Μείωση του δημόσιου χρέους των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενισχυση της πραγματικής οικονομίας και μια βάση για την μελλοντική ευημερία και ανάπτυξη ολόκληρης της ΕΕ. Αυτές είναι οι βασικές κατευθύνσεις του μεταρρυθμισμένου πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ, τις οποίες παρουσίασε η Ευρωπαική Επιτροπή.
Σύμφωνα με τον Αντιπρόεδρο της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις και τον Επίτροπο Πάολο Τζεντιλόνι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει νέες κατευθυντήριες γραμμές με σκοπό να υπάρξει ένα απλούστερο σύστημα δημοσιονομικών κανόνων, με μεγαλύτερη ιδιοκτησία τους από κάθε κράτος – μέλος, και μεγαλύτερο περιθώριο μείωσης του χρέους αλλά σε συνδυασμό με ισχυρότερη επιβολή.
Τι προβλέπουν οι νέοι κανόνες
Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να συνδυάσει αυτά τα στοιχεία σε ένα τετραετές δημοσιονομικό διαρθρωτικό σχέδιο, το οποίο θα υποβληθεί στην Επιτροπή.
Θα πρέπει να σχεδιαστεί για να επιτύχει μια σταδιακή και διαρκή μείωση των δεικτών του δημόσιου χρέους ή να διατηρήσει το χρέος σε συνετά επίπεδα για τις χώρες με χαμηλό χρέος. Στην πραγματικότητα, οι χώρες θα «κατέχουν» τα σχέδιά τους συμμετέχοντας άμεσα στο σχεδιασμό τους. Οι τιμές αναφοράς που κατοχυρώνονται στο Σύμφωνο ΣΤαθερότητας και Ανάπτυξης παραμένουν σε ισχύ: 3% του ΑΕΠ για το δημόσιο έλλειμμα και 60% του ΑΕΠ για το δημόσιο χρέος.
Δεδομένου όμως ότι υπάρχουν πολύ διαφορετικές καταστάσεις δημοσιονομικής βιωσιμότητας μεταξύ των κρατών μελών, αυτός ο συνδυασμός στοιχείων μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τις εθνικές συνθήκες.
Επομένως, δεν είναι ζήτημα αν θα τεθεί το χρέος σε τροχιά μείωσης προς το 60% του ΑΕΠ. Είναι περισσότερο ζήτημα του πώς κάθε χώρα φτάνει εκεί – και κυρίως, πόσο γρήγορα. Τα κράτη μέλη θα χαράσσουν τις διαδρομές τους με πιο ρεαλιστικό τρόπο από όσο επιτάσσουν οι ισχύοντες κανόνες.
Κάθε εθνικό σχέδιο πρέπει να εξασφαλίζει έγκριση τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και από το Συμβούλιο. Αφού το εκάστοτε εθνικό σχέδιο συμφωνηθεί, κάθε κράτος μέλος πρέπει να συμμορφωθεί με το σχέδιό του για ολόκληρη την περίοδο. Η Επιτροπή θα πραγματοποιεί συνεχή παρακολούθηση. Εάν ένα κράτος μέλος δεν συμμορφωθεί, θα υπόκειται σε ισχυρότερους μηχανισμούς επιβολής.
Για παράδειγμα, εάν μια χώρα με σημαντική απόκλιση ως προς το δημόσιο χρέος δεν τηρήσει το συμφωνηθέν σχέδιό της, η Διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος θα ενεργοποιηθεί αυτόματα.
Η Επιτροπή θα παρακολουθεί τις αποκλίσεις, ώστε να αποφεύγονται οι μικρές αποκλίσεις που τελικά θα οδηγήσουν σε μεγάλη απόκλιση.
Η Κομισιόν προτείνει επίσης έναν νέο τρόπο για να διασφαλιστεί ότι ένα κράτος μέλος θα πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις και τις επενδύσεις για τις οποίες δεσμεύεται με αντάλλαγμα μια πιο σταδιακή πορεία προσαρμογής.
Εάν όμως μια χώρα δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της, η Κομισιόν θα μπορεί να ζητήσει ένα αναθεωρημένο σχέδιο, με πιο αυστηρή δημοσιονομική πορεία – και να επιβάλει κυρώσεις.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκι «πριν από τριάντα χρόνια, η Συνθήκη του Μάαστριχτ αναγνώρισε την ανάγκη για υγιή δημόσια οικονομικά και συντονισμένες δημοσιονομικές πολιτικές. Η πρόθεση ήταν να συμπληρωθεί η ενιαία νομισματική πολιτική και να αποφευχθούν οικονομικές δευτερογενείς επιπτώσεις μεταξύ των χωρών και προς όφελος της ευρωπαϊκής οικονομίας στο σύνολό της.
Αλλά πολλά έχουν αλλάξει από τη δεκαετία του 1990. Διαφορετικά πλαίσια και συνθήκες απαιτούσαν αρκετές αναθεωρήσεις του πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησής μας όλα αυτά τα χρόνια, ειδικά μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Μετά από μια αργή ανάκαμψη από εκείνη την κρίση, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το σοβαρό οικονομικό σοκ που προκλήθηκε από την πανδημία COVID-19.
Σήμερα, οι οικονομίες μας αντιμετωπίζουν μια άλλη δοκιμασία με την παρατεταμένη επιθετικότητα της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Τα επιτόκια αυξάνονται. Ο πληθωρισμός αγγίζει υψηλά ρεκόρ – επομένως τα ερωτήματα για μια σωστή και συντονισμένη απάντηση στην οικονομική πολιτική είναι αναγκαία».
Ωστόσο, παρόλο που η Επιτροπή προτείνει τους αναθεωρημένους αυτούς κανόνες, αξιωματούχοι της ΕΕ αναγνωρίζουν ότι οι συγκεκριμένοι κανόνες, ιδίως για την μείωση του δημοσίου χρέους είναι «μη ρεαλιστικοί» και ακόμη και «επιβλαβείς για την ανάπτυξη» σε ορισμένες χώρες.
Διαβάστε ακόμη:
ΗΠΑ: Ανατροπή στο φινάλε για τους Δημοκρατικούς – Επανακαταμέτρηση ζητά ο Τραμπ
Η «μεγάλη σφαγή» των εργαζομένων στις τεχνολογικές εταιρείες (pics)