Όσοι επιλέγουν για τις διακοπές τους τα βορειοανατολικά παράλια της Γερμανίας ανησυχούν περισσότερο για τον καιρό παρά για τις τιμές. Έχει τύχει να κάνω μπάνιο στην περιοχή με 40 βαθμούς Κελσίου το 1992, στο αποκαλούμενο «καλοκαίρι του αιώνα» όπως το θυμούνται οι ντόπιοι, με τον συνωστισμό στις παραλίες να θυμίζει Βάρκιζα. Θυμάμαι όμως και άλλα καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα με συννεφιά, βροχή και υγρασία, με τους επαγγελματίες του τουρισμού να «τραβάνε τα μαλλιά τους». Εγγύηση ηλιοφάνειας προσφέρουν μόνο οι μεσογειακοί προορισμοί, όπως και να το κάνουμε…
Έστω όμως ότι δεν μας ενδιαφέρουν οι ιδιοτροπίες του καιρού. Ποια θα είναι τα έξοδά μας για λίγες ημέρες ανεμελιάς στις γερμανικές παραλίες; Ως βάση υπολογισμού δεν παίρνουμε την κοσμική νήσο Ζυλτ, που θεωρείται η «Μύκονος της Γερμανίας», αλλά ούτε και τα τσιμεντένια προπύργια του μαζικού τουρισμού, όπως το Κίλουνγκσμπορν στην πρώην Ανατολική Γερμανία. Ας κάνουμε λοιπόν το «τεστ» στην παραλία του Τίμεντορφ, εύκολα προσβάσιμη με αυτοκίνητο από το Αμβούργο, όπου κατά τεκμήριο κάνει διακοπές η μεσαία τάξη. Ίσως και όσοι ζητούν κάτι παραπάνω, αλλά σε λογικά πλαίσια.
Ως συνήθως στις γερμανικές παραλίες η είσοδος δεν προσφέρεται δωρεάν, αλλά στοιχίζει 3 ευρώ το άτομο (2 ευρώ μετά τις 3 το μεσημέρι). Οι λουόμενοι αγοράζουν το εισιτήριό τους σε αυτόματο μηχάνημα έκδοσης. Μιλάμε βέβαια για απλή προσέλευση στην παραλία, όχι για ενοικίαση ξαπλώστρας. Άλλωστε δεν υπάρχουν ξαπλώστρες. Και αν υπήρχαν, θα τις έπαιρνε ο αέρας. Οι λουόμενοι μπορούν όμως να νοικιάσουν τη χαρακτηριστική βαριά πολυθρόνα θαλάσσης, που μοιάζει με τεράστιο καλάθι αναποδογυρισμένο στην αμμουδιά, σήμα-κατατεθέν της περιοχής. Την έχει απαθανατίσει λογοτεχνικά ο Τόμας Μαν. Λέγεται ότι την πολυθρόνα «παντός καιρού» επινόησε ένας καλαθοποιός στα τέλη του 19ου αιώνα, θέλοντας να βοηθήσει μία κυρία που έπασχε από ρευματικά νοσήματα και αναζητούσε γιατρειά στον υγιεινό αέρα της Βαλτικής.
Η πολυθρόνα φιλοξενεί άνετα δύο άτομα και προστατεύει από τους ανέμους ή από αδιάκριτα βλέμματα. Διαθέτει πτυσσόμενο τραπεζάκι για όποιον θέλει να απολαύσει το ποτό του ατενίζοντας το ηλιοβασίλεμα. Όλα αυτά από 17 ευρώ την ημέρα. Αν συνυπολογίσουμε την είσοδο, ένα ζευγάρι πληρώνει 23 ευρώ την ημέρα για να χαρεί την ηλιοθεραπεία του με σχετική άνεση. Βέβαια οι περισσότεροι κλείνουν την πολυθρόνα για μεγαλύτερο διάστημα. Για μία εβδομάδα η τιμή προσφοράς είναι «μόλις» 98 ευρώ.
Γλυτώνεις διόδια, πληρώνεις πάρκινγκ
Θεωρητικά, το ταξίδι στο Τίμεντορφ με αυτοκίνητο είναι μία ιδιαίτερα οικονομική επιλογή. Στη Γερμανία δεν υπάρχουν διόδια, ενώ η τιμή της απλής αμόλυβδης κυμαίνεται γύρω στα 1,8 ευρώ. Ό,τι γλυτώνεις στα διόδια, το πληρώνεις όμως στη συνέχεια σε πάρκινγκ. Οι θέσεις στάθμευσης είναι λίγες (στην παραλία ανύπαρκτες, για λόγους αισθητικής) και στοιχίζουν περίπου ένα ευρώ την ώρα. Όποιος θέλει να περάσει όλη τη μέρα στη θάλασσα, πρέπει να υπολογίζει τουλάχιστον 8-10 ευρώ για πάρκινγκ.
Ένα επιπλέον πρακτικό πρόβλημα είναι ότι συχνά προβλέπεται χρονικό όριο στη στάθμευση. Αυτό σημαίνει ότι ο λουόμενος πρέπει να επιστρέφει στο αυτοκίνητό του κάθε δύο ή τρεις ώρες για να ανανεώσει την κάρτα στάθμευσης.
Θέλει «ψάξιμο» η διαμονή
Η διαμονή στη Βαλτική Θάλασσα είναι δύσκολη εξίσωση, ιδιαίτερα για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να προγραμματίσουν νωρίς. Ας υποθέσουμε ότι μέσω booking.com θέλουμε να κλείσουμε ένα δωμάτιο για δύο άτομα το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου. Μία λύση είναι ένα τετράστερο ξενοδοχείο γνωστής γερμανικής αλυσίδας που «έχει τα χρονάκια του», αλλά διαθέτει ευρύχωρα δωμάτια και μάλιστα τόσο κοντά στην παραλία, ώστε πολλοί πηγαινοέρχονται με το μπουρνούζι τους. Για τη συγκεκριμένη περίοδο απαιτεί ελάχιστη διαμονή τριών ημερών. Οι τιμές χωρίς πρωϊνό ξεκινούν από 120 ευρώ το βράδυ, αλλά για δωμάτιο με θέα στη θάλασσα αυξάνονται στα 150 ευρώ.
Διαβάστε περισσότερα στην Deutsche Welle