«Μη-αλληλέγγυα, μικρόψυχη και δειλή» χαρακτηρίζει το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» την άρνηση της γερμανικής κυβέρνησης στο αίτημα για έκδοση ευρωομολόγων προκειμένου να ξεπεραστούν οι οικονομικές συνέπειες της πανδημίας του κορωνοϊού.
Στο κεντρικό άρθρο της σημερινής του έκδοσης, το περιοδικό υπενθυμίζει την δήλωση της καγκελαρίουb το 2012, κατά την διάρκεια της ευρω-κρίσης: «Όσο ζω, ευρωομόλογα δεν θα υπάρξουν» και επισημαίνει ότι κατά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. πολλοί από τους ηγέτες κρατών – μελών εισέπραξαν νέα απόρριψη της Καγκελαρίου στο αίτημά τους για έκδοση ευρωομολόγων. Ο δε υπουργός Οικονομίας Πέτερ Αλτμάιερ, είχε προηγουμένως κάνει λόγο για «συζήτηση – φάντασμα».
«Είτε η ηγεσία της Γερμανίας δεν αντιλαμβάνεται αυτό που απορρίπτει τόσο επιπόλαια είτε επιλέγει να μην το αντιληφθεί, από φόβο ότι η λαϊκιστική δεξιά Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί για την δική της προπαγάνδα την βοήθεια προς τους ευρωπαίους γείτονες. Ήταν άλλωστε η αντιπαράθεση για την βοήθεια προς την Ελλάδα που οδήγησε στην ίδρυση της ΑfD το 2013», υπενθυμίζει το έγκυρο γερμανικό περιοδικό.
Η κυβέρνηση της κυρίας Μέρκελ, συνεχίζει ο αρθρογράφος, αντί να εξηγήσει με ειλικρίνεια ότι σε μια τέτοια κρίση δεν υπάρχει εναλλακτική από τα ευρωομόλογα, υπονοεί ότι υπάρχει κάτι «σάπιο» σε αυτά ομόλογα. Ότι στο τέλος θα κληθούν να τα πληρώσουν οι σκληρά εργαζόμενοι Γερμανοί, επειδή οι Ιταλοί υποτίθεται ότι δεν ήταν ποτέ καλοί στην διαχείριση χρήματος. «Η Καγκελάριος έχει καταφύγει σε αυτή τη ρητορική τόσες φορές που οποιαδήποτε παραχώρηση προς τους Ιταλούς και τους Ισπανούς θα έμοιαζε με ήττα. Δεν έπρεπε να το αφήσει να φτάσει τόσο μακριά – αν όχι για άλλο λόγο, έστω από συμπόνοια και αλληλεγγύη», γράφει το περιοδικό, αναφερόμενο στην ανθρωπιστική τραγωδία που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην Ιταλία και στην Ισπανία. «Και για αυτό ευθύνονται και τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν από τις Βρυξέλλες και όχι το γεγονός ότι ζούσαν πάνω από τις δυνάμεις τους», τονίζει ο αρθρογράφος.
Ούτε όμως η ηγεσία της Ε.Ε. ξεφεύγει από την κριτική του Spiegel: «Η Ε.Ε. βρίσκεται τώρα σε υπαρξιακή κρίση. Το να ενεργεί σαν φύλακας της δημοσιονομικής αρετής σε μια τέτοια κατάσταση είναι μικροπρεπές και κακό. Ίσως θα έπρεπε για μια στιγμή να θυμηθούμε ποιος βοήθησε να εξοφληθεί η ανοικοδόμηση της Γερμανίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», γράφει χαρακτηριστικά και εξηγεί ότι τα ευρωομόλογα είναι κοινά ομόλογα που εκδίδονται από όλα τα μέλη της Ευρωζώνης «και δεν ισοδυναμούν με μια ένωση μεταφοράς χρέους, αλλά το πλεονέκτημά τους είναι ότι θεωρούνται ασφαλής επένδυση, καθώς συμμετέχουν σε αυτά και χώρες όπως η Γερμανία, με υψηλή φερεγγυότητα, οι οποίες αναλαμβάνουν και τις υποχρεώσεις των μικρότερων. Αυτό θα καταστήσει τον δανεισμό για την Γερμανία «λίγο πιο ακριβό», αλλά αισθητά φθηνότερο για την Ιταλία, υπογραμμίζεται.
Ο γερμανός αρθρογράφος προειδοποιεί ακόμη αν η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία πιεστούν να διαθέσουν πακέτα ενίσχυσης της οικονομίας τους, όπως αυτό που ανακοίνωσε ήδη η γερμανική κυβέρνηση, «τότε αντί για δισεκατομμύρια θα χρειαστούν τρισεκατομμύρια». «Και αν οι Ευρωπαίοι δεν δώσουν αμέσως το μήνυμα ότι συνεργάζονται για να αντιμετωπίσουν την κρίση, τότε θα κάνουν πάρτι οι λαϊκιστές, οι εχθροί της Ε.Ε. και τα φαντς στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη. Όπως όταν η Ελλάδα βρισκόταν στο χείλος της αβύσσου, πόνταραν στην κατάρρευση ολόκληρης της Ευρωζώνης. Και αυτή τη φορά θα κερδίσουν», εκτιμά ο αρθρογάφος και προσθέτει ότι η Ιταλία και η Ισπανία είναι πολύ μεγάλες για να διασωθούν από τα υπάρχοντα εργαλεία, όπως ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας με τα 410 δισεκατομμύριά του. Η γερμανική κυβέρνηση, συνεχίζει, έχει δηλώσει ότι θέλει να χαλαρώσει τους κανόνες και δείχνει προς την ΕΚΤ, λέγοντας ότι θα μπορούσε να αγοράσει τα ομόλογα που δεν θα έχουν ζήτηση. «Οι πολιτικοί της Ευρωζώνης εκμεταλλεύτηκαν την ΕΚΤ ως την τελευταία γραμμή άμυνας πριν από οκτώ χρόνια, επειδή ήταν πολύ δειλοί για να λύσουν μόνοι τα προβλήματά τους.
Τελικά όμως όλες αυτές οι προτάσεις ουσιαστικά αποτελούν μια τεράστια ανάληψη ευθύνης, ακόμη και αν δεν λέγονται ευρωομόλογα», επισημαίνει το περιοδικό και τονίζει ότι θα ήταν πιο έντιμο και αποτελεσματικό να συμφωνήσουν με την πρόσφατη γαλλική πρόταση, η οποία αρέσει ακόμη και σε επιφυλακτικούς προς τα ευρωομόλογα, τα «κορονο-ομόλογα», με περιορισμένη διάρκεια και διασύνδεση με τους σκοπούς υπέρβασης της πανδημίας. «Θα έστελναν έτσι ένα ισχυρό μήνυμα στις αγορές, καθώς και στους πολίτες της Ευρώπης, θα αποδείκνυαν ότι δεν έχουν εγκαταλείψει ο ένας τον άλλον σε μια στιγμή μεγάλης ανάγκης και ότι η Ευρώπη είναι κάτι περισσότερο από μια συμμαχία εγωμανών και κάτι περισσότερο από μια απλώς καλολαδωμένη αλλά ψυχρή ενιαία αγορά η οποία διαθέτει (ακόμη) ένα κοινό νόμισμα. Και επιπλέον, τα κορονο-ομόλογα θα αποτελούσαν και μια θωρακισμένη επένδυση η οποία τελικά θα έφερνε και πάλι επιτόκια – απλώς όχι για τα φαντς», καταλήγει το άρθρο, που έρχεται να προστεθεί σε μια έντονη αντιπαράθεση που εξελίσσεται πλέον και στο εσωτερικό της Γερμανίας.