Απώλειες της τάξης του 1% στο Χρηματιστήριο δεν συνιστούν και καμιά δραματική μεταβολή. Και σίγουρα δεν δικαιολογούν τίτλους τύπου «Ο Σαλβίνι έριξε τις αγορές» ή στο «Στο έλεος του… Σαλβίνι οι αγορές» που ο ίδιος θα ονειρευόταν.
Και όμως, το ιταλικό Χρηματιστήριο σήμερα έχασε μόνο 1,11% παρά τις ομολογουμένως φιλότιμες προσπάθειες του Σαλβίνι, που έκανε ό,τι μπορούσε.
Πρώτα κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης που ο ίδιος και το κόμμα του μετέχουν. Μετά κατηγόρησε τον κυβερνητικό του εταίρο (το Κίνημα των 5 Αστέρων) για την πρόταση μομφής, επικαλέστηκε την Παναγία (!) και δήλωσε ότι εάν είχε την ευκαιρία θα έκανε ακριβώς τα ίδια. Στην συνέχεια δήλωσε έτοιμος να ψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2020 (!) ενώ ο πρωθυπουργός είχε ήδη δηλώσει ότι θα παραιτηθεί.
Στο τέλος έκανε και το απίστευτο: Πήρε πίσω την πρόταση μομφής που ο ίδιος είχε καταθέσει αλλά οι αγορές είχαν ήδη κλείσει. Πιθανότατα δεν θα είχε καμιά ιδιαίτερη επίδραση εάν ήταν ακόμα ανοικτές. Μεταξύ μισής και μίας μονάδας ήταν οι απώλειες των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών δεικτών.
Συγκεκριμένα ο FTSE 100 στο Λονδίνο έκλεισε στο -0,90%, ο DAX 30 στη Φρανκφούρτη στο -0,55% και ο CAC 40 στο Παρίσι στο -0,5%. Μεγαλύτερες απώλειες κατέγραψε μόνο ο ισπανικός IBEX της Μαδρίτης στο -1,32%
Οι αναλυτές κάνουν ήδη λόγο για την «ψυχραιμία των αγορών». Ενδεικτικό αυτής της «ψυχραιμίας» η πορεία του ιταλικού 10ετούς ομολόγου του οποίου η απόδοση μέχρι και πτώση σημείωσε σήμερα (ενδοσυνεδριακά) που έφθασε έως και το -3%, για να διαμορφωθεί τελικά στο 1,37%.
Το ενδιαφέρον όμως είναι το πως αιτιολογούν αυτήν την ψυχραιμία: Σύμφωνα με αναλυτές της Citigroup, η αγορά ομολόγων αντιδρά με ψυχραιμία, καθώς θεωρεί ότι ακόμα και η καθυστέρηση στην κατάθεση του ιταλικού προϋπολογισμού για το 2020 ως αποτέλεσμα της παρούσης κυβερνητικής κρίσης, απομακρύνει προσωρινά την πιθανότητα σύγκρουσης μεταξύ Ρώμης και Βρυξελλών.
Επιπλέον σύμφωνα με τους ίδιους η πτώση της κυβέρνησης Κόντε δεν σημαίνει απαραίτητα και προσφυγή στις κάλπες (όπως θα ήθελε ο Σαλβίνι), καθώς η Ιταλία έχει παράδοση στις κυβερνήσεις συνασπισμού, ακόμα και εάν οι τελευταίες αποδεικνύονται βραχύβιες.
Συμπέρασμα: Μπορεί ο Σαλβίνι να θέλει να γίνει πρωθυπουργός και να χρησιμοποιεί όποια και όσα μέσα διαθέτει για να το πετύχει όμως οι αγορές έχουν αποδείξει ότι έχουν ανοσία στα νταούλια των λαϊκιστών…