Με άδεια χέρια έμεινε στην ουσία η Άγκελα Μέρκελ μετά τη συνάντηση εργασίας των «16» για το προσφυγικό χθες στις Βρυξέλλες. Ενόψει της συνόδου κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη και Παρασκευή συνεχίζονται ωστόσο οι προσπάθειες για μια συμβιβαστική λύση.
Οπως σημειώνει η Deutsche Welle, η καγκελάριος ελπίζει σε διμερείς ή και τριμερείς συμφωνίες έτσι ώστε να ελεγχθούν πιο αποτελεσματικά οι προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη.
Ο εμπνευστής της προσφυγικής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας και επικεφαλής της δεξαμενής σκέψης ESI στο Βερολίνο Γκέραλντ Κνάους, εκτιμά μιλώντας στον ραδιοσταθμό DLF ότι αυτές τις μέρες ξαναζούμε κατά κάποιο τρόπο το 2016: «Είναι σαν να βλέπουμε το έργο που είδαμε τον Μάρτιο του 2016. Και τότε όλοι μιλούσαν για συνολική, ευρωπαϊκή λύση και εν τέλει επετεύχθη πρόοδος όταν η καγκελάριος και ο ολλανδός πρωθυπουργός συμφώνησαν με την Τουρκία.
Ήταν αν θέλετε μια τριμερής συμφωνία, η οποία έκανε τη διαφορά στο Αιγαίο. Χρειαζόμαστε επομένως και τώρα κάτι παρόμοιο. Για το Βερολίνο αποτελεί προτεραιότητα να ελεγχθεί η βαλκανική οδός διότι από εκεί περνούν οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες προς τη δυτική Ευρώπη.
Κατά συνέπεια για τη Γερμανία μια συμφωνία με την Ελλάδα, η οποία εφαρμόζει πλήρως την προσφυγική συμφωνία και ενδεχομένως να την επεκτείνει σε όλη την επικράτειά της, εξετάζει γρήγορα τις αιτήσεις ασύλου, επαναπροωθεί στην Τουρκία πρόσφυγες και χορηγεί άσυλο σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο, θα είχε πολύ πιο καθοριστική σημασία από μια συζήτηση γενική και αόριστη, όπως αυτή που διεξάγεται εδώ και χρόνια».
Άδικος ο Κανονισμός του Δουβλίνου
Την ίδια στιγμή όμως η νέα ιταλική κυβέρνηση ζητά την κατάργηση του Κανονισμού του Δουβλίνου που προβλέπει ότι οι πρόσφυγες οφείλουν να ζητήσουν άσυλο στην πρώτη χώρα εισόδου στην ΕΕ. Ο αυστριακός πολιτικός σύμβουλος παραδέχεται ότι ο Κανονισμός είναι άδικος για τις νοτιοευρωπαϊκές χώρες: «Για όσους προτείνουν μια υποχρεωτική αναδιανομή προσφύγων αλλά και για εκείνους που ζητούν κατάργηση του Κανονισμού του Δουβλίνου παραμένει το ερώτημα πως θα γίνουν όλα αυτά πράξη.
Ο Κανονισμός δεν λειτουργεί εδώ και 20 χρόνια. Το ιταλικό επιχείρημα ότι η χώρα αδικείται εδώ και 20 χρόνια δεν ισχύει διότι οι περισσότεροι πρόσφυγες δεν μένουν στην Ιταλία αλλά συνεχίζουν το ταξίδι τους προς τα βόρεια. Σε περίπτωση που δεχθούμε το ιταλικό επιχείρημα τότε είναι σαν να επιστρέφουμε στην Ευρώπη στην εποχή προ Σένγκεν, με τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα. Ακόμα κι έτσι όμως δεν θα λύσουμε το προσφυγικό διότι δεν θα καταφέρουμε να εμποδίσουμε τις μετακινήσεις εντός της ΕΕ. Χρειαζόμαστε μια λύση στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ», καταλήγει ο εμπνευστής της προσφυγικής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας.