Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κλείνει τα 25 χρόνια λειτουργίας της και το πρακτορείο ειδήσεων Politico αποφάσισε να προχωρήσει σε μία ανασκόπηση των σημαντικών ορόσημων της ιστορίας της:
1998: Το ξεκίνημα
Η ΕΚΤ ιδρύεται, με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποτελούν το πρώτο διοικητικό της συμβούλιο.
2000: Ο πρώτος Πρόεδρος
Ο πρώτος Πρόεδρος της ΕΚΤ, Βιμ Ντούιζενμπεργκ, καλείται να αντιμετωπίσει τη μείωση της ισοτιμίας του ευρώ στα 85 σεντ/δολάριο, μετά από απόφασή του να μη στηρίξει το κοινό νόμισμα.
2001: Ο Δούρειος Ίππος
Η Ελλάδα γίνεται μέλος της Ευρωζώνης την 1η Ιανουαρίου, αποτελώντας παράδειγμα της επέκτασης της νομισματικής ένωσης η οποία πια καταμετρά 20 κράτη. Η συμβολική και όχι βασισμένη σε οικονομικά δεδομένα απόφαση αυτή θα προκαλέσει τη μεγαλύτερη κρίση του ενιαίου νομίσματος μία δεκαετία αργότερα.
2002: Τα πρώτα ευρώ
Οι Ευρωπαίοι πολίτες μαζεύονται στα ΑΤΜ για να παραλάβουν τα πρώτα τους ευρώ. Μεταξύ τους και η Κριστίν Λαγκάρντ η οποία είχε βάλει στοίχημα με τους φίλους της για το τι χαρτονομίσματα θα προσφέρει το ΑΤΜ και δικαιώθηκε, αφού έβγαλε ευρώ.
2003: Ο «JCT»
Ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ αναλαμβάνει καθήκοντα μετά από μία τετραετία διακυβέρνησης Ντούιζενμπεργκ. Ο Τρισέ έχει ήδη κληθεί να αντιμετωπίσει νομικές μάχες στη Γαλλία λόγω σκανδάλου στην Credit Lyonnais.
2007: Η κρίση
Η ΕΚΤ εγχέει 95 δισεκατομμύρια ευρώ στην χρηματαγορά, μετά από το «πάγωμα» τριών funds με έκθεση στην αγορά των subprime των ΗΠΑ από την BNP Paribas. H παγκόσμια οικονομική κρίση έχει ξεκινήσει.
2008: Κατακλυσμός
Η ΕΚΤ αυξάνει τα επιτόκιά της λίγο πριν τη μεγαλύτερη οικονομικη κρίση της σύγχρονης ιστορίας. Πριν από τη μείωσή τους τον Οκτώβριο λόγω της κατάρρευσης της Lehman Brothers, ο Τρισέ και οι συνεργάτες του προσηλώνονταν στις αυξημένες τιμές του πετρελαίου αντί για τον κατακλυσμό που βίωνε το αμερικανικό χρηματοοικονομικό σύστημα. Η ΕΚΤ θα προχωρήσει σε παρόμοιο ατόπημα αύξησης των επιτοκίων της και τον Απρίλιο του 2011, πλήττοντας την αξιοπιστία της.
2009: Κρίση χρέους
Η παγκόσμια οικονομική κρίση μετατρέπεται σε μία κρίση χρέους η οποία αναδεικνύει τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας. Οι εκκλήσεις για bailout για την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Κύπρο απειλούν εκ νέου τη σταθερότητα της Ευρωζώνης. Τα επιβεβλημένα αυστηρά μέτρα λιτότητας της Τρόικας στην Ελλάδα προκαλούν τεράστιες κοινωνικές αναταραχές.
2010: Το πρώτο QE
Η ΕΚΤ ανακοινώνει το πρώτο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα και την Ισπανία ύψους 214 δισ. ευρώ. Η πρωταρχική μορφή του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης αυτού είχε δημιουργήσει τεράστιες αντιδράσεις στη Γερμανία.
2010: Το ιρλανδικό ζήτημα
Η ΕΚΤ εκβιάζει την Ιρλανδία σε bailout. Το γράμμα το οποίο απεστάλη προς την ιρλανδική κυβέρνηση απειλεί την άρση της χρηματοδότησης εάν το Δουβλίνο δε συμφωνήσει σε μέτρα λιτότητας και ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Τον Αύγουστο του 2011, ο τότε Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι λαμβάνει παρόμοια επιστολή. Η άρνησή του θα οδηγήσει στην απομάκρυνσή του.
2011: Το γεράκι
Ο Πρόεδρος της Bundesbank, Άξελ Βέμπερ, παραιτείται ως μορφή διαμαρτυρίας για την ανορθόδοξη νομισματική πολιτική της τράπεζας, κίνηση που ακολουθεί και το μέλος του Δ.Σ., Γιούργκεν Σταρκ.
2011: Η ελπίδα του Τρισέ
Λαμβάνοντας βραβείο για τη βοήθειά του στην ενοποίηση της Ευρώπης, ο Τρισέ κάνει έκκληση για μία Ευρώπη με ενιαία αγορά, ενιαίο νόμισμα, ενιαία κεντρική τράπεζα αλλά και ενιαίο υπουργείο Οικονομικών.
2011: Σούπερ Μάριο
Ο επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας, Μάριο Ντράγκι, αναλαμβάνει τα ηνία της ΕΚΤ. Παρά τις αρχικές ελπίδες των Γερμανών, ο Ντράγκι μειώνει τα επιτόκια κατά τη διάρκεια της πρώτης συνεδρίασης της ΕΚΤ, ενώ ο γερμανικός κίτρινος τύπος τον καυτηριάζει καθημερινά.
2012: Ό,τι χρειαστεί
Ο Ντράγκι ανακοινώνει πως «η ΕΚΤ θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να σώσει το Ευρώ». Κερδίζει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και δε χρειάζεται να ξοδέψει ούτε ένα σεντ του νέου προγράμματος αγοράς ομολόγων.
2012: Όχι σε όλα
Ο Ντράγκι αντιδρά κατά των συνεχόμενων επικρίσεων του προέδρου της Bundesbank, Γενς Βάιντμαν, υπογραμμίζοντας σε ομιλία του στο Βερολίνο πως «η επιλογή nein zu allem (όχι σε όλα) δεν είναι καμία λύση και απειλεί τη σταθερότητα της Ένωσης».
2014: Εποπτεία
Η ΕΚΤ αναλαμβάνει την εποπτεία των μεγαλύτερων τραπεζών της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να αποφευχθούν τα προβλήματα τα οποία δημιουργήθηκαν μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008.
2014: Αρνητικά επιτόκια
Ο Ντράγκι μειώνει τα επιτόκια υπό του μηδενός για πρώτη φορά, ενισχύοντας παράλληλα το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων.
2015: Φωτιές και κομφετί
Οι νέοι δίδυμοι πύργοι της ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη οι οποίοι κόστισαν 1,3 δισ. ευρώ αντί για τα αρχικά εκτιμώμενα 500 εκατομμύρια ευρώ, προκαλούν αντιδράσεις από τους πολίτες οι οποίοι κατεβαίνουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τη λιτότητα και τα bailouts των τραπεζών εις βάρος των πολιτών. Εκατοντάδες είναι οι συλλήψεις και δεκάδες οι τραυματισμοί.
Η διαμαρτυρία μεταφέρεται και στο εσωτερικό του νέου κτιρίου, όταν η ακτιβιστής Τζοσεφίν Βιτ πηδάει στο γραφείο του Ντράγκι και τον «λούζει» με κομφετί.
2019: Η Belle Époque
Ο Ντράγκι φεύγει και το τιμόνι αναλαμβάνει η πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ. Δεν αποφεύγει να υποδείξει έμμεσα και την ανδροκρατία στον τομέα της μέσω ανάρτησης στο Twitter.
2020: Πανδημία και κλυδωνισμοί
Η έλλειψη δικλείδων αντιμετώπισης του οικονομικού σοκ το οποίο προκάλεσε η πανδημία απειλεί με νέο ρήγμα στη Ευρωζώνη. Δεδομένης της αποτυχημένης αρχικής αντίδρασης της Λαγκάρντ, η ίδια ανακοινώνει το πρόγραμμα PEPP των 750 δισεκατομμυρίων ευρώ λίγες ημέρες μετά τη «γκάφα» της, σταθεροποιώντας τις αγορές.
2021: Ψηφιακό ευρώ
Η ΕΚΤ έχει ξεκινήσει τη δημιουργία ενός ψηφιακού ευρώ, δεδομένης της αυξημένης δημοφιλίας των κρυπτονομισμάτων και των ψηφιακών νομισμάτων.
2021: Αναθεώρηση της στρατηγικής
Η ΕΚΤ αναθεωρεί τη στρατηγική της και συμπεριλαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αλλά και τη βελτίωση της επικοινωνίας με τους πολίτες. Η Λαγκάρντ και το επιτελείο της αρχίζουν να δημιουργούν νομοσχέδια τα οποία υποστηρίζουν τους στόχους net-zero.
2022: Πληθωρισμός
Ο πληθωρισμός αγγίζει το 10,7%, περιδινίζοντας την Ευρωζώνη σε μία κρίση κόστους διαβίωσης και την ΕΚΤ σε άλλη μία κρίση αξιοπιστίας. Ο πληθωρισμός ο οποίος δεν αποτελούσε πρόβλημα για μία δεκαετία είναι, πια, αισθητός παντού.
Διαβάστε ακόμη
Γιατί είναι σπουδαίος ο πίνακας Masterpiece του Ρόι Λιχτενστάιν των 165 εκατ. δολαρίων