Μια φορά κι έναν καιρό στη Γερμανία ένα απλό «κρατήστε τα ρέστα» ή «αυτά είναι για σας» αρκούσαν για να συνεννοηθούν πελάτης και σερβιτόρος. Τις περισσότερες φορές οι πελάτες έδιναν φιλοδώρημα στρογγυλοποιώντας λίγο το ποσό.
Σήμερα όμως, στην εποχή των ψηφιακών πληρωμών, τα πράγματα αλλάζουν και περιπλέκονται. Eνώ παλαιότερα το φιλοδώρημα συνηθιζόταν μόνο στα εστιατόρια ή στην παροχή υπηρεσιών, όπως κομμωτήρια, μανικιούρ ή ταξί, σήμερα οι πελάτες καλούνται να δώσουν το κάτι παραπάνω και εκεί όπου δεν δίνονταν φιλοδωρήματα.
Σε πολυτελές ζαχαροπλαστείο στη λεωφόρο Κούρφιρστενταμ του Βερολίνου, για παράδειγμα, οι επιλογές στην οθόνη του POS είναι 7%, 10% και 20%. Μόνο με μια δεύτερη ματιά γίνεται αντιληπτό ότι στην οθόνη αφής είναι διαθέσιμα και άλλα πεδία, όπως, «Εισάγετε ποσό» ή ακόμα και «Χωρίς φιλοδώρημα».
Λίγο πιο κάτω, στο προσεγμένο εστιατόριο μπέργκερ το POS «επικοινωνεί» με τους πελάτες μόνο στα αγγλικά. 0%, 10%, 15%, 20%, και 25 % είναι τα πιθανά φιλοδωρήματα. 25%; Τρελαθήκαμε εντελώς; 2,38 ευρώ για ένα διπλό τσίζμπεργκερ των 9,50 ευρώ;
Είναι αποδεκτά τα προεπιλεγμένα φιλοδωρήματα στο POS;
Στις ΗΠΑ πολλά εστιατόρια πληρώνουν τους εργαζόμενους λιγότερο από τον κατώτατο μισθό, θεωρώντας δεδομένο ότι τα φιλοδωρήματα θα καλύψουν εύκολα τη διαφορά. Αμερικανοί ερευνητές αποδίδουν την τρέχουσα τάση στην Αμερική για υψηλότερα φιλοδωρήματα, μεταξύ άλλων, στην περίοδο της πανδημίας.
Σύμφωνα με μελέτη οι καταναλωτές ήταν πιο γενναιόδωροι στο ξεκίνημα της πανδημίας και στήριζαν τους διανομείς, γνωρίζοντας ότι πλήττονται από τα περιοριστικά μέτρα και τα λοκντάουν. Ακόμα όμως και μετά το τέλος της πανδημίας τα υψηλότερα φιλοδωρήματα μοιάζουν πως ήρθαν για να μείνουν.
Διαβάστε τη συνέχεια στην DW