Τις απόψεις τους στο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας στην ΕΕ μέχρι το 2050, που παρουσίασε σήμερα, στις Βρυξέλλες, η Πρόεδρος της Κομισίον Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Οι επικεφαλής των πολιτικών ομάδων του ΕΚ εξέθεσαν τις απόψεις τους για το πώς μπορεί να διασφαλιστεί ότι η αναμενόμενη «ευρωπαϊκή νομοθεσία για το κλίμα» θα χρηματοδοτηθεί και θα εφαρμοστεί με τρόπο οικονομικά και κοινωνικά ισορροπημένο.
Ολοκληρώνοντας τη δίωρη συζήτηση, ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος Frans Timmermans, ως Επίτροπος αρμόδιος για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, απάντησε σε μερικά από τα πιο καίρια ερωτήματα των ευρωβουλευτών για το πώς θα χρηματοδοτηθεί η ενεργειακή μετάβαση στα κράτη μέλη της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, καθώς και για το πώς θα διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων της ΕΕ μέσω της εφαρμογής παρόμοιων κανόνων και εκτός αυτής.
Η Esther de Lange (ΕΛΚ, Ολλανδία) είπε ότι η ομάδα της συμμερίζεται την «ηθική υποχρέωση» να προστατευθεί ο πλανήτης: «Είμαστε η τελευταία γενιά που μπορεί να το πράξει. Μια συνεκτική και συνεπής βιομηχανική πολιτική και μια φιλόδοξη Πράσινη Συμφωνία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, ώστε να βρεθούν έξυπνες λύσεις μέσω της συνεργασίας των πιο λαμπρών και εξεχόντων μυαλών». Αν άλλες χώρες εκτός της ΕΕ δεν θέλουν να «παίξουν» με τους ίδιους όρους, τότε η ΕΕ θα πρέπει να ξανασκεφτεί την πρόσβασή τους στις ευρωπαϊκές αγορές, κατέληξε.
Η Iratxe García (Σοσιαλιστές, Ισπανία) είπε: «Σήμερα παρουσιάστηκε ένα καινούριο μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο θα μετατρέψει την ΕΕ σε μια πιο δίκαιη και ευημερούσα κοινωνία». Το μοντέλο αυτό θα πρέπει να στηριχθεί σε τρεις πυλώνες: τον «πράσινο» πυλώνα για την επίτευξη των κλιματικών στόχων, τον «κόκκινο» πυλώνα για τη διασφάλιση μιας ισχυρής κοινωνικής διάστασης στην Πράσινη Συμφωνία, καθώς και τον οικονομικό πυλώνα, μέσω του οποίου ο μακροπρόθεσμος προϋπολογισμός της ΕΕ θα πρέπει να διαθέσει τους απαραίτητους πόρους για την επίτευξη αυτών των στόχων.
«Θα πετύχουμε μόνο αν μετατρέψουμε αυτή την πρόκληση σε ευκαιρία» δήλωσε ο Dacian Ciolos (RE, Ρουμανία). Για να το πετύχουμε αυτό, «η Πράσινη Συμφωνία θα πρέπει να μην προσθέσει γραφειοκρατικά βάρη» αλλά αντίθετα να κινητοποιήσει την κοινωνία. Απηύθυνε κάλεσμα να τεθούν πιο φιλόδοξοι στόχοι από την ΕΕ στην προβλεπόμενη κλιματική νομοθεσία όσον αφορά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, καθώς και για μια προσέγγιση προσανατολισμένη ταυτόχρονα στην πράσινή ψηφιοποίηση και στις νέες τεχνολογίες.
Ο Philippe Lamberts (Πράσινοι, Βέλγιο) ζήτησε να δεσμευτεί η ΕΕ για τη μείωσή των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 65% μέχρι το 2030 και να ενισχύσει τη βιώσιμη χρήση φυσικών πόρων, τη βιοποικιλότητα και τη μάχη κατά της ρύπανσης, Το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης θα πρέπει να συνδράμει περισσότερο τους πιο ευάλωτους ανθρώπους, ενώ η αγροτική και οικονομική πολιτική χρειάζονται ριζική αναθεώρηση, δήλωσε.
Η Silvia Sardone (ID, Ιταλία) ρώτησε την Επιτροπή: «Έχετε εξετάσει τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της επίτευξης κλιματικής ουδετερότητας μέχρι το 2050;» Είπε ότι υπάρχει «αντίφαση» μεταξύ των κλιματικών στόχων της ΕΕ και των εμπορικών συμφωνιών που υπογράφει με χώρες οι οποίες έχουν κατώτερα περιβαλλοντικά πρότυπα.
Ο Ryszard Legutko (Συντηρητικοί, Πολωνία) είπε ότι η Επιτροπή θα πρέπει να συνεργαστεί με τα κράτη μέλη, τα οποία ετοιμάζονται να συζητήσουν τους στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. «Προσπαθεί η Επιτροπή να υποσκάψει τις αρμοδιότητες των κρατών μελών; (…) Οι κυβερνήσει δεν θα πρέπει να βρίσκονται στο περιθώριο για θέματα τέτοιας σημασίας», πρόσθεσε.
Η Manon Aubry (Ευρωπαϊκή Αριστερά, Γαλλία) αντιπρότεινε την εναλλακτική «νέα πράσινη συμφωνία» που συνέγραψε η ομάδα της, η οποία περιλαμβάνει φόρους για τον άνθρακα, τα πλαστικά και την κηροζίνη, καθώς και δεσμευτικά μέτρα για την επίτευξη μείωσης των εκπομπών κατά 70% για την επίτευξη μιας πιο «κοινωνικής και οικολογικής» μετάβασης.