Πολλές είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει σε αυτή τη φάση η Γερμανία. Η χώρα χάνει σε οικονομική ισχύ. Η βιομηχανία στενάζει κάτω από τις υψηλές τιμές ενέργειας, την υπερβολική γραφειοκρατία και τα βιβλία παραγγελιών αδειάζουν. Η ψηφιοποίηση κινείται με ρυθμό σημειωτόν, οι υποδομές βρίσκονται εν μέρει σε κατάσταση διάλυσης και ο κατασκευαστικός κλάδος έχει πραγματικά καταρρεύσει. Ο πληθωρισμός έχει ανεβάσει τις τιμές και ο κόσμος έχει περιορίσει τις αγορές του.
Τα ινστιτούτα οικονομικών ερευνών αναθεώρησαν προς τα κάτω τις οικονομικές τους προβλέψεις για τη Γερμανία. Οι νέες προβλέψεις για την ύφεση που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας πριν από μερικές εβδομάδες αναθεωρούνται, η ύφεση αναμένεται πιο βαθιά από ό,τι αναμενόταν. Ο βρετανικός Economist έθεσε πρόσφατα στο πρωτοσέλιδό της το ερώτημα, αν η Γερμανία είναι και πάλι «ο ασθενής της Ευρώπης». Όλα αυτά δεν μπορούν ασφαλώς να αφήσουν αδιάφορη τη γερμανική κυβέρνηση, αλλά τις τελευταίες εβδομάδες ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς δεν έδωσε την εντύπωση ότι ανησυχεί. Σε άρθρο του στο Spiegel ο Κρίσοφ Χίκμαν έγραφε χαρακτηριστικά ότι αυτές τις ημέρες «ο καγκελάριος θυμίζει κτηματομεσίτη που διαφημίζει καλύβα ως όαση ευημερίας».
Από υπομονή στο… «Σύμφωνο για τη Γερμανία»
«Επινοούνται δυσκολίες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική δύναμη της γερμανικής οικονομίας», δήλωσε μόλις τον περασμένο Αύγουστο φέροντας το επιχείρημα ότι η κυβέρνησή του έχει δρομολογήσει πολλά νομοθετικά σχέδια για τον ενεργειακό εφοδιασμό και την εξασφάλιση εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού που τώρα θα χρειαστεί λίγη υπομονή για να επενεργήσουν. Αλλά η σύσταση για υπομονή δεν είχε διάρκεια. Η εμφάνιση του καγκελαρίου στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη γερμανική Βουλή προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη. Όχι μόνο οπτικά με ένα μαύρο κάλυμμα στο δεξί του μάτι και ένα γρατζουνισμένο πρόσωπο μετά τον τραυματισμό του κατά τη διάρκεια τζόκινγκ. Αλλά και επί της ουσίας.
Αντί για υπομονή απαιτούσε τώρα ταχύτητα, να επιταχυνθούν οι μηχανές. «Οι πολίτες έχουν κουραστεί από αυτή την ακινησία, το ίδιο και εγώ”». Και παρουσίασε ένα σχέδιο με την επωνυμία «Σύμφωνο για τη Γερμανία». Μαζί πρέπει «να αποτινάξουμε τη γραφειοκρατία, την αποστροφή προς την ανάληψη ρίσκου και την απογοήτευση» υπογράμμισε ο καγκελάριος, διότι αυτό «παραλύει την οικονομία μας και προκαλεί απογοήτευση στους πολίτες της χώρας που το μόνο που θέλουν είναι να λειτουργήσει σωστά». Η φράση «Σύμφωνο για τη Γερμανία» δεν είναι ίσως εντελώς ευτυχής επιλογή, διότι με αυτόν ακριβώς τον όρο δύο ακροδεξιά γερμανικά κόμματα συμφώνησαν το 2005 να μην κατεβαίνουν πλέον το ένα εναντίον του άλλου στις εκλογές, αλλά να υποστηρίζουν έναν κοινό υποψήφιο στην προεκλογική εκστρατεία.
Διαβάστε περισσότερα στην Deutsche Welle