Μία «γεωπολιτική» Κομισιόν ευαγγελιζόταν η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν το 2019, όταν αναλάμβανε για πρώτη φορά την προεδρία της εκτελεστικής εξουσίας στην ΕΕ. Ακόμη και η ίδια δεν μπορούσε να φανταστεί όλα όσα θα επακολουθούσαν.
Ο πόλεμος που ξέσπασε στο «κατώφλι» της Ευρώπης και η σπουδή πολλών κυβερνήσεων να εξοπλίσουν την Ουκρανία θέτει υπό αναθεώρηση την εικόνα του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, που παραδοσιακά εγκωμιάζεται ως ένα «σχέδιο ειρήνης».
Για την Ευρώπη οι προτεραιότητες της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν φαίνονται ξεκάθαρες: Στήριξη της Ουκρανίας απέναντι στη Ρωσία, προετοιμασία της επόμενης διεύρυνσης, οικολογικός μετασχηματισμός της ευρωπαϊκής οικονομίας, ενίσχυση μίας κοινής πολιτικής για την άμυνα και την ασφάλεια.
Τί σημαίνουν όμως για τους υπόλοιπους «παίκτες» στη διεθνή σκηνή άλλα πέντε χρόνια με την Γερμανίδα πολιτικό στην προεδρία της Κομισιόν;
Επιφυλακτική στάση του Πεκίνου
Η Κίνα παραμένει κορυφαίος εμπορικός εταίρος της Ευρώπης. Ωστόσο, στην πρώτη της θητεία η φον ντερ Λάιεν φάνηκε να σκληραίνει τη στάση της ΕΕ απέναντι στο Πεκίνο, που θεωρείται πλέον «ανταγωνιστής και συστημικός αντίπαλος». Η ίδια προτείνει αυτό που οι τεχνοκράτες της Κομισιόν ονομάζουν «de-risking».
Με απλά λόγια: Οι Ευρωπαίοι καλούνται να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις για την προμήθεια βασικών αγαθών και πρώτων υλών, χωρίς να αποκηρύσσουν τη συνεργασία με την Κίνα, αλλά και χωρίς να εξαρτώνται από αλυσίδες εφοδιασμού με αφετηρία την Κίνα. Στην ίδια στρατηγική εντάσσεται η θέσπιση αντιποίνων για την αντιστάθμιση εμπορικών κινδύνων, όπως ο «μηχανισμός ενάντια στον οικονομικό εξαναγκασμό από τρίτες χώρες» (ACI).
Διαβάστε τη συνέχεια στην DW