Η διαφωνία που είχε ξεσπάσει στο πολιτικό σκηνικό της Νορβηγίας για την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ οδήγησε τελικά στην κατάρρευση της κυβέρνησης συνασπισμού και μάλιστα σε ένα ευαίσθητο χρονικό σημείο για την Ευρώπη, η οποία ετοιμάζεται για μεγάλη μάχη με τον νέο Λευκό Οίκο για την εμπορική πολιτική αλλά ακόμη και το ζήτημα της Γροιλανδίας.
Η πίεση που άσκησε ο πρωθυπουργός, Γιόνας Γκαρ Στέρε για την εφαρμογή τριών οδηγιών της ΕΕ για την ενεργειακή πολιτική οδήγησε τελικά σε αποχώρηση από την κυβέρνηση του ευρωσκεπτιστικού Κεντρώου Κόμματος. Έτσι, οι Εργατικοί βρέθηκαν με κυβέρνηση μειοψηφίας μέχρι τη διεξαγωγή των εκλογών, που είχαν ήδη καθοριστεί για τις 8 Σεπτεμβρίου.
«Δεν πρέπει να συναινέσουμε στην παραχώρηση περισσότερων εξουσιών στην ΕΕ» ξεκαθάρισε ο επικεφαλής του Κεντρώου Κόμματος και υπουργός Οικονομικών, Τρίγκβε Σλάγκσβολντ Βέντουμ.
Οι επίμαχες τρεις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες αφορούσαν θέματα καθαρής ενέργειας, ήτοι την ενεργειακή αποτελεσματικότητα, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων.

Θυμίζουμε πως η Νορβηγία, που είναι από τις πλουσιότερες οικονομικά και ενεργειακά χώρες της Ευρώπης, μπορεί να μην ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως τείνει να υιοθετεί μεγάλο μέρος των κανόνων και νομοθεσιών της μετέχοντας στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.
Στο μέτωπο της ενεργειακής πολιτικής οι δύο πλευρές ήρθαν ακόμη πιο κοντά με την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με τη Νορβηγία να αυξάνει την παραγωγή της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο βοηθώντας στην κάλυψη των αναγκών της ΕΕ.
Όμως, εσχάτως άρχισαν να δημιουργούνται τριβές, με την ευρωπαϊκή πλευρά να ζητά από το Όσλο να γίνει πιο γενναιόδωρο μοιραζόμενο και την υδροηλεκτρική ενέργεια που παράγει και την νορβηγική κοινωνία από την άλλη πλευρά να δυσφορεί έντονα για τις μεγάλες αυξήσεις στις εγχώριες τιμές του ρεύματος απαιτώντας τον περιορισμό των διμερών ενεργειακών δεσμών.
Ειδικά δε, τους τελευταίους δύο μήνες είχε ξεσπάσει τεράστιο πολιτικό ζήτημα για το θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Νορβηγίας με τη Δανία, όπως επίσης με τη Γερμανία και τη Βρετανία.
Η λαϊκή κατακραυγή για την εκτίναξη των τιμών ρεύματος για τα νορβηγικά νοικοκυριά σε επίπεδα ρεκόρ οδήγησε τα περισσότερα κόμματα να συμφωνήσουν με την πρόταση για τη διακοπή της διασύνδεσης με τη Δανία, όταν το τρέχον συμβόλαιο τεθεί υπό νέα διαπραγμάτευση το 2026, καθώς και την επαναδιαπραγμάτευση των συμβολαίων με τη Γερμανία και τη Βρετανία.
Οι συνδέσεις αυτές θεωρείται ότι συνεισφέρουν στη διατήρηση των τιμών ψηλά, με τους επικριτές τους να επισημαίνουν ότι η Νορβηγία θα πρέπει να εξάγει ηλεκτρική ενέργεια μόνο από τυχόν πλεόνασμα που μπορεί να έχει από τα υδροηλεκτρικά της εργοστάσια και υπό την προϋπόθεση ότι οι εγχώριες τιμές κινούνται σε χαμηλά επίπεδα.
Η προοπτική διακοπής των διασυνδέσεων αυτών που συνεισφέρουν στην ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ προφανώς έχει προκαλέσει συναγερμό στις Βρυξέλλες, πόσο μάλλον δε, μετά και τις τωρινές ραγδαίες εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό του Όσλο, που πιθανότατα θα απομακρύνουν ακόμη περισσότερο τη Νορβηγία από την ενωμένη Ευρώπη.
Το timing, εξάλλου, είναι σαφώς κρίσιμης σημασίας, καθώς οι πιέσεις που φαίνεται αποφασισμένος να ασκήσει ο Ντόναλντ Τραμπ σε όλα τα επίπεδα απαιτούν την όσο το δυνατόν ισχυρότερη συσπείρωση της Γηραιάς Ηπείρου.
Το Εργατικό Κόμμα του Στέρε υποστηρίζει την ενίσχυση των σχέσεων της Νορβηγίας με την ΕΕ, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα πιο ισχυρό μέτωπο απέναντι στους όποιους αμερικανικούς δασμούς. Όμως, πλέον βρίσκεται σε αδύναμη θέση, ώστε να συνεχίσει την τακτική αυτή.
Στο τοπίο αυτό θα πρέπει να προστεθεί και ο προβληματισμός που έχουν προκαλέσει οι προθέσεις του Τραμπ για τη Γροιλανδία που έχουν βάλει σε δύσκολη θέση τη γειτονική Δανία και εκτιμάται πως θα έχουν συνέπειες στο αρκτικό αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ που ανήκει στη Νορβηγία. Κι αυτό με δεδομένο πως δύο από τους μεγαλύτερους οικισμούς στα νησιά (που μετρούν όλους κι όλους περίπου 2.500 πολίτες) κατοικούνται κυρίως από Ρώσους και πως βέβαια το αρχιπέλαγος είναι στρατηγικής σημασίας πέρασμα για τον ρωσικό στόλο προκειμένου να «βγει» στον Ατλαντικό.

Μεταπολεμικά, μάλιστα, είχε δημιουργηθεί πολύ μεγάλη ένταση μεταξύ της Νορβηγίας και της τότε Σοβιετικής Ένωσης, με αφορμή την ένταξη της πρώτης στο ΝΑΤΟ, το 1949, όταν η Μόσχα είχε απαιτήσει ειδικό καθεστώς για το αρχιπέλαγος, ώστε να μείνει μακριά από την επιρροή της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Κάτι που το Όσλο αρνήθηκε, κλείνοντας τελικά το θέμα.
Αν το status quo στην περιοχή της Αρκτικής ανατραπεί με τον τρόπο που οραματίζεται ο νέος Λευκός Οίκος, η Νορβηγία έχει βάσιμους λόγους να ανησυχεί για την ρωσική αντίδραση. Ειδικά δε, με φόντο τον τρόπο που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία για να προστατέψει, όπως θεωρεί, τα συμφέροντα της και την μη επέκταση της επιρροής του ΝΑΤΟ.
«Τα Σβάλμπαρντ είναι νορβηγικά. Τα Σβάλμπαρντ είναι ασφαλή» είχε σπεύσει να δηλώσει καθησυχαστικά σε συνέντευξη του, ο Νορβηγός πρωθυπουργός, στις αρχές Ιανουαρίου, όταν οι δηλώσεις Τραμπ για τη Γροιλανδία είχαν προκαλέσει… φωτιά διεθνώς. Όμως, η νορβηγική κοινωνία ανησυχεί, λαμβάνοντας υπόψη και τις αυξανόμενες ρωσικές προκλήσεις τα τελευταία χρόνια.
Μόλις πέρυσι, η Μόσχα «ανέβασε» προκλητικά ρωσικές σημαίες στους ρωσόφωνους οικισμούς των νησιών, ενώ ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου επιστημονικού κέντρου ερευνών που νορβηγικά media θεώρησαν πως μπορεί να δραστηριοποιηθεί και για άλλους σκοπούς.
Διαβάστε ακόμη
Stellar V Capital Corp: Εισάγεται στο NASDAQ με IPO $150 εκατ.
Pricefox: Πόσα χρήματα εξοικονομεί ετήσια ένα νοικοκυριό που άλλαξε ρεύμα το 2024
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα