μαθήματα (η προσέγγιση του ξυλουργού) μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Το μόνο που θα καταφέρετε τελικά είναι να δημιουργήσετε έναν δεξιοτέχνη που θα βλέπει τη μουσική ως μια δυσάρεστη ασχολία σαν δηλαδή μία ακόμη αγγαρεία.
Τι θα έκανε σε αυτήν την περίπτωση ο κηπουρός;
Θα σας συμβούλευε να ψεκάσετε μια ποικιλία «μουσικών ευκαιριών» γύρω από το σπίτι και να δείτε ποιες εξιτάρουν το παιδί σας και ποιες πυροδοτούν το ενδιαφέρον του.
Αγαπούν να χτυπούν γλάστρες και τηγάνια; Ίσως το παιδί σας προσπαθεί να σας πει ότι είναι ένας εκκολαπτόμενος ντράμερ.
Μόλις καταλάβετε τι είδους «ανθό» μεγαλώνετε, μπορείτε να προσαρμόσετε το έδαφος για να ριζώσει και να ανθίσει σωστά.
2. Να μιλάτε και να διαβάζετε στο παιδί σας. Πολύ.
Σύμφωνα με έρευνες, ακόμη και όταν τα παιδιά είναι μόλις μερικών μηνών, μπορεί να μην καταλαβαίνουν ακόμη τις έννοιες των λέξεων, ωστόσο, ο εγκέφαλός τους εξακολουθεί να τις χρησιμοποιεί.
Από τότε τίθενται τα θεμέλια για την μελλοντική ικανότητά τους για μάθηση. Έτσι, όσο περισσότερες λέξεις ακούνε, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα. Θα έχουν επίσης πιο πλούσιο λεξιλόγιο και εξαιρετική κατανόηση ανάγνωσης.
Αναπόδραστη ανάγκη αποτελεί η διδασκαλία και η εκμάθηση στα παιδιά λέξεων που σχετίζονται με τα συναισθήματα. Παραδείγματος χάρη τέτοιου είδους λέξεις είναι λυπημένος, χαρούμενος, απογοητευμένος, στεναχωρημένος κτλ. Όσα περισσότερα γνωρίζουν, τόσο πιο ευέλικτα μπορούν να ενεργήσουν.
Εφαρμόστε αυτήν τη συμβουλή με την επεξεργασία των συναισθημάτων άλλων ανθρώπων. Μιλήστε για το τι προκαλεί συναισθήματα και πώς μπορεί να επηρεάσουν κάποιον: «Βλέπεις αυτό το στεναχωρημένο παιδάκι; Νιώθει πόνο επειδή έπεσε κάτω και χτύπησε το γόνατό του. Είναι λυπημένος και πιθανώς θέλει μια αγκαλιά από τους γονείς του.»
3. Να εξηγείτε τα πάντα
Μπορεί να είναι κουραστικό όταν το παιδί σας ρωτά συνεχώς, «Γιατί;»
Αλλά κάθε φορά που τους εξηγείτε κάτι, έχετε πάρει κάτι νέο και μυστήριο για τον δικό τους κόσμο και το έχετε κάνει ξεκάθαρο. Οι εγκέφαλοι λειτουργούν πιο αποτελεσματικά όταν γνωρίζουν πως να προβλέπουν κάτι.
Αποφύγετε να απαντάτε σε ερωτήσεις που ξεκινούν με τη λέξη «γιατί» με το «Επειδή το είπα εγώ.»
Τα παιδιά που καταλαβαίνουν το γιατί πρέπει να συμπεριφερθούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο, μπορούν να ρυθμίζουν αποτελεσματικότερα τις ενέργειές τους.
Αν το μόνο που γνωρίζουν είναι, «Δεν πρέπει να φάω όλα τα μπισκότα, γιατί έτσι μου είπαν και θα βρω το μπελά μου αν το κάνω» αυτή η συλλογιστική μπορεί να μην βοηθήσει όταν οι γονείς δεν είναι παρόντες.
Είναι καλύτερα αν καταλαβαίνουν πραγματικά το γιατί: «Δεν πρέπει να φάω όλα τα μπισκότα γιατί θα με πονάει η κοιλιά μου και τα αδέρφια μου θα στεναχωρηθούν αν δεν έχουν γλυκό να φάνε επειδή το έφαγα όλο εγώ» Αυτή η συλλογιστική τους βοηθά να κατανοήσουν τις συνέπειες των πράξεών τους ενώ συγχρόνως συμβάλλει στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης.
4. Περιγράψτε τη δραστηριότητα και όχι το άτομο
Όταν ο γιος σου χτυπήσει την κόρη σου στο κεφάλι, μην τον αποκαλείς «κακό παιδί». Ως γονείς πρέπει να είστε συγκεκριμένοι: «Πρέπει να σταματήσεις να χτυπάς την αδελφή σου. Την πονάς και την κάνεις να νιώθει στεναχωρημένη. Πρέπει να της ζητήσεις συγγνώμη»
Ο ίδιος κανόνας ισχύει για τον έπαινο: Μην αποκαλείτε τα παιδιά σας απλώς «καλά παιδιά».
Σχολιάστε τις ενέργειές τους: «Έκανες μια πολύ καλή επιλογή που αποφάσισες να συγκρατηθείς και να μην χτυπήσεις τον αδερφό σου». Αυτό το είδος διατύπωσης θα βοηθήσει τον εγκέφαλό να δημιουργήσει πιο χρήσιμες ιδέες για τις ενέργειές της και τον εαυτό της.
Μια άλλη λύση είναι να περιγράψετε τις δράσεις των χαρακτήρων του παραμυθιού. Όταν κάποιος δεν λέει την αλήθεια, μην πείτε «Ο Σαμ είναι ψεύτης», που αφορά το άτομο. Πείτε, «Ο Σαμ είπε ένα ψέμα», που αφορά τη δραστηριότητα. Στη συνέχεια, ρωτήστε τα παιδιά σας για αυτό και αφήστε τα να πουν την άποψή τους.
«Γιατί νομίζεις ότι έκανε ο Σαμ; Πώς θα νιώσουν άλλοι αν μάθουν; Πρέπει να συγχωρήσουν τον Σαμ;»
Συμβάλλετε με αυτόν τον τρόπο στη ανάπτυξη των δεξιοτήτων εκείνων των παιδιών σας που μελλοντικά θα χρειαστούν προκειμένου να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά πραγματικές καταστάσεις. Συγχρόνως, θα μάθουν πως ο Σαμ δεν είναι πάντα ανέντιμος, αλλά βρίσκεται σε μια συγκεκριμένη κατάσταση. Ίσως να συμπεριφερόταν πιο ειλικρινά σε άλλες περιστάσεις.
5. Βοηθήστε τα παιδιά σας να σας αντιγράψουν
Έχετε παρατηρήσει πώς μπορούν ασχολίες που εσάς σας φαίνονται αγγαρείες, στα παιδικά μάτια να φαίνονται σαν παιχνίδι; (Καθαρισμός σπιτιού, σκούπισμα, πότισμα κτλ.)
Τα παιδιά μαθαίνουν φυσικά παρακολουθώντας, παίζοντας, και πάνω απ ‘όλα, αντιγράφοντας ενήλικες. Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να μάθουν και τους δίνει μια αίσθηση κυριότητας. Δώστε τους λοιπόν μια μικρή σκούπα ή ένα ποτιστήρι και αφήστε τα να μάθουν παίζοντας.
Μια προσοχή: Τα μικρά παιδιά θα σας αντιγράψουν και στα καλά και στα κακά. Για αυτό να προσέχετε!
6. Εκθέστε τα παιδιά (με ασφάλεια) σε πολλά άτομα.
Μαζί με ανθρώπους που συνήθως συναντούν τα παιδιά σας – παππούδες, θείες και θείους, φίλους, άλλα παιδιά – προσπαθήστε να τους εκθέσετε σε όσο το δυνατόν περισσότερη ποικιλομορφία, ειδικά όταν είναι βρέφη.
Σύμφωνα με έρευνα, τα μωρά που αλληλεπιδρούν τακτικά με ομιλητές διαφορετικών γλωσσών μπορεί να αναπτύξουν την ικανότητα εκείνη που θα τους βοηθήσει στο μέλλον να μάθουν ευκολότερα ξένες γλώσσες.
Ομοίως, τα μωρά που βλέπουν πολλά διαφορετικά πρόσωπα μπορούν να διακρίνουν και να θυμούνται με μεγαλύτερη ευκολία πρόσωπα στην ενήλικη ζωή τους.
Συγχρόνως αυτό το βήμα μπορεί να είναι το πιο απλό αντιρατσιστικό βήμα που μπορείτε να κάνετε ως γονέας.
7. Χειροκροτήστε τα
Τα παιδιά λατρεύουν να δοκιμάζουν πράγματα μόνα τους χωρίς τη βοήθειά σας, όπως να ντύνονται ή να δοκιμάζουν καινούρια πράγματα. Αυτό είναι καλό. Θέλετε να αναπτύξουν την αίσθηση της ελευθερίας. Να γίνουν ανεξάρτητα.
Ακόμη και ενέργειες που μοιάζουν με κακή συμπεριφορά μπορεί να είναι προσπάθειες ενός παιδιού να κατανοήσει την επίδρασή του στον κόσμο. Όταν ο 2χρονος άγγελος σας ρίχνει τα γαριδάκια στο πάτωμα και σας περιμένει να τα σηκώσετε, δεν σας «χειρίζεται».
Πιθανότατα, μαθαίνει κάτι για τη φυσική της βαρύτητας. Μαθαίνει επίσης ότι οι ενέργειές της επηρεάζουν τον κόσμο γύρω της. Γυρίστε λοιπόν τα γαριδάκια στη θέση τους και αφήστε το παιδί σας να προσπαθήσει ξανά.
Όταν όμως είστε πάντα παρόντες, καθοδηγώντας το παιδί σας και φροντίζοντας για την κάθε ανάγκη του, δεν τα βοηθάτε να μάθουν και να δρουν ανεξάρτητα. Μερικές φορές, αφήνοντάς τα να παλεύουν δημιουργεί ανθεκτικότητα και τους βοηθά να κατανοήσουν τις συνέπειες των πράξεων τους.
Διαβάστε ακόμα:
Μαύρα Χριστούγεννα για το λιανεμπόριο – Οι «μικροί» τα μεγάλα θύματα
Μόνο στο newmoney: Κέρδη στο 82,1% των βιομηχανιών πλαστικών-ελαστικών πριν από τον κορωνοϊό