της Σοφίας Ζαφείρη
Ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ μπορεί, τελικά, να αποδειχθεί η μεγαλύτερη… απώλεια των ολλανδικών εκλογών. Το Εργατικό Κόμμα του οποίου είναι μέλος «είδε» τη δύναμη του να καταποντίζεται και ο ίδιος μπορεί να μην διατηρήσει τον θώκο του υπουργού Οικονομικών της Ολλανδίας.
Σε αυτήν την περίπτωση ο κ. Ντάισελμπλουμ, ο οποίος είναι πρόεδρος του Eurogroup εδώ και τέσσερα χρόνια, πιθανώς να αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη θέση του πριν τη λήξη της θητείας του την 1η Ιανουαρίου 2018. Ο ίδιος επιθυμεί διακαώς να την ολοκληρώσει, αλλά ως γνωστόν στην Ευρωζώνη υπάρχουν κανόνες και ένας εξ αυτών υποστηρίζει ότι ο πρόεδρος του Eurogroup θα πρέπει να είναι υπουργός Οικονομικών ενός κράτους-μέλους.
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα ακόμη πρόβλημα και να το λύσυν σύντομα, αλλά φυσικά υπάρχουν και αυτοί που… πανηγυρίζουν για το ενδεχόμενο αποχώρησης του Ολλανδού πολιτικού, καθώς τον θεωρούν…. αντίλαλο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Τυπικά το Eurogroup είναι ένα άτυπο όργανο της Ευρωζώνης, με τους υπουργούς Οικονομικών να συναντώνται μία φορά το μήνα προκειμένου να εξετάσουν την πορεία της ζώνης του ευρώ. Όμως και κυρίως χάρη στην ελληνική κρίση έχει μετατραπεί σε έναν θεσμό, ο οποίος «λύνει και δένει», λαμβάνει αποφάσεις και τις επιβάλλει χωρίς να κάνει… παζάρια.
Η πρώτη αντίδραση από τους αρμόδιους ήταν ότι ο κ. Ντάισελμπλουμ θα παραμείνει πρόεδρος του Eurogroup όσο διαρκούν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Ολλανδία, μία διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες.
Οι επικριτές του υποστηρίζουν ότι «κάνει πάντα ότι θέλει το Βερολίνο», τον κατηγορούν για εξαιρετικά σκληρή στάση τόσο έναντι της Ελλάδας και πολύ περισσότερο της Κύπρου, καθώς θεωρείται ο εμπνευστής του bail in των κυπριακών τραπεζών, που οδήγησε σε «κούρεμα» καταθέσεων.
«Δεν απέτυχε μόνο στην Ολλανδία. Οδήγησε την Ευρωζώνη στο αδιέξοδο της λιτότητας και της άνευ τέλους κρίσης», υποστηρίζει ο Fabio e Masi, βουλευτής του γερμανικού αριστερού κόμματος Die Linke, ο οποίος δεν διστάζει να χαρακτηρίσει τον κ. Ντάισελμπλουμ ως… «το δεξί χέρι του Β. Σόιμπλε».
Ποιος, όμως, μπορεί να αντικαταστήσει τον κ. Ντάισελμπλουμ; Οι υποψήφιοι είναι δύο. Από τη μία πλευρά ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών, Λουίς ντε Γκίντος, ο οποίος έχασε από τον Ολλανδό το 2015 (καθώς ο κ. Ντάισελμπλουμ είχε την αμέριστη συμπαράσταση του Β. Σόιμπλε) ή ο Πέτερ Καζιμίρ, υπουργός Οικονομικών της Σλοβακίας.
Ο Λουίς ντε Γκίντος θεωρείται καλός υποψήφιος, ενώ η Ισπανία είναι η μοναδική από τις μεγάλες χώρες που δεν διαθέτει κάποια «μεγάλη θέση» στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι προέρχεται από την κεντροδεξιά, όπως και τα περισσότερα κορυφαία στελέχη της Ευρωζώνης.
Αυτή η «ιδιότητά» του πιθανώς να ευνοήσει τον κ. Καζιμίρ, ο οποίος είναι στέλεχος του κόμματος Smer, το οποίο είναι μέλος της ομάδας των Ευρωσοσιαλιστών. Πάντως και ο κ. Καζιμίρ μοιάζει αρκετές φορές να… προλαβαίνει τον κ. Σόιμπλε, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις επιθέσεις ενάντια στην Ελλάδα.