Η επιλογή υποψηφίου και κόμματος είναι πολλές φορές μία αρκετά απλή διαδικασία – ιδίως για όσους ψηφίζουν αποκλειστικά βάσει ιδεολογικών, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων ή και επιλέγουν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση παγίως το ίδιο κόμμα.

Σε πολλές περιπτώσεις όμως η εκλογή μπορεί να αποδειχθεί αρκετά περίπλοκη, όπως συμβαίνει για παράδειγμα όταν κάποιος παραμένει έως την ύστατη στιγμή αναποφάσιστος, είτε πάλι όταν φαντάζει αδύνατη η αυτοδυναμία ενός κόμματος, οπότε και οι ψηφοφόροι βάζουν… αρκετή δόση τακτικής στην αξιολόγησή τους, με σκοπό να επηρεάσουν τη διαμόρφωση του κυβερνητικού συνασπισμού – καταλήγοντας έτσι συχνά να ψηφίσουν ένα κόμμα με το οποίο δεν ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό.

Η τακτική ψήφος στις γερμανικές εκλογές

Η λεγόμενη τακτική ψήφος αποτελεί σύνηθες φαινόμενο στη Γερμανία και αυτό επειδή όποτε οι Γερμανοί πηγαίνουν στις κάλπες, μοιάζει σχεδόν βέβαιο πως μετά τις εκλογές θα πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση συνασπισμού – άλλωστε στις γερμανικές εκλογές μεταπολεμικά, με εξαίρεση τη Χριστιανική Ένωση CDU/CSU υπό τον Κόνραντ Αντενάουερ το 1957, κανένα κόμμα δεν έχει καταφέρει ποτέ να συγκεντρώσει ποσοστό άνω του 50%.

Την ίδια στιγμή είναι συχνά πολύ υψηλό και το ποσοστό των αναποφάσιστων. Το ίδιο συμβαίνει και φέτος: πριν από λίγες εβδομάδες το ποσοστό των αναποφάσιστων ανερχόταν περίπου στο 33%, ενώ ακόμη και σήμερα, λίγες ώρες πριν από τις εκλογές, το 20% δηλώνει σε δημοσκοπήσεις πως ενδέχεται να αλλάξει άποψη έως την Κυριακή για το κόμμα που θα επιλέξει.

Η επιλογή κόμματος στην τακτική ψήφο καθορίζεται από τις προτεραιότητες του εκάστοτε ψηφοφόρου, είτε αυτές αφορούν διεθνή ζητήματα, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία και η συνεργασία με τις ΗΠΑ, είτε εγχώρια θέματα, όπως η πράσινη μετάβαση και η αποδυνάμωση της AfD.

Το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε προσφάτως έντονα και στις τοπικές εκλογές της ανατολικής Γερμανίας: στο Βρανδεμβούργο πολλοί ψηφοφόροι που υπό άλλες συνθήκες θα ψήφιζαν CDU επέλεξαν αντ’ αυτού το SPD, ώστε να αποφευχθεί η επικράτηση της AfD – το αντίστροφο συνέβη στις εκλογές της Σαξονίας, όπου πολλοί που θα προτιμούσαν το SPD ή τους Πρασίνους αποφάσισαν εν τέλει να στηρίξουν το CDU. Μάλιστα η τακτική αυτή αποδείχθηκε επιτυχής, καθώς και στα δύο κρατίδια η AfD έχασε τελικά την πρώτη θέση στο νήμα.

Διαβάστε περισσότερα στην DW